The moment

Onderwerp: The moment di 15 jan 2019 - 18:08

Ze liet een zachte zucht los terwijl ze door het territorium liep. Nu er niet meer gevist kan worden en prooien schaarser, begon ze zich af te vragen wat ze in de voorgaande manen altijd deed toen dit seizoen voorbij kwam. Natuurlijk moest ze altijd gespitst zijn voor een prooi, maar er was toch beduidend minder te doen dan in de seizoenen waar prooien in overvloed waren en ze bezig waren met een vetlaag aan te leggen voor de lugubere leafbare tijd. Dus soms ging ze de grenzen maar extra na. Of soms ging ze maar bij de rivier kijken of er een kans was dat het lichtjes aan het dooien was en ze misschien een vis kon zien. Ook al zouden die nu vooral op de bodem van de rivier liggen. En soms was ze echt totaal clueless. Dan ging ze dingen zoeken voor de kittens om mee te spelen, zoals gladde ronde stenen vonden ze soms leuk, of bepaalde vormen takken… wie weet. Wat ze echter niet verwachtte was dat onder de laag sneeuw die er lag, een kuiltje zat waar ze zo in stapte en zo plat op smoel ging… lekker bezig, Chilly.

- OPEN c:

Ɓσ

Onderwerp: Re: The moment wo 16 jan 2019 - 23:13

Met grote ogen staarde de jonge apprentice het territorium rond. Het landschap was bedekt met een dikke laag wit spul wat men blijkbaar kende als 'sneeuw'. Ze had er wel eens verhalen over gehoord bij de oudere katten, over hoe de sneeuw ervoor zorgde dat er prooi verdween. Zouden de prooidieren de sneeuw niet mooi vinden? Nou, zij in ieder geval wel. Haar aandacht werd getrokken door een bekende geur. Ondanks dat ze nog geen trainingen had gehad kon ze de geur van haar eigen clan wel herkennen. Nieuwsgierig stak ze haar neusje in de lucht en volgde het geurspoor, waarna ze in de verte al snel een andere kat zag verschijnen. Enthousiast sprintte ze erop af, maar nog voor ze bij de krijger was aangekomen landde deze met haar gezicht in de sneeuw. Lunarpaw moest een giecheltje onderdrukken. "Goedemiddag, is alles oké?" Vroeg ze de kat wiens naam haar even was ontschoten. Ze had zich hopelijk niet te erg bezeerd.

Onderwerp: Re: The moment vr 25 jan 2019 - 17:01

Natuurlijk moest ze vallen. Gelukkig voor haar zorgde de sneeuw voor een aardig zachte landing, wat een hoop scheelde. Zonder de sneeuw was ze waarschijnlijk niet eens uitgegleden, maar als ze dan zou vallen zou ze toch echt keihard op de grond gevallen zijn. In dat opzicht was ze wel blij dat de sneeuw er lag, want zonder de sneeuw had ze een groter probleem gehad dan nu. Dan had ze in ieder geval meer pijn gehad dan nu... "Goedemiddag, is alles oké?" klonk er, waardoor ze met vol schaamte op keek en de jonge apprentice, Lunarpaw zag. Ze glimlachte even onhandig, waarna ze zich op haar rug draaide in de sneeuw. "Ja! Ja, natuurlijk!" Smooth save, Chilly. Gewoon doen alsof ze aan het spelen was in de sneeuw want dat... dat was natuurlijk niet raar. Ze rolde weer om en schudde de sneeuw even uit haar vacht, waarna ze weer onhandig glimlachte naar de jonge apprentice. "Dus, uhm, Lunarpaw, niemand hoeft dit te weten toch?" sprak ze onhandig tegen de jonge apprentice. Straks wist de hele clan dat ze zo op der bek gleed.

