{Skyteller} Spokes of the wheel keep turning

_{Shroud draaide haar oren lichtelijk naar achteren bij het horen bij het geluid van eindeloos druppend water. Ze kon er nog niet aan wennen. Als prey hunter had ze praktisch nooit voet gezet in deze grot. Deze heilige grond was haar plek niet geweest. En nu zou ze gaan trainen om het haar juist eigen te maken. De kattin voelde haast de geesten van de tribe of endless hunting op haar neer drukken, alsof ze naar haar keken en haar veroordeelden om haar reactie, haar gevoel dat ze hier niet klaar voor was en misschien wel nooit zou zijn. Ze liet haar goudkleurige ogen langzaam door de grot glijden tot ze de kater spotte die ze zocht. Hun huidige healer, welke plotsklaps haar mentor was geworden. "Skyteller..?" miauwde ze zachtjes.}

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

Hij had haar al verwacht. Immers zat ze met honderd vragen. En zelfs nog meer twijfels. Skyteller begreep het wel. Ooit had hij zich ook afgevraagd of hij wel de juiste keus was voor het Healer zijn. Twee maal, eigenlijk. De eerste keer toen zijn voormalig mentor Stoneteller hem benoemde in de periode dat hij nog ernstig ziek was geweest. De tweede maal.. Toen hij omging met Rose en de fatale afloop daarvan. Nu was het echter niet anders denkbaar dat hij de Tribe leidde. Hij wist zeker dat het ook zo zou gaan voor Shroud, ondanks de dingen die ze achter zich zou moeten laten. "Welkom, Shroud of Fallen Stars," begroette hij haar. Op zijn lippen lag een warme glimlach, zijn ogen stonden meelevend.

Teller of the Endless skies

_{Shroud draaide haar oren opnieuw naar achteren toen ze de healer in het oog kreeg. De kater was als een stille poel, etherisch bijna, en totaal niet te doorgronden. Het stoorde haar. Deed het hem niks dat haar leven totaal ingestort was? Dat ze niet meer wist wat ze moest met haar dagelijkse taken? Het begon te borrelen in haar buik, stille frustratie en woede. Nooit een goed teken. Ze stak van wal. "Je moet een fout gemaakt hebben," probeerde ze, "ik ben niet geschikt als healer, er moet een andere kat zijn. Ik moet terug naar mijn gezin" Misschien was het beledigend, maar op dit punt was ze wanhopig genoeg om het niet te proberen. De taak voor haar was te ontzagwekkend en Shroud zat vreselijk in de ontkenning.}

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

Hij had haar woorden al verwacht. Ze staken hem niet, niet echt. Hij wist waarom ze het zei. Dit waren emoties die spraken, een moeder die vreesde van haar kits gescheiden te raken. Dat was niet iets om licht op te nemen. Echter kon hij haar geen gelijk geven. ”Het spijt me te horen dat je zo weinig vertrouwen in mij en onze voorouderen hebt. Deze keuze is niet zomaar gemaakt zonder er een nacht over te slapen, om zo maar te zeggen,” antwoordde hij. Het was allemaal nog zoeken, aanvoelen. Wat zij kon zeggen, wat hij kon antwoorden. Een leerling die tegenwicht gaf zou hem ook nog wat kunnen leren. Hij had geen rustige ja knikker verwacht. Dat was ook niet wat de Tribe of Endless Hunting met hem voor hadden. Hadden ze zijn leven immers ooit simpel gemaakt?

Teller of the Endless skies

_{Hij was zo rustig, onaanraakbaar. Wijs, kalm en duidelijk op zijn plaats. Zij was vuur, onrust, een wervelwind van emoties en impulses. Eerlijk in haar beslissingen, ja, maar uiteindelijk het tegenovergestelde van waar alles wat Skyteller leek te zijn. Licht en donker, voor en ijs. Healer en mislukking. Shroud beet op haar lip terwijl ze luisterde naar zijn kalme woorden. Ze probeerde haar waardigheid te behouden, maar haar zwiepende staart verried haar eeuwige onrust. Toch, manen aan opvoeding van respect voor haar healer, de leider van haar tribe, verboden haar om over de schreef te gaan, een interne, pure weigering. Conflict lag in haar ogen, een chaos die ze niet onder woorden kon brengen. Verslagen liet de kattin uiteindelijk haar schouders zakken. "Dan waarom ik?" Haar oren draaiden zich naar achteren. Ze probeerde te verbergen hoe kwetsbaar ze zich voelde, maar haar houding schreeuwde het uit. Ik kan dit niet.

