1942

De gespierde Shadowclan warrior had een tijdje bij een oude boom gelegen. Zijn oren in zijn nek gedrukt om de kleine langzaam-naar beneden dwarrelende sneeuwvlokjes niet in zijn oor pluis te krijgen. Vandaag was de grond vrij geweest van het witte rot spul maar toen de donkere wolken weer terugkeerde aan de einde van de dag begon het weer te sneeuwen. Nu was het moerassige grond, dat ijskoud voelde op zijn zachte buik, weer wit. Een brommerige zucht verliet tussen zijn op elkaar gedrukte kaken door. Leafbare was verschrikkelijk. Vooral voor de conditie van zijn clan. Shadowclan had altijd wel een probleem gehad met het vinden van goede prooi vanwege hun modderige gebied maar nu het nog ook eens koud was, was er al helemaal niks te vinden. Afgelopen dagen had Tigerclaw dan ook niks naar binnen weten te vissen dus had hij zichzelf maar opgegeven om meerdere patrols te lopen en/of te trainen met de apprentices. Maar goed, terug waar we het net over hadden. Tigerclaw lag nu hier, met zijn ogen gesloten. In het donkerste schaduw die de boom hem kon geven terwijl de zon zich onder de horizon verborg. Duister onthulde het Shadowclan gebied en werd zijn donkere tabby pelt nog maar amper gespot. Dat kwam wel uit voor de grote tom. Zijn snorharen tintelde van de verse knaagdieren geur die plots langs zijn snuit walmde. Het was maar een klein behaard beestje maar elk hapje vlees hielp om te blijven functioneren in deze malloten clan. Zijn amberkleurige ogen opende zich. Zijn blik wennend aan het donker. Daar in het duisternis, nog geen meter van hem af, keek een muisje naar hem. Angst lag in de twee zwarte kraaloogjes maar voor het diertje kon reageren was hij al dood. De gespierde tom had zijn grote poot opgeheven en liet deze met een harde klap op het kopje van de muisje vallen. Een bevredigend vettige kraak was er horen onder zijn klauw toen hij het beestje zowat plat sloeg. De muis liet nog een kort hoog pijnlijk piepje klinken maar zijn leven was al over. Tigerclaw trok zijn vangst naar zich toe en begroef regelrecht zijn tanden om het aardig dikke muisje heen. Het warme vlees brandde op zijn tong en genietend smakte hij het diertje veder naar binnen. Pas nadat er geen greintje vlees of bloed op het skelet van het opgevreten muisje zat stond de tom op. Zijn gespierde schouders rekte hij uit met een grote rekking. Tijd om terug te gaan naar het kamp..

De gestreepte senior warrior liep terug het kamp in. Zijn amberkleurige ogen voor zich uit gericht. Geen zin hebbend in zijn clanmates en hun flauwekulloge gespreksonderwerpen. Hij had beter dingen te doen. Betere dingen om over na te denken. Ooit moest Shadowclan namelijk betere tijden kennen en Tigerclaw was er honderd procent zeker van dat hij die zal gaan brengen. Met een stel volgelingen. Zijn harde blik gleed dan ook naar de nursury waar een paar kitten stemmen klonken. Ze moesten gaan slapen hoorde hij een van de queens zeggen maar ze wouden niet. Eerst nog een verhaaltje. Hmm. De grote Shadowclan warrior liep met stevige passen naar de warme den toe waar de zoete geur van melk hing en liep zonder aankondiging naar binnen. Zijn ogen gingen rond. Hij was hier niet meer geweest sinds dat hij de nursury mocht verlaten. Erg lang dus. De grote tom knikte naar de moederkatten en keek de stel kittens stuk voor stuk aan. "Ik hoorde dat jullie een verhaaltje wouden horen?" Mauwde hij met een zware stem maar vriendelijk. Tenminste, zo ver hij het vriendelijke gedeelte kon bespelen.

