This one right here is mine

De jonge poes was met een hoog gegeven kop de warriors den binnen gewandeld. Kort vernauwde de jonge rossige poes haar ogen even. Het was zo midden op de dag en het was hier heel erg stil. Dat vond ze altijd wel fijn, als het zo heel stil was. Ze hield van de stilte, maar niet van de eenzaamheid. Ze was geen eenling, nooit geweest, het zat immers in haar bloed als een windclanner. Ze leefden als een, een groep, een clan. Ze hield dan ook van hetgeen waar ze groot was gebracht en waar ze alles had geleerd so yea. Kort zwiepte de jonge kat even met haar staart voordat ze hara lichaam in beweging bracht en met een plof naast een groot nest ging zitten. Kort zette ze haar poot even tegen het nest aan. Deze spot was wel mooi... Zonder pardon duwde ze het nest dan ook weg, haar ogen zo neutraal als wat. Ja, dit zou haar spot worden. Als er een brand uitbrak was er een escape route en daarbij was er ook nog eens zicht op de medicine cats den vanaf hier. Nja, niet dat ze van plan was hier veel te slapen... Als ze dan toch naar hier werd gestuurd later kon ze maar net zo goed een goede spot hebben.

-Horsescoff