Where the boundaries meet

Onderwerp: Where the boundaries meet ma 4 feb 2019 - 23:21

In theorie was de kater nu op jacht, zoekende naar prooien om de clan te voeden. In praktijk was hij hier echter niet echt mee bezig. Hij moest namelijk even het kamp uit, z'n kopje leegmaken. De laatste tijd was het heel stil geweest in zijn actieve leven. Zijn trainingen met Sinclaw waren na zijn laatste opdracht stilgevallen. Hij had haar al even niet gezien, al leek haar geur af en toe wel bij de grens te hangen aan de kanten van het Thunderpath. Nu was de kater bij Fourtrees. Hij snoof de omgevingsgeuren op. Er was geen Riverclan of Windclan aanwezig. Die clans waren blijkbaar tegen elkaar bezig. Volgens geruchten lag er daar een heuse vete op de loer. Oorlog misschien? Het zorgde wel voor de nodige interesse. Zij hadden tenminste iets te doen. Hij daarin tegen moest zijn dagen vullen met jacht-en grenspatrouilles terwijl hij aan het wachten was op een volgende opdracht. Dan kwam daar nog bij dat hij terug contact had opgenomen met Sandflower, een poes die hij wel zag zitten, maar waar zijn strenge opvoeding een stokje voor stak. Hij was namelijk niet loyaal aan Thunderclan of Shadowclan, maar aan Sinclaw. Relaties stonden hem alleen maar in de weg, dat was hoe hij opgevoed was. Toch kriebelde het in zijn buik en hoe hard hij zich ook verzette, het bleef een moeilijke zaak. Tallfright begaf zich nu op de rotsen waar de leaders stonden tijdens een gathering. Vanop deze hoogte keek men echt neer op de clankatten die normaal onderaan de rotsen stonden. HIer kon hij wel aan wennen. Tallfright plofte zichzelf neer op de rotsen recht in de zon. Als hij dan toch iets moest doen, kon hij beter even warmte opnemen. Hier had hij tenminste geen last van kittens of apprentices die vlakbij aan het trainen waren. De grote kater liet zijn blik van de ene naar de andere kant gaan. De territoria van de verschillende clans kwamen hier samen. Deze plek, tussen de vier bomen was een plek die voor elke clan was. Moest hij wat verder stappen, kwam hij al snel in een ander territorium terecht.

Tallstar

Er was geen betere plek voor yoga dan de wastelands, al was het bij de burnt sycamore ook goed, en zelfs dichtbij de rivier was het heerlijk om aan yoga te doen. Fourtrees, waar hij nu was. Was een hel. Niet alleen om het feit dat hier overal beukennootjes lagen die de kater uitzonderlijk irritant vond en die hem starclan deden danken dat ze alleen dennenbomen hadden bij Shadowclan, maar ook omdat hij hier die riverclanner het had proberen te leren en ook alle herinneringen aan de gatherings had. Kortom, geen prikkel-lage plek. Al helemaal niet als er ook nog eens iemand aan kwam lopen. Tall opende zijn ogen bij 'de luie hond' en vernauwde ze haast meteen. A-ha. Zijn naamgenoot. Aangenaam, again.