Anonymous
214
Actief
| |
|  Onderwerp: Let's play!  zo 7 apr 2019 - 15:56 | |
| Loudkit was al ongeveer een paar minuten opzoek naar een balletje. Hij wilde niet zomaar een balletje hebben, maar eentje waar hij fatsoenlijk mee kon spelen. Waar Fuzzykit en hij uren mee konden spenderen en dat het dan nog niet versleten zou zijn. Deze keer moest hij er echt een hebben van goede kwaliteit, want hij wilde zijn excuses aanbieden voor het snauwen. Ze had enkel met hem willen spelen toen Pepperkit opeens op de grond was gevallen, voor de rest had ze het echt niet verkeerd bedoeld. En hij had naar haar gesnauwd en ervoor gezorgd dat hun moeder haar afgewimpeld had. Hij voelde al een steek in zijn hart bij het idee dat zijn moeder dat bij hem zou doen. Aan de andere kant kwam dan ook wel de logische gedachte opzetten dat als hij een kitten op de grond had zien liggen hij waarschijnlijk niet aan Fuzzykit of één van zijn andere siblings had gevraagd of ze met hem wilden spelen, maar dat was iets voor een andere keer. Nu zou hij zich vooral goed moeten concentreren op het vinden van een balletje. Toen hij er voor zijn gevoel geen mooie uit had gevonden, besloot hij om er dan maar zelf eentje te rollen. Het kostte hem ontzettend veel moeite en werk en het eindresultaat leek niet eens half op de balletjes die al gerold waren door de oudere kittens, maar toch nam hij het balletje mee en rolde het naar Fuzzykit toe. Hij zag dat ze lag te slapen en met een grijns om zijn lippen gaf hij een harde por met zijn poot tegen het half gelukte balletje. Het balletje schoot met verbazingwekkende kracht naar voren en raakte Fuzzykit recht tegen haar oor aan. “Speleeeh!” krijste hij vervolgens zo hard hij kon door de nursery. Oh yeah. The game was on!
+ Eerste post Fuzzykit |
|