Ik hoor dit niet te doen.}

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

Haar houding sprak boekdelen. Hij kon de wervelwind aan emoties uit haar ogen lezen, haar zwiepende staart, haar draaiende oren. Niet elke Healer ontstond uit zulke chaos, maar ze stond slechts aan het begin van het nieuwe pad dat ze zou bewandelen. Ze waren nog lang niet aan de eindstreep en Shroud zou langzaam moeten gaan inzien dat ze misschien wel wat ouder was, maar dat haar plaats aan zijn zijde nieuw was en dat ze niet degene was die ze uiteindelijk zou zijn. Waarom zij? Was daar ooit een simpel antwoord op te geven? ”Je beschikt de kwaliteiten om Healer te worden, ook al zie je deze misschien zelf nog niet. Bovendien is geen Healer hetzelfde en de Tribe of Endless Hunting heeft nog nooit gefaald om mij een uitdaging te geven,” antwoordde hij, zijn mondhoeken op het laatst optrekkend in een lichte grijns.

Teller of the Endless skies

_{Shroud had nooit verwacht een leidinggevende rol te krijgen. Ze had gelachen bij de gedachte. Nu kon ze er echter wel om huilen. Ondanks dat Wren wel enthousiast was geweest, staken de woorden van Rumble nog steeds enorm, haar lieve zoon. Ze had nog geen idee wat ze tegen hem wilde zeggen, hoe ze het hem kon laten begrijpen. Turtle had niets gezegd, ze kon alleen maar gissen hoe hij zich voelde. Ze voelde zich er verschrikkelijk onder. Desondanks kon ze het niet stoppen dat haar ademhaling met de meest lompe snuif weer naar buiten kwam bij de woorden van Skyteller, een mix tussen toch wel een lach en verbijstering. "Ben benieuwd of de Tribe of Endless Hunting je nu een onmogelijke uitdaging voorgelegd heeft Skyteller," miauwde de kattin met een schampere lach, waarna ze haar kop schudde. Kort bleef ze stil. "Hopelijk heb je de keuze gemaakt die juist is voor de tribe, want voor mijn kinderen was het verschrikkelijk. Ik weet niet of Rumble me dit snel gaat vergeven." Ze ging er niet meer tegen vechten. Ze wist beter. Maar dat nam niet weg dat haar hart wel verkruimeld leek.}

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

Ze leek een klein beetje toe te geven. Dat was genoeg voor nu. "Dat waren ook mijn gedachten toen Stoneteller mij zijn to-be maakte," gaf hij eerlijk toe eens ze hem toewierp dat de tribe hem nu wellicht een onmogelijke taak had gegeven. De lichte glimlach lag echter nog altijd om zijn lippen. De kattin vervolgde en hij knikte kalm. "De goede keuze voor de Tribe is niet altijd de beste keuze voor een individu. Al ben ik er zeker van dat jouw kits er vrede mee leren hebben, zeker wanneer ze over een maan beginnen met trainen," antwoordde hij. Het was misschien een schrale troost, maar zo werkte het vaak wel. Het was niet zo dat ze hen nooit meer zou kunnen zien en ze waren ook al bijna oud genoeg om to-be's te worden.

Teller of the Endless skies

Shroud

Of Fallen Stars

Cast beyond duty and passed through the scorn.. Voices that warn the discreet..

Skyteller

Shroud snoof lichtjes bij het horen van de woorden van Skyteller en draaide haar oren toch weer wat naar achteren in haar nek. Ze hield zich voor dat ze oké was, dat ze het ging redden, maar ze voelde zich niet oké. Alles behalve zelfs. Haar ademhaling was huiverig en ze liet zich op haar achterwerk zakken. "Beter geef je ze goede mentoren," miauwde ze op een wat vlakke, maar waarschuwende, toon. Er zat nog veel emotie met het praten over haar kittens. Haar blik dwaalde af naar de druipstenen in de grot voordat ze weer naar Skyteller keek. "Dus, waar gaan we dan beginnen met trainen? En wanneer?" Het liefste nu graag. Ze voelde zich onrustig en dan kon ze maar beter haar hoofd bezig houden. Desnoods bewees ze Skyteller maar snel dat ze dit niet kon.

Deze sheet is gemaakt door Babs van Warrior Cats, gelieve niet te kopieren!