He lives in you

Onderwerp: He lives in you zo 3 maa 2019 - 23:09

Met een zucht zakte de kater neer op de grote rots midden in het WindClan territorium. Hij was hier al ontelbaar veel keren eerder geweest, maar op de één of andere manier voelde het toch goed om hier te blijven komen. Het was de plaats in het territorium waar hij de minste herinneringen aan had, een goed iets, gezien hij dan ook niet aan bepaalde dingen terug moest denken. In stilte staarde hij over de velden, zag in de verte een pels naderen die hem ongetwijfeld ook wel gezien moet hebben. Immers zat hij niet bepaald verstopt. Rustig wachtte Tigergaze af of de jonge kater hem zou naderen. Wat dat betrof kende hij de kinderen van zijn vroegere beste vriend niet eens heel goed.

{ O W L B A T E }

Onderwerp: Re: He lives in you zo 3 maa 2019 - 23:20

Zijn hoofd zat vol. Het tolde en het leek wel alsof het tegen de klok rende. Hoe meer hij dacht aan zijn beste vriend, hoe dieper die gevoelens ook gingen. Het was ook niet lang geleden sinds de ruzie met Undersea, en het gesprek dat hij gevoerd had met Oceanstar. Hij deed zijn best zo normaal mogelijk te lijken. Gewoon met de dagen verder te gaan. Maar aan zijn houding was het makkelijk te merken dat hij al aan slaapgebrek leed. De bruine kater was, ondanks zijn lange vacht, gewend aan de warmte van iemand anders. Undersea, om precies te zijn. Nu waren ze allebei verhuisd naar een andere plek. Ver van elkaar af. Het was dan ook balen dat Owlbate de plek kreeg dichtst bij de ingang van de warrior den. Yay him.

Hij was nu terug aan het lopen richting de Outlook Rock, waar hij al een muis begraven had. Het werd al steeds makkelijk om prooi te vangen, door hey warme weer. Maar niet warm genoeg dat de bruine kater het Newleaf zou willen noemen.
Hij had de bruine vacht van Tigergaze algauw opgemerkt. Maar dat hield hem niet tegen. Hij had geen mening over de warrior gezien hij hem nog niet zo goed kende. Hij hoopte maar dat het ook wel wederzijds was. Niets was beters dan een gesprek met een Clangenoot, toch? Not. “Goedemiddag, Tigergaze.” Miauwde hij zo beleefd mogelijk, maar de ongemakkelijke toon was er wel. Tja, wat viel er verder te zeggen? Zijn sociale vaardigheden waren nog steeds hetzelfde gebleven. Alleen nu kon hij niet kruipen achter zijn masker van een arrogant, verwend rotjoch. Niet nu hij geleerd had dat het hem niets bracht.