Bunny
169
Actief
| |
|  Onderwerp: Darkness at sunhigh  ma 1 apr 2019 - 19:33 | |
| Pythonkit had zich een hele tijd moed moeten inspreken, maar uiteindelijk had hij toen toch voor het eerst in zijn leven vrijwillig een pootje over de rand van het nest laten zakken. Hij moest even tasten voor hij vaste grond voelde, maar uiteindelijk stonden al zijn pootjes op de koude grond buiten zijn nest. Hij zwiepte nerveus met zijn staart, zijn oortjes gespitst, zijn blinde blauwe ogen wijdopen gesperd van inspanning. Hoe deden die anderen dat toch zo makkelijk? Hij kon hen horen spelen in de verte maar door de hoeveelheid aan kleine geluidjes vond hij het heel moeilijk in te schatten welke richting hij op moest om bij hen te raken. Daarbij was hij ergens ook bang dat hij niet meer terug totaan zijn nest zou raken van zodra hij het niet meer aanraakte. Daarom bleef hij hier maar staan, zijn staart steeds lichtjes tegen de rand van zijn nest vegend. Hier was het nog relatief veilig.
+Slatefur eerst : )
|
|
