Adventure time, come on grab your friends!

Zoals afgesproken waren de twee leerlingen die ochtend samen het kamp uit gewandeld om op ontdekkingstocht te gaan. Gezien het voor kittens verboden was om het kamp uit te glippen moesten ze hun tijd als leerlingen echter goed gebruiken, toch? Er was immers nog zoveel territorium wat ze nog moest ontdekken. Wie weet ontdekte ze wel een plek die nog niemand ooit eerder gevonden had! Dan hadden ze beide zeker wat te vertellen in het leerlingen hol vanavond. Lunarpaw glunderde al bij het idee. Tijdens het wandelen richtte ze haar blik op Rookpaw, haar medeleerling. "Heb jij eigenlijk enig idee waar we zijn?" Vroeg ze haar clangenoot twijfelend. Het tweetal had al best een eind gewandeld, maar het rook hier gelukkig nog steeds naar RiverClan territorium. Een kat van een andere Clan tegen het lijf lopen stond dan ook zeker niet op de planning vandaag.

[Eerste post voor Rookpaw!]

De kersverse Rookpaw was best wel een extrovert, waardoor ze het heerlijk vond om op dit soort uitstapjes te gaan met andere apprnetices, zoals Lunarpaw! Glunderend stapte ze achter de poes aan, haar best aan het doen om niet te laten merken dat ze nu al aan het hijgen was. Haar gezondheid was nog altijd niet optimaal, zeg maar gewoon heel slecht, en haar longen konden grote inspanning niet aan. Toch zou ze iedere hoest onderdrukken, haar mond dichthouden tegen het hijgen en laten zien hoe stoer en sterk ze wel niet was! Want Lunarpaw was lief en leuk, dus moest ze zichzelf wel aan haar bewijzen, hoor. Want afgezien van het feit dat ze aan het jagen waren, was haar missie ook om Lunarpaw tot haar vriendinnetje te maken vóór het eind van de dag. "Heb jij eigenlijk enig idee waar we zijn?" vroeg de poes en Rookpaw keek haar met glimmende blauwe oogjes aan. "Nee!" miauwde ze vrolijk, waarna ze uitbundig verder huppelde. "Dit is avontuur Lunarpaw! We kunnen overal heen!" Oh, wat was die vrijheid heerlijk!

De jonge RiverClan leerling glimlachte bij het horen van Rookpaw's antwoord. Ze had helemaal gelijk. Wat was er nou voor avontuur aan als ze wisten waar ze heen gingen? "Dat is waar." Spinde ze geamuseerd terug. Ze was blij dat deze keer samen met een medeleerling was. Het territorium samen ontdekken was een stuk gezelliger dan in je eentje.
Het duurde niet lang voor er naast de geur van haar eigen Clan, ook een andere geur te ruiken was. Lunarpaw hield halt en concentreerde zich wat beter op de onbekende geur. Hoe erg ze haar best ook deed, ze kon niet identificeren van wat of wie het afkomstig was. "Ruik je dat ook?" Vroeg ze de zwart-witte leerling nieuwsgierig. "Wat is dat voor vreemde geur?" Hun tripje begon eindelijk wat meer op een echt avontuur te lijken.

Stiekem vond ze Lunarpaw echt heel leuk. Niet alleen omdat ze heel mooi was met haar bruin-witte gezichtje en blauwe ogen waar ze een beetje verlegen van werd, maar ook omdat ze al iets ouder was en dus al meer trainingen had gehad! Daarom ook was het heel belangrijk dat ze haar zou laten zien hoe leuk zij wel niet was, want dan zouden ze een dodelijk duo worden. Ha! Rookpaw was zo in haar nopjes met dit waterdichte avonturen plan dat ze bijna over haar poten struikelde toen Lunarpaw opeens tot stilstand kwam en sprak. "Ruik je dat ook?" snel hervond ze haar evenwicht en snuffelde aan de grond. Oh! "Ja!"piepte ze enthousiast, haar oogjes glimmend. "Wat is dat voor vreemde geur?" Rookpaw stak haar zwart-witte neusje in de lucht en snuffelde luidruchtig, waarna ze de ander schuin aan keek. "Eh..." plots viel het kwartje. "Ohh, zou het een andere clan zijn?" waren ze helemaal tot aan de grens gekomen? Wat stoer! Nu moest Rookpaw wel even zitten om weer een beetje tot adem te komen. "Misschien is het wel... Eh, Donkerclan!" zo heette dat, toch?

Een andere Clan? Waren ze dan al zo ver gelopen? Het had in ieder geval niet lang geleken, maar dat kwam vast omdat ze deze keer een maatje bij zich had. Dat maakte de lange wandelingen een stuk leuker. Al moesten ze naast het kletsen niet vergeten op te letten voor prooidieren. De Clan kon in deze tijd van het jaar elke prooi goed gebruiken. Lunarpaw merkte dat haar gedachten alweer af begonnen te dwalen, en ze probeerde zich weer te focussen op waar ze het eerder over hadden. "DonkerClan?" Herhaalde de jonge RiverClan leerling verward, al was de enige naam die ze zich zelf nog duidelijk kon herinneren WindClan. Ze wist dat er in totaal vier Clans waren, maar wie de andere twee waren was ze even kwijt. Rookpaw zou vast wel gelijk hebben. "Weet jij iets over DonkerClan katten? " Vroeg ze haar vervolgens nieuwsgierig. Als ze zich ze naam nog kon herinneren wist ze misschien ook wel wat over de katten zelf! "Misschien is hun territorium wel altijd donker," vervolgde ze giechelend. Het was bedoeld als een grapje, maar als de DonkerClan katten ook daadwerkelijk altijd in het donker zouden leven zou ze dat best een beetje zielig vinden.

Hm, iets zei haar dat Donkerclan misschien niet helemaal juist was, maar ze was te koppig om nu nog terug te komen op haar woorden. Donkerclan it is! Haar papa zou het vast een beetje jammer vinden dat ze het niet had onthouden en dat maakte haar verdrietig, maar voor nu drukte ze dat weg en focuste ze zich op de vraag van Lunarpaw. "Oh, eh, ja, wel iets!" even groef ze heel diep in haar geheugen om de lessen over de clans van haar mama terug te halen, maar dat ging allemaal een beetje stroef. Zucht, had ze nou maar opgelet! "Misschien is hun territorium wel altijd donker," dat deed de poes gniffelen. "Wie weet!" kraaide ze, al helemaal niet meer geconcentreerd op het jagen. "Volgensmij uh, jagen ze wel in de schaduwen, want ze hebben heel veel grote bomen," vertelde ze vol overtuiging, terwijl ze het eigenlijk niet echt meer zeker wist. Maar... Misschien konden ze daar wel achter komen. De poes kreeg een twinkeling in haar ogen. "Zullen we anders op onderzoek uitgaan?"