{Ganzenopdracht} Queen of the moss castle

De maine coon tom was klaar met het opruimen van de medicine cat den. Hij had alle nesten verschoont en heropgebouwd dat hier te vinden was in de med cat den. De oude mos had hij nu buiten de den gegooid en moest dit nu verplaatsen buiten het kamp waar alle troep naar toe gebracht werd. Alles behalve zin om twintig keer heen en weer te lopen vroeg hij een andere apprentice om help maar deze wees af want het troep opruimen was voor sukkels zoals hem en niet voor de coole toekomstige warriors. Bloodpaw drukte zijn oren in zijn nek van verbazing. Waar sloeg dat nou op? De tom keek toe hoe de andere apprentice wegliep en hem hier achterliet met de hoop zooi dat opgeruimd moest worden. Dat werd dus twintig keer heen en weer lopen.. De medicine cat apprentice zuchtte en begon aan zijn vuilniswagen taak. Hij pakte zoveel oude mos op als hij kon en liep het kamp uit, naar de plek waar alles gedumpt werd kwa oude spul. Na een lange tijd heen en weer gelopen te hebben was alles eindelijk klaar en weer nestjes. Kort trots op zichzelf pakte hij een klein muisje van de prooistapel om zijn harde werk te belonen met een hapje eten. Hij besloot wel om zijn maaltijd lekker warm in zijn eigen nest op te peuzelen in plaats van hier in de koude sneeuw. De tom maakte zijn weg naar binnen toen zijn ogen op een gigantische rommel terecht viel. Wat in starclan naam! De muis viel uit zijn bek. Neeeeee! hij had net alles zo goed opgepoetst! De nesten die hij verschoond had waren half uit elkaar gevallen en verspreid over de grond. Was dit het werk van die ene apprentice die hem uit gelachen had? Kwaad duwde hij zijn klauwen in de grond. Waarom deed hij dit? Bloodpaw drukte zijn ogen dicht. Bijna sprong er een traan in zijn boze blik. Nee. Nee. Nee! De tom wou net kwaad naar buiten stappen om de andere kater een draai om de oren te geven toen zijn blik nog net op een grote hoop mosberg viel. Huh? De med cat apprentice keek om en zag een nog net een klein rood staartje er uit steken. "Pepperkit?" Mauwde hij vragend, maar niet al te blij. Hij stapte op de grote mos hoop af die hij vandaag allemaal verzameld en gebruikt had voor nieuwe bedden. wat een nachtmerrie...

De tom keek letterlijk om zich heen met een gebroken hart. Hij had hard gewerkt om alles netjes te krijgen vandaag en hij was maar voor een seconde weg en alles was weer een zooi. Als Acefray straks hier kwam dan zou hij hoog waarschijnlijk een trap onder zijn kont krijgen. Pepperkit leek enkel verbaasd toen hij haar naam uitsprak, niet eens omdat ze doorhad dat ze er een behoorlijke rommel gemaakt had. "Hoe wist jij dat ik hier was?" Werd er gevraagd toen een rood kopje de berg mos uitstak. Bloodpaw zwiepte met zijn staart en begon de losse delen mos wat rondom zijn poten lag bij elkaar te schuiven met zijn poot. Kijk! Ikke heb een heel groot kasteel van mos gemaakt!" Hmm. De tom vernauwde zijn ogen en stapte naar de kitten toe. Hij vond haar grote fantasie en speelse karakter erg leuk maar niet op dit moment. "Pepperkit, het is hartstikke leuk gemaakt maar kijk wat je gedaan heb." Mauwde hij met een vermoeide zucht, de den rond kijken waar verschillende plukken mos lagen. Hij wou gewoon na zijn harde werk uitrusten en niet nog een keer alles opruimen. "Dit is geen mos om mee te spelen! Ik ben de hele dag bezig geweest om dit te verzamelen en nu heb je het allemaal verpruts." Bloodpaw wou niet al te boos klinken, tenslotte was Pepper nog maar een kitten. Maar wat ze gedaan had werd hij niet blij van.. Oh streng zijn was niet zijn ding.

