111
Actief
| |
|  Onderwerp: Hesitation.  di 7 mei 2019 - 16:01 | |
| Met een ietwat tevreden blik in zijn ogen keek Dragonpaw naar de twee prooien die hij tot nu toe had weten te vangen. Het was misschien nog niet het beste wat hij kon vangen, maar het was in elk geval al beter dan niks. Prooi begon langzaamaan al wat minder schaars te worden waardoor hij zijn jachttechnieken goed kon oefenen die Waspsting hem had aangeleerd. En hoewel hij niet altijd uitkeek naar de training die hij had samen met Sequoiapaw was hij toch tevreden over zijn mentor. Ze leerde hem de juiste tactieken aan en het had er al meerdere keren voor gezorgd dat hij niet zonder prooi terugkeerde naar het kamp. Maar goed, nog een paar moons trainen en dan was hij eindelijk op zichzelf aangewezen. En misschien zou Tallstar hem dan eindelijk met rust laten en vooral geen apprentice geven. In tegenstelling tot de meeste apprentices en warriors zag Dragonpaw het niet zo zitten om de verantwoordelijkheid op zich te nemen om een eigen apprentice te hebben of zelfs deputy te worden en later leader van zijn Clan. Dragonstar klonk sowieso al niet erg stoer, laat staan dat hij de naam echt moest gaan dragen. Nee, dat hoefde voor hem allemaal niet. Dat stootte hij liever zo veel mogelijk Clanmates van zich af zodat ze het in elk geval unaniem eens zouden zijn met elkaar dat hij niet de juiste kat was voor de job. Dragonpaw was een beetje in gedachten verzonken toen hij door het bos liep en dat werd hem duidelijk toen hij opeens voor de ingang van the Swamp Cavern stond. Even keek hij kort naar de ingang van de grot en vroeg zich af hoe het zou zijn als hij naar binnen zou gaan en zich vervolgens nooit meer liet zien aan de buitenwereld. Zouden ze hem missen? Hij snoof. Nee, dat kon hij zich niet voorstellen. Misschien Settledpaw voor even, maar die zou daar snel genoeg weer overheen komen door zijn andere vrienden. Zijn moeder had hem vaak genoeg bewezen dat hij niet belangrijk was voor zijn haar en ook niet voor zijn Clan. En dus zette hij al een twijfelende stap in de richting van de grot. Hij schrok van het feit dat als hij de weg naar buiten niet meer zou vinden, hij dat prima zou vinden.
+ Eerste post voor Flurrypaw |
|
