We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met een diepe zucht liep Tanguy naar de plek in de schuur waarvan hij wist dat zijn vader zich daar vaak bevond. Hij wist niet waar zijn broertje en zusje waren gebleven en het leek erop dat hij en Tank de enige katten waren die in de schuur aanwezig waren. Tenminste, op dit moment. En op dit moment verveelde Tanguy zich te pletter. "Papa," zei hij nog voordat hij goed en wel bij de grote kater was aangekomen. "Ik verveel me," vervolgde hij, waarbij hij voor het gemak ging zitten en zijn vader afwachtend aankeek.
Nu de drama van de laatste tijden eindelijk een beetje was verdwenen, gold hetzelfde voor een aantal rogues. Zijn soort bleef bewijzen waarom niet elke kat in een Clan paste. Ze waren zelfstandiger, hadden geen behoefte aan een groep die hen in leven hield. Nee, ze hielpen vooral zichzelf. Dat betekende ook dat een groot deel ook Rogue One had verlaten toen de kansen op overleving weer groter werden. Sommigen waren nu eenmaal beter af op zichzelf. Uiteraard waren ze nog altijd welkom, zolang ze niet ongewenst op zijn territorium ging jagen. Want uiteindelijk was hij wel soort van vriendschappen gaan sluiten, maar dat betekende niet dat hij zomaar zijn oude gewoontes opzij zou schuiven. Hij eiste respect en als dat niet vanzelf kwam, dan dwong hij het af, zo simpel was het.
Nu moest hij alleen gaan bedenken hoe ze verder moesten. Want deze keer kon hij niet gewoon stil verdwijnen. Nee, nu had hij kittens om voor te zorgen. Al leken ze prima voor zichzelf te kunnen zorgen. Acht moons al. God, wat werd hij oud. "Papa," Een stem haalde hem uit gedachten. "Ik verveel me," Liet Tanguy weten. Tank greens zijn scherpe tanden bloot. ”Ja, ik eigenlijk ook”, Grinnikte hij. Die saaie schuur had dan ook niet echt wat spannends te bieden. ”Wat gaan we daar aan doen hmm?” Vroeg hij hem, gezien hij wist dat de knul prima in staat was om voor zichzelf te denken en beslissingen te maken.
Tanguy
Member
Femke 37 Actief Feel like running
And dancing for joy
For I am such a
Perfect wonderful boy
Er verscheen een kleine grijns op het gezicht van de jonge kater toen zijn vader vertelde dat hij zich ook verveelde. Dat betekende namelijk dat Tanguy niet in zijn eentje iets zou moeten gaan doen, want hoe fijn hij het als geboren Rogue het ook vond om zijn eigen beslissingen te nemen, er zat een bepaalde voldoening aan het kunnen laten zien waar zijn sterke punten zaten – zeker aan zijn vader. Toen de grotere kater aan hem vroeg wat ze daaraan zouden kunnen doen, kneep Tanguy zijn ogen nadenkend tot spleetjes. "Hmm… We zouden het territorium op indringers kunnen controleren," stelde hij na een aantal tellen voor, waarna de grijns op zijn gezicht wat groter werd. "Misschien dat we dan gelijk iets smakelijk kunnen vinden."
Zijn vraag was eigenlijk ook een kleine test. Even kijken hoe zijn gedachtengang liep. "Hmm… We zouden het territorium op indringers kunnen controleren," Stelde hij voor. Tank knikte goedkeurend. Dit was vast de invloed die hij had als leidersfiguur van Rogue One. Tanguy had deze kwaliteiten waarschijnlijk overgenomen door hem onbewust te observeren en zijn acties te analyseren. Het had hem een soort verantwoordelijkheidsgevoel aangewakkerd dat elke leider nodig had. "Misschien dat we dan gelijk iets smakelijk kunnen vinden." Vervolgde de jonge tom nog. Daar kon hij zich ook wel in vinden. ”Goed plan, jongen. Lead the way”, Greens hij hem toe. Als vader was hij een enorme voorstander van vrijheid geven aan zijn kits, met de bijbedoeling dat ze later sterk op eigen poten konden staan en grootse dingen konden bereiken.
