Without those songs [Coyotepaw]

MY

SOUL HAS GROWN DEEP LIKE THE RIVERS

Een kleine lichte flamepoint stapte zelfverzekerd de kampingang door. Haar lichaamstaal ontspannen terwijl ze een muis op de prooistapel dropte. Hoewel ze behoorlijk aan de dunne kant was, glansde haar vacht nog gezond, en leek de blik in haar ogen nog altijd even fel en pittig. Ze was niet bang voor een uitdaging; geen was er tot nu toe dodelijk geweest. Ijdel als ze was moest ze echter nu de tijd nemen om haar prachtige dunne vacht te verzorgen. Voorzichtig boog ze haar kop sierlijk naar haar stevige poot toe waarna ze erover heen schraapte. Er was voldoende te doen, dat wist ze ook maar ze was al vroeg op gestaan en een korte pauze in het lichte zonnetje kon geen kwaad. Haar blauwe ogen schoten naar een bekend gestalte van de pas benoemde Medicine Cat Apprentice die haar halfzusje was en zonder op te kijken mauwde ze kort de naam. Haar stem even streng als warm. "Coyotepaw," Klonk er respectvol en wellicht een tikkeltje aan de norse kant voor een familielid. Niet dat ze veel met de jongere kat had opgetrokken. Iedereen wist dat ze geen moedermateriaal was. Kittens waren druk, speels en vaak snel vies.

fox

_{Coyotepaw zat voor de medicine cats den. Ze wist niet zo heel goed wat ze moest doen. Ze had nu pauze, maar ze had Littlepaw, Bugpaw en Rookpaw niet kunnen vinden in de apprentices den. Dus ze was alleen, en bestudeerde dus de katten die aan het ronddwalen waren in het kamp. Misschien kon ze zo even langsgaan bij de nursery, een check doen? Of gewoon om te stoeien met wat oudere kittens. Haar maag rammelde, vroeg om eten. Maar dat mocht ze niet. Ze moest nog twee dagen wachten voor ze weer wat van de stapel mocht nemen. Dat was deel van haar training, of ze het nou leuk vond of niet. Ze hoorde haar naam, en nieuwsgierig keek ze op. Hm? Was er wat? Het was Puppysnarl die op Coyo afstapte. "Hallo Puppysnarl," miauwde ze vriendelijk. Ze fronste kort, was er wat aan de hand? Wat wilde de poes van haar? Ze wist dat dit een van de oudere dochters was van Butterstar, haar moeder. Ze sprak weinig met haar oudere siblings, waarom ze dat niet deed wist ze eigenlijk niet. "Waar kan ik je mee helpen?" vroeg ze vervolgens. Het kwam nu namelijk vaker voor dat er katten op haar afkwamen om hulp te vragen dan om een gezellig gesprek te voeren. Dat vond Coyotepaw ergens best jammer.}

MY

SOUL HAS GROWN DEEP LIKE THE RIVERS

Het was niet ongewoon voor de forse kattin om weinig met haar jongere halfzusjes om te gaan. Immers had ze weinig met hen te maken gehad en was ze niet super aanhankelijk. Ze was zelfverzekerd en droeg een zekere trots met zich mee. Daarbij waren kittens niets voor haar, ze hadden teveel nodig dat ze hen niet kon geven. Onder andere geduld, zes Moons in een Nursery liggen was voor haar niet weg gelegd. Nieuwsgierig keek de jongere flamepoint op toen ze haar naam hoorde. "Hallo Puppysnarl," mauwde ze vriendelijk waardoor een klein glimlachje op het gezicht van de oudere kattin verscheen. De ander leek haar benadering niet te begrijpen. "Waar kan ik je mee helpen?" Vroeg ze vervolgens waardoor de ander kort fronsde. Ze had geen hulp nodig. Ze was niet dom genoeg om gekke fratsen uit te halen. "Helpen? Ik heb momenteel niets nodig behalve een goede jacht en schone vacht." Mauwde ze kalm en verward. Wist ze veel wat de Medicine Cats zoal deden.

fox

Onderwerp: Re: Without those songs [Coyotepaw]