De tom was écht niet blij met wat er gebeurd was maar toen hij het sippe gezichtje van Pepperkit zag moest hij moeite doen om niet meteen weer verleid te worden door haar kitten-schattigheid. Helemaal toen ze nog sorry zei beet hij op zijn onderlippen. Zijn staart zwiepte. Wat moest hij doen? Streng zijn of toegeven dat hij gewoon niet boos kon blijven op iemand? Met een duidelijke twee strijd met zichzelf ging veder met de stukken mos bij een te rapen, “Wil je de restjes mos bij elkaar schuiven?” Sprak hij, er lag her en der nog wat maar de meeste had hij al bij elkaar gegooid. Toen keek hij naar haar fort en trok zijn mondhoeken naar achter: :/ hij vond het lullig om het uit elkaar te halen maar aan de andere kant had Pepperkit eerst moeten vragen voor ze alle mos die hij vandaag verzameld te slopen.

De tom was stil gaan staan voor de grote moskasteel/fort/gebouw van Pepperkit en zuchtte. Zijn brein vertelde hem om het uit elkaar te halen en hopen dat het mos nog bruikbaar was voor om de nesten weer opnieuw te herbouwen maar zijn hart schreeuwde weer dat het zielig was voor de kleine kitten. Waarom had hij een engel en een duivel op zijn schouder staan? De medicine cat apprentice wou het liefst nu spelen met Pepperkit en haar creatie maar aan de andere kant wist hij ook niet of dit goed was of niet en of hij haar eigenlijk moest leren om eerst dingen te vragen. De maine coon kon wel een kreet uitroepen door zijn tweestrijd in zijn kop. Waarom was dit zo moeilijk? "Zal ik.. zal ik mijn stapel kapot maken.. dan.. dan kun je weer nesten maken.." Oh verdorie. Hij vond dit echt niet leuk om te doen. De tom bleef even stil, zwiepte met zijn staart en dacht na. Hij moest nu kiezen wat hij zal gaan doen met deze situatie. "Ja." Mauwde hij tegen zijn eigen zin in met een diepe zucht. "Maar.. als we het uit elkaar hebben gehaald dan kan ik je wel leren om een nest te maken? Daar heb je echt superpowers voor nodig." Probeerde hij de sfeer nog wat op te beuren

Oh starclan. Hij vond dit echt verschrikkelijk om te doen maar het moest. Hoe lief en aardig hij Pepperkit ook vond dit had hem veel werk en moeite gekost.. en dus moest hij de wit met rode she-catje aanleren voor als ze hier wou spelen ze dit eerst moest vragen. Tough love heette dat toch? Toch probeerde hij de vervelende sfeer wat omhoog te krikken en voor te stellen aan de kitten als ze misschien wou helpen met de nesten weer te heropbouwen, want daar had je wel hele coole superpowers voor nodig. Gelukkig leek Pepperkit dat inderdaad zoals verwacht interessant te vinden, de medicine cat apprentice knikte dan ook op haar worden. "Ja superpowers." Bevestigde hij het nog eens extra voor hij bij de kitten ging liggen en een deel van het mos aftrok van de grote stapel. "Let maar eens op." De tom pakte een stuk mos van de stapel af en legde dit stuk onder zijn poot. Daarna begon hij met zijn poot een draaiende beweging te maken op het mos zodat het in een bolletje begon te vormen. Na dat even dat gedaan te hebben was het balletje stevig genoeg om er mee te spelen. "Tada!" Sprak hij met een glimlach, een stik gevend tegen de mosbal zodat deze wegrolde en Pepperkit de kans gevend om te snappen dat ze mocht spelen met het balletje. Hij vond het al lullig genoeg om haar creatie uit elkaar te trekken en dan moest ze ook nog eens saai mos nesten maken. Nee, hij zal het zelf wel weer doen.