Tanguy
Member
Femke 37 Actief Feel like running
And dancing for joy
For I am such a
Perfect wonderful boy
Tanguy hield zijn hoofd trots wat hoger bij het horen van de goedkeuring van zijn vader. Eigenlijk was het voor hem vanzelfsprekend geweest om deze specifieke activiteiten voor te stellen, aangezien hij als oudste zoon van de leider van Rogue One niet veel anders kende, maar het deed hem goed om te horen dat zijn vader het een goed plan vond. Na een kort knikje draaide Tanguy zich om en liep hij met zijn staart trots omhoog naar de open deuren van de schuur, waar een koude wind hem begroette. Leuk was dat niet, maar zijn dikke vacht zou hem genoeg tegen het winterweer moeten beschermen. "’t Is frisjes," mompelde hij, waarna hij zich naar buiten begaf, ervan uitgaande dat zijn vader hem zou volgen.
Het was wel duidelijk dat zijn oudste zoon de laatste tijd heel oplettend was geweest. Met een beetje extra werk en aandacht zou hij vast een goeie leider worden. Hij leek er een natuurlijke aanleg voor te hebben ook. Al zou hij ook vaak genoeg falen. Tank had zelf een lange weg afgelegd voor hij ooit in deze positie terecht was gekomen. Gebeurtenissen die hem lessen hadden geleerd die nu goed van pas kwamen. Zowel hier als waar hij vroeger woonde. Uiteraard hoopte hij dat zijn kittens een iets betere levenskwaliteit hadden dan hij. Een zorgeloze jeugd zonder al te veel problemen en anderen die hen probeerden tegen te werken. Daar kon hij persoonlijk voor zorgen, en dat zou hij doen ook. Ieder die zijn familie ook maar een beetje bedreigde, zou daar zwaar voor boeten.
Op een dag zou Tanguy het zelf moeten doen. Eenmaal hij oud genoeg was, zouden ze met hun training beginnen. Al was dit ook een training, soort van. Voor nu was Tank geen leider maar een volger. Hij stapte zijn zoon achterna, zijn vacht wat op zettend toen hij de koude wind in liep. ”Laten we bij het bos in het Noorden beginnen”, Stelde hij voor. Hij had namelijk zelf al het Westen gedaan en wist dat er een jachtpatrouille richting Zuid was gegaan, dus daar maakten ze het meeste kans om ofwel indringers te betrappen ofwel een prooi te vinden.
Tanguy
Member
Femke 37 Actief Feel like running
And dancing for joy
For I am such a
Perfect wonderful boy
Eenmaal buiten keek Tanguy even om zich heen. Hij had daarnet spontaan besloten om het territorium te controleren, dus hij had nog niet de tijd genomen om te beslissen welke kant ze op zouden gaan. Gelukkig moest de jonge kater daar nu niet over nadenken, want zijn vader stelde al voor om te beginnen bij het bos in het noorden. "Klinkt goed," reageerde hij met een spoor van enthousiasme in zijn stem, waarna hij al in de juiste richting begon te lopen. Ondanks dat hij de kou allesbehalve leuk vond, bleef hij zijn fiere air houden tijdens de niet al te lange tocht naar het bos. Tanguy was zich er namelijk maar al te goed van bewust dat hij zeggenschap had over dit terrein – of toch, na zijn vader. Misschien was hij zelfs iets te trots, want hij lette op dit moment enkel op wat hij zag en hield onbewust niet al te veel rekening met zijn andere zintuigen.
Met zijn mond lichtjes open proefde hij de lucht. Iets wat hij destijds ook had moeten leren, al was hij een stuk ouder geweest dan Tanguy nu was. Zijn mentor, of hoe het ook mocht heten, was Zira geweest. Het waren.. Vreemde tijden toen. Toen hij pas was gedumpt door de junk die hem gebruikte om bakken geld te scheppen. Vroeger gebruikte hij die zintuigen alleen maar tijdens gevechten, om de angst van zijn tegenstanders te proeven. Omdat het hem alleen maar verder in zijn moordlustigheid had geduwd, en dat kon tijdens een gevecht het verschil maken. Zijn zintuigen pikten een spoor op. Tanguy leek het niet te merken, want hij stapte vrolijk verder. De grijze skog bleef staan en kuchte enkele keren toen zijn zoon iets verder was. Met een brede grijns keek hij hem aan. ”Met je ogen ga je geen sporen vinden hmm”, Merkte hij licht plagend op. ”Gebruik je neus, en je mond”, Vervolgde hij, waarna hij met zijn staart zwiepte om aan te geven dat hij nu wel verder kon gaan met zijn kleine opdracht.
