Our way to heaven

Hoewel hij zich niet graag bemoeide met alle zaken, ontging vrij weinig het oog van de jonge kater. Zo ook had hij mee gekregen dat Tallstar een nieuwe aanwinst naar Shadowclan had mee gesleept en, sterker nog, beweerde dat dit zijn bloedeigen dochter was. Nu had dat natuurlijk zijn aandacht getrokken, net zoals menig ander. De knappe kater was rustig zijn vacht aan het plat likken, maar had zijn oog al een tijdje op de rood-créme poes die bij de nursery aan het ronddartelen was. Toen er kort geen katten om haar heen leken te zijn stond hij nonchalant op en pakte een muisje van de prooistapel, alsof dat hem was bevolen. Vervolgens stapte hij naar de nursery toe, waarbij hij per toeval kleine Pepperkit dus tegenkwam. De kater legde zijn muisje neer en gunde het kleintje een vaag glimlachje. "Dag Pepperkit," begroette hij de kleine, terwijl zijn twee kleurige ogen de ander in zich opnamen. "Heb je zin om eens muis te proeven?"

[&Pepperkit]

Zijn tweekleurige ogen volgden de kit toen deze treurig naar het blad keek dat ze had gevangen onder haar rossige pootjes. Met een kleine glimlach op zijn snuit keek hij toe, waarna de kater dichterbij stapte en Pepperkit begroette. Rustig ging hij naast haar zitten, zodat ze iets meer op gelijke hoogte zaten en hij hopelijk niet intimiderend over zou komen op de jonge poes. "Dag.. " Ah. Het was niet vreemd dat ze zijn naam niet kende, daar was hij niet beledigd door. Immers was hij toch meer een achtergrond figuur, en was Pepperkit ook nog net nieuw hier. Wonderbaarlijk eigenlijk, hoe snel een kit zich aan nieuwe situaties aan kon passen. Het kleine poesje snuffelde aandachtig aan de muis, maar leek niet precies te weten wat ze er mee moest. "Wie ben jij?" Kort ontmoette hij haar ogen weer. Ja, de poes leek zich oké aan te passen, maar haar kenmerkende Windclan bouw en opvallend lichte vacht zouden haar altijd doen uitsteken. Wat voor een lot had Tallstar voor dit kind ondertekend? Stagpaw wist het niet, maar het wekte wel zijn interesse. "Stagpaw," stelde hij zich voor. "Maar voor jou mag gewoon Stag ook," hij gunde de ander een welbedoelende knipoog en zakte toen nog verder door zijn poten, zodat hij nu op de grond kwam te liggen. Kort trok hij de muis naar zich toe, waarbij hij een klein hapje eruit nam en daarbij de huid scheurde, zodat de poes iets makkelijker bij het sappige vlees zou kunnen komen. Met zijn witte poot schoof hij de prooi naar Pepperkit. "Niet verdrietig zijn hoor, dat je hem hebt gevangen is juist een overwinning, jagertje," sprak de kater geamuseerd, waarna hij naar het blad knikte waar de kit eerder mee aan het spelen was geweest

De rood-witte kitten die zo duidelijk de lichte kleuren van Windclan in zich droeg proefde de klanken van zijn naam enkele keren op haar tong, waarbij de kater haar bemoedigend toe knikte. Voor jongere katten zoals zij leek zijn naam nog wel eens wat lastig te kunnen zijn door de harde 't' en 'g' die erin zat, maar Pepperkit leek het snel door te hebben. Mooi, hij wilde dat ze hem zou onthouden. Op een positieve manier, het liefst. "Ikke ben Pepperkit,"  kort kneep hij zijn ogen vriendelijk samen. "Pepper, Pepper..." murmelde hij haar naam zachtjes, zoals ook zij eerder had gedaan met de zijne. "Dat weet ik, Pepper. Je bent op weg om een heuse beroemdheid te worden," het was de waarheid, immers was ze niet alleen de dochter van hun leader, ze was ook nog eens halfclan. Ongetwijfeld zou ze vroeger of later enkele problemen daarvan ondervinden. Stagpaw zijn eigen mening hield hij echter onuitgesproken. Zijn tweekleurige ogen bekeken slechts het kleine bolletje pluis terwijl ze een hapje van de muis probeerde te nemen en de nieuwe smaak op haar tong proefde. Haar gezichtsuitdrukking veranderde acuut en Stagpaw lachte zachtjes en vriendelijk. "Liever Burninglove's melk, hm?" plagend gunde hij de ander een knipoog, al maakte zijn warme toon duidelijk dat hij er niet op uit was haar pijn te doen.