No matter how many times a snake sheds his skin,
he will always be a snake
De kitten lag diep verzonken in zijn slaap te dromen over de toekomst. Hij bevond zich in wat hij dacht dat het Shadowclan gebied was en was groter en veel ouder dan hij nu was. Sterk, zoals zijn moeder en vader. Een echte warrior. Hij rende door het gebied achter een prooidier aan en alles ging helemaal perfect. Totdat er opeens uit het niets een steen uit de lucht verscheen en op hem viel, alle lucht uit zijn longen slaand. Het besef kwam niet veel later dat het geen droom was die de lucht uit zijn longen sloeg. Zijn kittenblauwe ogen sloten open en hij zag dat de poot van zijn grotere sibling Cotton op zijn borst stond, met een hele hoop druk. De kitten wurmde zich onder de druk vandaan en stond op, zijn vacht uitschuddend. Oof. Hij leek de hele scenario echter snel te vergeten toen Cotton vroeg of hij zin had om te spelen, waarbij hij enthousiast knikte. "Ja, leuk!" Reageerde hij. Hij moest zijn hoofd nu al een stuk omhoog kantelen om Cotton recht aan te kunnen kijken. Ugh, wanneer begon hij ook goed te groeien?