Tanguy
Member
Femke 37 Actief Feel like running
And dancing for joy
For I am such a
Perfect wonderful boy
Pas toen hij zijn vader achter hem hoorde kuchen, bleef Tanguy stil staan en keek hij met een vragende en ietwat verbaasde blik over zijn schouder. Hij had niet in de gaten gehad dat de grotere kater toch een aantal staartlengten verder weg was dan Tanguy had ingeschat. Toen er werd opgemerkt dat hij niet alleen zijn ogen moest gebruiken, snapte de jonge kat wat er gaande was en hij knikte dan ook begrijpend. "Neus en mond, niet alleen mijn ogen" herhaalde hij, waarna hij na het teken van zijn vader zijn mond een klein beetje opende en de koude lucht opsnoof. De kou die zijn neus en mond binnenkwam was niet aangenaam, maar de opdracht had nu al zijn vruchten afgeworpen. Tanguy merkte een subtiel geurspoor op, dat van zijn rechterkant leek te komen. Met een enthousiaste twinkeling in zijn ogen keek hij over zijn schouder, naar de enorme gestalte van zijn vader achter hem. "Muis?" fluisterde hij bijna onhoorbaar.
In zijn enthousiasme vergat Tanguy op zijn andere zintuigen te letten. Het was een kleine fout, maar wel een belangrijk detail. Het was moeilijker om sporen te zien dan ze te ruiken. Hij ging bijna nooit af op wat hij zag. Tenzij het echt een heel duidelijk spoor was en er verder geen twijfel over mogelijk was dat hij de goeie richting uit ging. De skog stopte de jongere tom en maakte hem er op attent dat hij zo niet veel zou gaan vangen. Gelukkig was hij snugger en snel van begrip. Hij keerde terug op zijn stappen en opende daarna zijn mond. Hij leek iets te hebben opgepikt, en Tank knikte goedkeurend. Hij liep zachtjes naar zijn zoon toe. ”Let op de wind. Je wil niet dat de muis jou ook ruikt”, Gaf hij nog mee als tip, voor hij teken deed dat hij nu wel verder kon gaan.
Tanguy
Member
Femke 37 Actief Feel like running
And dancing for joy
For I am such a
Perfect wonderful boy
Tanguy kreeg de extra tip om te letten op de wind, zodat de muis hem niet ook zou ruiken. Hij knikte kort, waarna hij stilletjes een stap naar rechts zette, richting het geurspoor. Dit keer bewoog hij zich wat behoedzamer, bijna sluipend, om er maar voor te zorgen dat de muis hem niet zou opmerken. De geur werd sterker naarmate hij dichter bij de bron kwam en hij zette steeds zorgvuldiger zijn poten voor zich neer. Stilletjes, één voor één, tot de muis in zijn gezichtsveld kwam. Het diertje scharrelde rond tussen een paar dorre takken en blaadjes, vast op zoek naar iets om te eten. Hij had de muis al wel gezien, maar de muis hem nog niet. Vlug zakte Tanguy door zijn poten en spande hij zijn spieren op voor de sprong. Heel even draaide één van zijn oren naar achteren – zijn vader stond nog achter hem voor support, nietwaar? – waarna hij zijn focus weer op de muis legde. Hij wiegde zachtjes heen en weer. Bijna, nog even het juiste moment afwachten – en hij sprong erop af met zijn klauwen uit hun hulzen en zijn mond opengesperd. De muis had hem in dat moment opgemerkt, maar Tanguy was sneller en wist zijn prooi vast te grijpen en een dodelijke beet toe te brengen. Triomfantelijk draaide hij zich om naar zijn vader, met de muis tussen zijn kaken geklemd. Hij had het goed gedaan, hé?
Onderwerp: Now what? 
vr 25 aug 2017 - 16:52
