We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Tot nu toe was het moeilijk gebleken om niet in de nursery te gaan kijken. Om de een of andere vage reden had hij een kleine obsessie ontwikkeld met Brittlekit. Het ging zo ver dat hij ’s nachts soms wakker lag en niet kon slapen omdat het de hele tijd door zijn gedachten ging. Het was zijn uiterlijk, had hij geconcludeerd. Een andere reden kon het niet zijn. De jonge kitten had namelijk nog geen woord tegen hem gezegd, of wat dan ook. Maar de gelijkenis met Lurkingshade was te groot. Warpaw was gewoon in de war.
Uiteindelijk was het toch sterker dan hem. Hij moest gewoon. Ongezond dit. De apprentice wandelde de nursery binnen met een grote hoeveelheid mos tussen zijn tanden geklemd. Het leek bijna alsof hij d’r over ging vallen. Het was gewoon een excuusje. Het was lang geleden dat zijn mentor hem nog deze taak had gegeven. Nu had hij het vrijwillig gedaan, om een reden te hebben om naar binnen te gaan. Hij dropte het mos links van de ingang en keek even rond, om te kijken met welk nest hij moest beginnen.. En of Brittlekit ergens te zien was.
&Brittlekit
What is left but war?
Brittlepaw
Member
12 269 Actief My name is Brittlepaw. I'm the apprentice sent by Shadowclan!
Even keek hij op toen twee kittens voorbij kwamen gerend. Luid... Dat waren ze. Heel erg irritant als je het hem vroeg. Maar hij verdroeg het en liet het niet merken. HIj glimlachte zelfs naar hun om te laten weten dat hij er ok mee was. Hij was er niet ok mee though, dit was irritatie op zijn beste en hij wilde het eigenlijk gewoon weg. Ksst, gone. Hij snoof even diep toen ze hun kopjes weg draaiden. Het voelde echter wel goed, om hun te zien teruglachen naar hem. Het was een fijn gevoel om anderen blij te zien... Toen hij een nieuwe geur rook keek hij meteen op. Wacht! Dat was niet nieuw! Met uitbundige interesse sprong het kleine grut recht, om met snelle pasjes naar de tabby te lopen. Met grote, blauwe oogjes keek de jonge kitten op naar hem met een glimlach, om vervolgens even te piepen naar hem als begroeting.