Zijn snel gemaakte mosballetje deed zijn job want toen de medicine cat apprentice er een slag tegen aangaf en daardoor door de den heen stuiterde sprong Pepperkit er op af als leeuw die een zebra wou op eten. Grinnikend keek hij toe hoe de flame point kitten zich op haar zij rolde en met haar achterpootjes wild tegen het balletje begon te trappen. "Hebbes! Hebbes!" Hij vond het werkelijk heerlijk om toe te kijken hoe blij en puur een kind kon zijn, nog geen vier moons geleden had hij precies het zelfde gedaan als kleine Pepper maar toen hij de zes moons aangetikt had had hij meteen een koffer vol verantwoording gekregen. Het beviel hem wel, hoewel hij vaak zat ook nog graag lekker wou ravotte zoals elke apprentice van zijn leeftijd, maar dat was normaal toch? Gelukkig kon hij zo nu en dan naast zijn belangrijke taken met Beechpaw de hort op en wat kattenkwaad uitvreten. Nu viel het nog mee, onschuldige dingetjes maar zodra de zwart met rood gevlekte maine coon straks zou gaan puberen.. Oef. Dan zou hij waarschijnlijk een poot vol zijn voor Acefray. Ondertussen was de medicine cat apprentice veder gegaan met het mos weer van de fort van Pepper af te trekken en hier nog wat bruikbare nesten van aan het kneden. Een lange dag werd het weer.

De tom was bezig met het recreëren van de mosnesten toen hij Pepperkit wist af te leiden met een mosballetje maar toen hij maar pas zijn eerste bedje in elkaar gewikkeld had leek de kitten al weer klaar te zijn met spelen. Hij zag haar in zijn ooghoek kort mee kijken maar de flame point gekleurde kit besloot al snel haar nieuwsgierigheid uit te spreken. "Wat doe je?" Bloodpaw keek naar Pepperkit en schoof de nest die hij weer opnieuw gemaakt had haar kant op. "Ik maak nesten voor de patiënten. Ze moeten heel vaak verschoond worden omdat ze ziek zijn." Legde hij uit voor hij weer wat mos van Pepperkit's kasteel pakte en weer een nest in elkaar begon te flansen.

Bloodpaw was klaar met zijn eerste nest en schoof deze naar Pepperkit toe die haar kans pakte en met een lach in het mos sprong maar gelukkig voorzichtig zodat het niet nogmaals kapot viel. De medicine cat apprentice gniffelde door haar en gaf haar een wrijf over haar kopje heen tussen haar rossige oortjes in met zijn staart. Daarna legde hij uit wat hij deed was toen Pepperkit vroeg wat hij nou precies aan het doen was terwijl hij met de tweede nest al aan de gang was. Even wat knopen, vlechten, proppen en hoppa een nest. Ondertussen begon de kitten weer te spreken, ze vroeg wat ziek was. "Wanneer iemand ziek is gaat het met de gezondheid van die persoon om een bepaalde reden niet goed. Iemand die lichamelijk ziek is kan aansterken door goed te eten en te rusten. Helpt dat niet dan medicine cats zoals Acefray of ik kruiden's geven zodat ze weer beter worden." Legde hij zo goed mogelijk uit voor een kitten te begrijpen. Na haar volgende woorden schrok hij even. "Marshkit zei dat ik ziek was en dood ging." Die etter. Hij zal de kitten nog wel eens een lesje leren. Konden zijn ouders hem niet opvoeden soms? "Nee hoor Pepperkit, maak je maar geen zorgen je bent super gezond." De tom legde zijn tweede nest die af was aan de kant en pakte vervolgens weer nieuwe mos om aan de derde bed te beginnen. "Als Marshkit weer zo iets zeg dan zeg je maar terug dat sommige katten ook ziek zijn in hun hoofd. En dat hij dat ook is." Rebecca stelde deze zin voor in discord :") Oh starclan, dat was niet de bedoeling om hard op te zeggen. Het kwam ook meteen heel grof en gemeen over.. hopelijk vergat Pepperkit snel zijn woorden voor ze het daadwerkelijk ging zeggen en hij straks daardoor een draai om zijn oren kreeg.