Ɓσ

Onderwerp: Re: The moment ma 28 jan 2019 - 11:58

Gelukkig zag het er niet uit alsof haar clan genoot erg gewond was geraakt. Met gemak schudde de warrior de sneeuw uit haar vacht na de jonge apprentice opgemerkt te hebben. Lunarpaw moest proberen niet al te hard te giechelen om haar reactie. De RiverClanner deed het lijken alsof ze simpelweg gewoon al in de sneeuw aan het spelen was. "Dus, uhm, Lunarpaw, niemand hoeft dit te weten toch?" Vervolgde de RiverClanner vervolgens. "Ik? Ik heb helemaal niets gezien." Antwoordde ze met een kleine glimlach, vervolgd door een knipoog. "Wat was je eigenlijk aan het doen?" Vroeg de apprentice vervolgens nieuwsgierig. Ze was best benieuwd wat de warriors nou allemaal uitspookte buiten de muren van het kamp, ook al had ze er al honderden verhalen over gehoord.

Onderwerp: Re: The moment di 29 jan 2019 - 0:03

Ze kon het wel zien dat de apprentice moeite had om niet te gaan lachen, maar ze respecteerde het feit dat ze het tenminste probeerde om haar niet compleet uit te lachen. Want als ze eerlijk was? Waarschijnlijk had ze zelf wel gelachen als ze iemand anders in deze positie had gezien. Maar goed, daar kon ze ook niks aan doen! Bij dit soort onschuldige dingen was leedvermaak gewoon grappig. Zolang een ander niet gewond raakte, zoals in dit geval. "Ik? Ik heb helemaal niets gezien." klonk er van de jonge apprentice af met een lichte glimlach, waarna de apprentice naar haar knipoogde. Overdramatisch haalde ze opgelucht adem. "Je red mijn reputatie, ik kan je niet genoeg bedanken Lunarpaw." Sprak ze licht overdreven tegen de poes, genoeg om hopelijk het als een grap over te laten komen. Anders leek het net alsof ze een gigantische ego had. "Wat was je eigenlijk aan het doen?" klonk er nieuwsgierig van de apprentice af. Tja... hoe moest je uitleggen dat ze het eigenlijk ook niet wist? Ach ja, ze kon vast wel iets verzinnen. "Ik ging voor leuke speeltjes kijken voor de kittens, terwijl ik mijn ogen en oren gespitst houd voor prooien natuurlijk." sprak ze met een zachte glimlach tegen de apprentice. Prooien waren in deze tijd namelijk belangrijk, dat moest de apprentice vast wel weten. En anders was het hopelijk duidelijk geworden door het afslanken van de katten in dit seizoen. "Had je verder nog plannen? Anders mag je wel met mij mee lopen," Want als ze het goed had was ze op dit moment zonder mentor.. "Dan kan ik je eventueel nog wat dingen uitleggen als je wilt?" Vroeg ze met een zacht glimlachje.

Ɓσ

Onderwerp: Re: The moment ma 25 feb 2019 - 23:28

Haar mondhoeken krulde omhoog bij de opmerking van haar clangenoot. Mooi, die kon ze ook weer in haar zak steken. 'Lunarpaw, redder van reputaties' was een mooie titel. De jonge leerling luisterde aandachtig naar de reden waarom ze hier gekomen was. Zodra de volwassen Riverclanner haar mee vroeg op haar zoektocht sprong de snowshoe opgewekt op. "Ja hoor, ik wil wel helpen!" Antwoordde ze met een enthousiaste twinkeling in haar ogen. Ze wist helemaal niet dat speeltjes zoeken voor de kittens ook onder de taken van de warriors viel, of zouden ze dat alleen in RiverClan doen? "Zou je me misschien wat willen vertellen over de andere Clans?" Vroeg ze vervolgens, nog steeds even enthousiast als eerst. Een naam die ze de laatste dagen veel had horen vallen was WindClan, maar eigenlijk wist ze niets over hen. Net zo min als van de andere Clans. Wie weet zou dit nog een leerzame middag worden, en had ze ook eindelijk een verhaal om te vertellen in het leerlingen hol.

Onderwerp: Re: The moment