{OPEN} Killer queen

Met haar neus op de grond liep Milky door de nursery. Ze was aan het verkennen, maar dat ging nog best moeilijk als je ogen nog dicht zaten. Het lopen zelf was ook nog een hele opgave, en was een soort mix van kruipen en kleine, kleine stapjes, nog niet echt lopen te noemen. Maar het was allemaal te interessant om op zich te laten wachten. Plots rook ze met haar neusje dat er iets heel dichtbij was en met een piep richtte ze haar kop op. Wie was daar?
- Open!

Ze was in de hoek van de nursery gaan liggen. Ze had zich opgerold en haar staart over haar kop gelegd, in de hoop dat niemand zag hoe de tranen in de vacht van haar wangen drupten. Het was allemaal een traumatische ervaring geweest voor de kitten. Hoe ze de nursery uit hadden gemoeten, haar moeder haar vast had gegrepen en toen ze had gezegd dat het zeer deed, dat ze er toen gewoon weer vandoor was gegaan. Ze had de jonge Hazelkit aan haar lot overgelaten terwijl ze juist heel erg angstig was geweest. Ze had het gevoel dat ze alles verkeerd deed bij Amberstorm en haar moeder haar niet lief vond. Dus zocht ze ook geen troost bij haar, dat deed ze sinds het gebeuren met de vos nooit meer. Ze kroop dan weg om het verdriet in haar eentje te doorstaan. Ze had ook niet door dat er een andere kitten naar haar toe was gekomen.

_{Hmm, er kwam helemaal geen reactie van de ander! Wel hoorde ze wat gesnuffel. Daar kon ze alleen niks mee want ze begreep nog helemaal niet dat dat betekende dat de ander aan het huilen was. Maar ze wilde nu toch wel weten waarom die niet reageerde. Dus drukte ze haar neus zonder pardon in de vacht van de kitten, waarbij ze klungelig met haar poot naar de ander haar oor sloeg.}

Ze voelde zich betrapt toen een andere kitten ineens naar haar oor sloeg. Het was nog een erg jonge kitten, dus waarschijnlijk vergat ze het toch weer, maar dan nog. Misschien ook wel niet. Je wist het maar nooit. Hazel wist ook niet meer alles, maar er waren wel kleine dingetjes die ze onthouden had van de eerste moon. Snel veegde ze haar tranen weg en ging zitten. “Er is hier niks te zien hoor.” Miauwde ze terwijl ze iets wat hardhandig het poesje aan de kant schoof. “Ga maar ergens anders spelen.” Ze draaide zich om, waardoor de andere kitten nu haar achterwerk zag.