Freedom

Nu dat hij verbannen was kon hij eindelijk gaan en staan waar hij wilde. Geen clan die hem meer tegen zou houden als hij ook maar de grens over wilde steken en geen consequenties voor anderen als hij dat wel zou doen. Hij had alleen wel besloten om voorlopig weg te blijven van Shadowclan, maar dat betekende niet dat hij geen andere clans kon bezoeken. Zo nu had hij dan ook de grens over gestoken, Windclan gebied in. De clan waar die kitten vandaan was gekomen. De  reden dat hij verbannen was. Hij was bijna benieuwd of de andere clans wisten waarom hij verbannen was, maar zouden ze daar echt nieuwsgierig naar zijn? Ze waren vast niet zoals hij was. Hij wilde tenslotte elke keer weer wat nieuws ontdekken en zo was deze keer het windclan gebied aan de beurt. Hij zou wel zien of hij een kat zou tegen komen, ook al schatte hij in dat dat niet lang zou duren als Windclan een beetje hetzelfde was als Shadowclan.

[Open voor Windclan]

Lang duurde het niet voor de geur van Windclan hem begroette, gevolgd door twee katten die verschenen. Hij herkende een van de katten als Stallionheart en dat was ook degene die hem vrijwel direct vroeg wat hij hier deed. Hij haalde zijn schouders op bij die vraag. Hij was hier tenslotte niet echt met een reden, maar hij wilde ergens wel weten wat de andere clans wisten over wat er gebeurd was in Shadowclan en dan vooral Windclan. "Niet veel." Sprak hij dan ook, voor hij zijn blik op de gevlekte kater richtte. "Gezien ik niet meer welkom ben op Shadowclangebied, zag ik dit als het moment om bij de andere clans te kijken en uit te vinden of het duidelijk is waarom ik daar niet meer welkom ben." Hij liet hierbij zijn blik naar Stallionheart gaan om de reactie van de kater te peilen. Wat zou Tallstar precies gezegd hebben? Of zou hij het grootste deel verzwegen hebben? Hij wilde namelijk vast niet dat Windclan zou weten dat Pepperkit erbij betrokken was geweest.

Een gevaar voor kittens en apprentices? Dat was wat Tallstar had verteld dus, hij had dus duidelijk weggelaten om welke kitten het ging. "Dat was een misverstand." Begon hij. Dat was het duidelijk niet, maar hij kon het altijd proberen toch? "Pepperkit werd mishandelt omdat ze een halfclanner is en ze hebben mij er de schuld voor gegeven." Sprak hij rustig. Hij was benieuwd wat die woorden voor een reactie op zouden leveren. De kater hoefde er niet voor te kiezen om het te geloven, maar hij had genoeg waarheid gesproken om het hopelijk geloofwaardig te maken. Hij had alleen weggelaten dat hij degene was geweest die Pepperkit had geslagen.

Wolfheart was aan het jagen geweest in de buurt toen hij de geur had opgepikt. Shadowclan. De wind had de lucht meegedragen en er voor gezorgd dat hij nu gealarmeerd richting de oorsprong sprintte. Met wat snelle halen was hij er en bij aankomst zag hij Stallionheart en een onbekende Shadowclan kater. Hij pikte nog wat woorden op toen hij aankwam. "Pepperkit werd mishandelt omdat ze een halfclanner is en ze hebben mij er de schuld voor gegeven." werd gezegd. Wolfheart kwam tot een stilstand en hoorde Stallionhearts antwoord aan. Zijn staart sloeg boos. "We kunnen toch niet zomaar negeren dat die moerasvachten een kitten aanvallen om haar ouders?" antwoordde hij boos. "Oceanstar moet hier van weten, Stallionheart. Ze mag dan wel geen Windclanner meer zijn, ze is een kitten. Als Tallstar niet voor haar instaat, wie dan wel?" zijn blik ging naar de vreemde kater. Toen dacht hij na. "Wat haal jij eruit om zoiets aan ons te vertellen? Waarom deel je dit met ons terwijl je dit niet had moeten doen. Je verraad je clan op deze manier." zei hij kalm tegen de grijze Shadowclanner. Dit was hooguit een aparte situatie te noemen...

Hij had gehoopt wat meer reactie uit Stallionheart te krijgen, maar dat leek niet te gebeuren. Het was duidelijk dat de kater hem liever weg had dan dat hij hier openlijk op ging reageren. Hij sloeg zijn staart kort heen en weer en bleef voor een moment stil om te zien hoe de kater zou reageren. Voor hij echter wat kon zeggen kwam er een nieuwe kat bij en deze had duidelijk zijn laatste woorden gehoord. Het leek er alleen niet op dat deze wist dat hij degene was die verbannen was. "Ze hebben mij eerst verraden, dus waarom zou ik hun nu niet verraden?" Sprak hij de nieuwe kater toe. "Ik wilde alleen zeker weten dat de andere clans de juiste informatie gehoord hebben over mijn verbanning, want ik kan Tallstar er niet op vertrouwen dat hij het goed overbrengt. Als jullie dus willen dat ik ga, dan ga ik, er zijn tenslotte nog twee andere clans die ook verkeerde informatie hebben gekregen." Niet dat hij direct door zou gaan naar de volgende clan, maar hij had nu in ieder geval aan Windclan verteld hoe het zat.