Kittens. Hij had er werkelijk een hekel aan ze maar ook hij, als een grote boze wolf, moest toegeven dat ze soms wel, heeel soms, van pas konden komen. Natuurlijk groeide ze op een dag uit tot warriors maar zonder de goeie trainingen bleven ze die irritante karaktereigenschappen houden. Vooral de over hyper en vrolijke katten. Het moest er regelrecht uit getrapt worden zodat ze toch ooit misschien is een klein kansje hadden in het leven om een warrior te worden die zichzelf zo mochten noemen. Hm. Katten die vonden dat ze een Shadowclan warrior waren, sommige konden beter snel hun troep pakken en bij een twoleg gaan wonen. Dat sommige zichzelf een warrior durfde te noemen. Het was verschrikkelijk. Vooral met hun feit nu dat ze letterlijk door z'n kat werden geleid. Een complete idioot. Een kitten. Hoe had Shadowclan dit ooit kunnen accepteren? Maar goed. De grote tom raspte zijn keel, klaar om een verhaaltje te vertellen aan de kittens om hun tere hartje te vergiftigen. Tigerclaw liet zijn vurig gekleurde ogen op een she-cat vallen. Ze wou een stoer verhaaltje horen en de rest van de kittens stemde mee. "Een heel stoer verhaaltje? Hmmmm." Hij deed alsof hij even moest nadenken maar in realiteit kroop er een grijns op zijn lippen vanwege het plan dat nu in zijn brein ter binnenschoot. "Vooruit dan maar. Ik zal jullie een heel cool verhaal vertellen." De tabby tom maakte zich zelf comfortabel om te gaan liggen. Zo kon hij ook meteen de kits goed op ooghoogte aankijken. Al bleef zijn blik vooral op Tenderkit plakken. "Ooit, lang geleden werd onze bossen bewandeld door de grote katten. Tigerclan en Lionclan. De grote katten hadden allemaal mooie pure gouden pelsen maar enkel Lionclan hadden grote manen rond hun nek. Lange haren dat er uitzag als de stralen van de zon. Tigerclan was jaloers op hun prachtige manen maar ook op Leopardclan, door hun geweldige snelheid, ze waren sneller dan welke andere grote kat ooit. De jaloersheid van Tigerclan maakte hun katten bitter en zo begonnen ze s'nachts in het pikkedonker te jagen zodat ze niet hoefde aan te zien waarmee de twee andere clans mee gezegend waren. Maar een warrior van Tigerclan was hier niet mee eens, hij was het bitterst van allemaal. Hij haatte de andere grote katten en begon de andere clans in de nacht aan te vallen. Hij stal kittens.. en zorgde er voor dat hun prooihoop schonk zodat ze niks meer konden eten." Hij stopte eventjes, zodat zijn verhaal goed doordrong bij de kittens voor hijzelf weer een goeie ademtuig naar binnen hapte en veder sprak. "Shadestar, de leider van Tigerclan, wist wat zijn warrior Sharptooth deed tegen de andere clans maar ze stopte hem niet. Want ook haar hart was zwart van jaloezie.. Tot op een dag Sharptooth terug kwam bij het kamp met een leeuwen jong bungelend tussen zijn tanden. Jammerend omdat ze haar moeder miste. Shadestar keek naar de aanwinst die Sharptooth meegebracht had en met een korte blik op de gouden jong herkende ze de dochter van de Goldenstar. De leider van Lionclan, de jong heette Petalkit, en het was Goldenstar's enige kind. Sharpooth was er trots op maar Shadestar niet. Want dit betekende oorlog. Sharptooth was overtuigd dat Tigerclan het gevecht zou winnen maar Shadestar weigerde om te vechten. Ze wou geen warriors verliezen en besloot om Petalkit meteen terug te brengen naar Lionclan. De leider van Tigerclan had een ceremonie bijeen geroepen voor alle clans en gaf daar de gestolen kit weer terug aan de clan waar ze thuis hoorde. Maar het was niet genoeg. Sharptooth was te ver gegaan. De clans eiste dat Shadestar haar warrior moest aanpakken op zijn oneervolle gedrag. Sharptooth probeerde er onder uit te komen, zijn daden goed proberend te praten door te zeggen dat Tigerclan niks had vergelijken met de andere clans maar Lion en Leopardclan luisterde niet naar de bittere warrior. Ze gaven Tigerclan een straf. Ze mochten niet meer gezien worden in het daglicht, geen zonnestraal meer op hun pels, voor een hele moon lang. Geen contact met andere clanners zodat ze hun respect weer konden terug verdienen. Als ze hun straf hadden doorgezet en stopte met het bevechten van de andere grote katten zonder reden mochten ze weer terugkeren naar de clans ceremonies." Tigerclaw  keek de kittens aan. Tenderkit vooral. Hopelijk vond ze zijn verhaal indrukwekkend genoeg dat ze meer wou horen.

Tigerclaw had al een groot deel van het verhaal verteld maar nu de einde naderde stopte hij. Dat deed hij expres, zodat Tenderkit's aandacht en interesse groter zou worden om meer te horen van zijn geweldige verhaal. Hopelijk maakte hij genoeg indruk op de gestreepte kitten dat ze hem eens na vandaag zou komen opzoeken. Tigerclaw wou graag wat meer katten hebben aan zijn zijde dus om nu met een nog jonge kat haar mind te spelen werkte altijd het beste. "Ja zeker, ze hebben Sharptooth gestraft. Heel Tigerclan zelfs!" Mauwde hij. Zijn best doen om zijn stem niet dood en zwaar te laten klinken. Dat was altijd lastig voor de donker gekleurde tabby tom. ”Sharptooth is gemeen!” Tigerclaw hief zijn kop. Zijn ogen even gericht op de queens, maar deze waren ondertussen al in hun nesten gedeukt om te slapen. Grijzend keek hij weer dus terug naar Tenderkit. "Weet je Tenderkit, eigenlijk was Sharptooth helemaal niet gemeen. Maar dat zal ik je uitleggen wanneer het verhaaltje afgelopen is.." Tigerclaw rekte zijn gespierde schouder uit toen hij zijn houding even aanpaste en raspte zijn keel, zo, nu het laatste deel van de verhaal. "Dus. Waar was ik gebleven.. hmm. Ohja!" De tom likte zijn lippen af. "Tigerclan werd gestraft door de andere clans en mochten alleen tevoorschijn komen wanneer hun woud geduisterd was met de nacht. En zo deden de Tigerclan warriors dat tot hun straf weer opgeëist werd. Ze keerde weer terug naar de grote clan ceremonie, lopend in de maanlicht toen de alle grote katten ongelofelijk naar adem hapte. De pelsen van de Tigerclan katten waren veranderd! Doordat ze zo lang in de schaduwen hadden gelopen waren hadden hun licht gekleurde vachten ineens met zwarte strepen versierd! De schaduwen en duiternis was in hun pelzen getrokken, Sharptooth en de rest van zijn clan genoten waren zo blij omdat ze nu eindelijk ook iets speciaal hadden! Sindsdien werden alle nieuwe Tigerclan katten geboren met strepen.. Net als wij. Jij en ik." De Shadowclan warrior heette nog is Tigerclaw ook.. Misschien kon hij de kit wel wijsmaken dat ze allebei afstamde van de grote machtige Tigerclan hhuehue.