My little girl

Het zien van Tallstar had hem terug gedreven naar het gebied van de clans. Nu stond hij hier, op het heilige gebied van de vier clans. Kort haalde hij diep adem... Katten deden dit om de lucht te proeven, maar voor Nevermind was het gewoon een soort van mechanisme om zijn kalmte terug te vinden. Het was iets dat Innerstar hem had geleerd... Hij zou nooit vergeten wat zijn oude leader hem had geleerd. Maar deze keer zou hij ook zichzelf aanschouwen als de persoon dat hij was, de persoon dat hij hoorde te zijn. Met een zachte zucht liet hij de lucht in zijn longen weer vrij. HIj hoopte stilletjes dat er geen andere clan dan shadowclan naar hier zouden komen. Hij had inmiddels een halsband weten te verkrijgen... Maar nog geen hondentanden. Het kon dus perfect dat katten hem verwarden met een kittypet... En daar hoopte hij ook op... Want voor nu wilde hij afscheid nemen van katten die hem dierbaar waren, iets dat hij nog niet had gedaan en waar hij nu spijt van begon te krijgen.

-Littlebee

Wel meteen keek hij verrast op bij het horen van snelle pootstappen. Hij merkte meteen op waar ze vandaan kwamen; het shadowclan gebied. Gespannen keek hij naar de struiken, die nu al hun blaadjes en dergelijke waren verloren. En daarw as ze dan. Door de takken en dorre planten heen kwam ze aangelopen. Ze was zo mooi geworden, zijn kleine meid. Als een evenbeeld aan de zwarte kater. Ze hadden dezelfde pels, maar droegen niet dezelfde ogen. Al die tijd had Aldrei haar aan de kanten geschoven voor die reden en nooit had Nevermind de vader voor haar geweest die ze verdiende. Littlebee verdiende een goede familie en niet hetgeen dat hij haar had gegeven. Kort slikte hij even toen hij zag dat ze een prachtige vangst maakte van de muis. Een kleine glimlach verscheen op zijn lippen, eentje die open groeide in een trots en warm beeld. Toen ze opkeek en hem zag... En de muis liet vallen, knipperde hij even. Voelde hij daar nou tranen prikken? "Papa?" Hij voelde zijn hart even zakken bij dat woordje. Hij had vele kinderen maar er waren weinige die hem zo noemde. "Mooie vangst lieverd," zei hij even zachtjes terwijl hij kort even met een warme blik naar haar keek. Waarom was hij zo een dwaas geweest in het verleden. Kinderen zoals zij hadden dat niet verdiend.