My Dad's Gone Crazy

Zodra de zon een hint had gegeven van daglicht, was Snowpaw wakker geworden. Hij was verbazingwekkend groot geworden, ondanks zijn achterstand als jonge kitten. Hij was ook verbazingwekkend gespierd geworden, iets wat goed zichtbaar was onder zijn gevlekte pels. De kater kwam overeind en gaf zijn korte haren een paar ruwe likken om het mos er uit te verwijderen. Vervolgens verliet hij de Apprentice's den en zocht hij naar een teken van leven. Enkel de warriors die de wacht hadden gehouden, deze koude nacht, stonden er nog, al gingen ze terug naar de Warriors Den toen ze opmerkten dat de clan wakker begon te worden. Snowpaw geeuwde en stapte naar de prooistapel. Deze was armzalig leeg en ook al knorde zijn maag, besloot hij er niks van te pakken.

@Waterkit

Misschien kon hij vandaag aan een warrior vragen of hij er weer op uit mocht om te jagen om de prooistapel aan te vullen. Maar misschien wilde Silvervine ook weer met hem trainen, al had Snowpaw niet het idee dat er nog erg veel te leren viel. Snowpaw was, zodra hij was opgeknapt, een snelle leerling geweest. De kater had namelijk zijn achterstallige moons in willen halen, het goedmaken als het ware. En waar zijn vader ook was, hij wilde hem trots maken, want wie weet zag hij Dangerdance ooit weer terug. En anders, als Dangerdance in Starclan zat, wilde hij dat zijn vader hem vanuit daar zou kunnen zien en trots op hem kon zijn.
Toen een oudere kitten, Waterkit hem begroette op een nogal beleefde manier, schrok Snowpaw op uit zijn gedachten. "Uhm, hallo Waterkit," begroette Snowpaw de kitten terug. Snowpaw herinnerde hem nog uit zijn nursery tijd. Snowpaw had daar namelijk twee moons langer verbleven, naast zijn sporadische verblijven in de medicine cat den. Waterkit was in die tijd geboren. "Jij wordt bijna apprentice, of niet?" Als hij het goed had, zou Waterkit bij een van de eerste volgende ceremonies apprentice worden.

Snowpaw grinnikte toen Waterkit reageerde op zijn vraag. Ja, het hing er maar net vanaf in welke moon je geboren was voor je apprentice werd. Want geen haar op het lijf van de clanleider dat je voor je zesde moon, ook al was het maar een paar dagen, apprentice ging worden. Dat had vast allemaal te maken met veiligheid. Een kitten moest namelijk succesvol warrior worden tijdens zijn of haar tijd als apprentice. Zodra Waterkit apprentice werd was het maar de vraag of Snowpaw nog apprentice zou zijn. "Oh vast wel, ik heb tenslotte ook twee moons langer moeten wachten voor ik eindelijk mocht gaan trainen," miauwde Snowpaw, maar toch straalde hij trots uit. Hij was namelijk veel verder gekomen dan anderen van hem verwacht hadden. "Gezellig!" reageerde Snowpaw nog op dat Waterkit straks ook in de apprentice den zou liggen en grijnsde, terwijl hij zich weg draaide van de prooistapel. "Meer poten om deze armzalige stapel op te vullen," vervolgde hij. "Al moet je dan wel snel leren jagen," voegde hij er aan toe met een uitdagende blik in zijn bleekblauwe ogen.

Bij de verwarde uitdrukking merkte hij op dat Waterkit niet helemaal begreep wat hij daarvoor gezegd had. "Waarmee ik bedoel dat ik dus langer apprentice blijf," miauwde hij dan ook als reactie de verwarde blik van Waterkit.
Waterkit leek meer geïnteresseerd te zijn in wat Snowpaw zou bereiken. Snowpaw grinnikte dan ook en luisterde naar de vragen van Waterkit. "Ik ben al een goede jager," durfde Snowpaw met trots te zeggen. "Ik jaag op vogels vanuit de bomen," voegde hij met sprankelende ogen aan toe. Oh, dat was iets waar de apprentice beren trots op was. Zou zijn vader daar ook trots op zijn? Snowpaw maakte namelijk wild gebruik van zijn vaders Skyclan genen. Waterkit had hem ook gevraagd over zijn warrior naam, waarop Snowpaw bedenkelijk voor zich uit staarde. Snowpatch? Snowfreckle? Snowfleck? "Geen idee... wat voor warrior naam zou jij me geven?" Vroeg de apprentice aan de kitten. Nu ze het toch over namen hadden vroeg Snowpaw zich meteen ook af waarom de rood met witte kitten Waterkit heette. Waarop had zijn moeder dat gebaseerd? Of vader.