Blijkbaar konden ze zijn verhaal niet zelf overbrengen aan Oceanstar, want een van de katten werd weggestuurd om haar te halen. Hij kon er nu voor kiezen om gewoon weg te lopen, maar dan zou de geloofwaardigheid van wat hij had gezegd naar beneden gaan. Hij bleef dan ook rustig op zijn plek staan, wachtende tot Oceanstar eindelijk kwam. Het duurde naar zijn mening lang, maar hij hield zijn bek terwijl hij de twee katten die achtergebleven waren in het oog hield. Je wist tenslotte maar nooit wat ze zouden doen. Bij de vraag van de leidster wilde hij zijn ogen rollen, maar weerhield zichzelf ervan. "Ik ben hier om er zeker van te zijn dat de clans de waarheid weten van wat er is gebeurd met mijn verbanning." Begon hij. Tijd om dit nog een keer uit te leggen. "Pepperkit werd mishandeld omdat ze halfclan is en ze hebben mij daar de schuld van gegeven. Wat tot verbanning heeft geleid. Ik ging er niet vanuit dat ik Tallstar erop kon vertrouwen om de waarheid te vertellen, gezien het om Pepperkit hier gaat." Hij stopte hier, de reactie van de leidster peilend. Als hij meer moest zeggen zou hij dat doen, maar voor nu was dit voldoende.

Cavelion keek op van zijn middag wasje. Hij had eerst de grond van hem geschud, maar nu lag er in de diepe wortels van zijn haren nog stof. Tunneler zijn was best leuk, maar als hij door te dunne gangen moest kruipen om in grotere te komen was hij toch niet op zijn gemak. Het kon aardedonker zijn en veel te krap voor zo'n groot lichaam als hij nu had. Zijn tweekleurige ogen kruisten die van zijn oude mentor Stallionheart. Mee op grenscontrole klonk als een perfect daguitstapje. Zonder iets specifieks te melden sjokte hij achter de gevlekte kater. Hij leek het leven op orde te hebben. Een partner, kittens en nu deputy. Geen simpel leven misschien, maar Cavelion kon niet anders dan naar hem op te kijken. Hij was behoorlijk snel, niet verminderd met de laatste dag dat hij hem training had gegeven. Natuurlijk ook niet lettend op dat de zwarte kater eigenlijk vrij lomp in omgang was en niet zo snel kon rennen. Daarom vond hij het ook prima toen ze... Eh... wacht eens even. Hij draaide zijn kop naar de geur die in zijn neus drong. De reden waarom ze gestopt waren was door een Shadowclanner. Hij volgde het gesprek, meer een zwijgende bewaker zijnde in de achtergrond.

"Ik wist al toen Tallstar haar meenam dat hij een incompetente haarbal was. Cavelion, haal Oceanstar"

Hij legde zijn oren in zijn nek. Hier moesten zijn gedachten Stallionheart tegenspreken. Hij had net veel respect voor Tallstar en voor hem was het dan ook logisch dat als hij de vader was dat hij Pepperkit mocht meenemen. En dat hij Seagull mocht verbannen. Cavelion knikte echter wel en draaide zich om, om zo snel mogelijk weg te spurten. Aangekomen bij het kamp waren zijn ogen groot van uitputting. Hij stond te hijgen en te puffen bij Oceanstars den en deed een korte uitleg. Hierna werd hij even als een boomstronk gedropt, maar hij begreep het wel. De leider was sneller dan hem en dit was urgent. Daarom liep de zwarte tunneler op een iets rustiger tempo naar de plek des onheils. Daar aangekomen stonden de katten. Van ver leek het een gezellig onderonsje, maar van dichtbij zag hij de haren omhoog staan en de oren plat. Hij voegde zich bij de groep.

Dat had Tallstar de andere clans op de gathering dus verteld. Niet dat het veel uitmaakte, want het antwoord hiervoor had hij al klaar. Hij zou dit verhaal echt niet aan Windclan voorgelegd hebben als hij het niet eerst goed uitgedacht had. "De katten die Pepperkit mishandelden hebben het op mij afgeschoven toen Tallstar erachter kwam. Ik was op het verkeerde moment op de verkeerde plek en het was duidelijk dat ik er ook niks tegenin kon brengen. Dat is dan ook waarschijnlijk de reden dat Tallstar dit gezegd heeft, omdat hij er in ieder geval in geloofd wat die andere katten gezegd hebben. Maar je weet vast wel hoe goedgelovig Tallstar soms kan zijn." Hij probeerde het zo rustig mogelijk te vertellen en zijn uitdrukking strak te houden, zodat het niks weg gaf. Dit was tenslotte niet waar, maar dit moest hij wel zo vertellen. Hij hield zijn blik strak op Oceanstar gericht, afwachtende wat de leidster nu zou doen.