[SUN TIME] Water in the walls

LOCATIE VAN SUN TIME: Voor de grot, in het zonnetje

<sub>De zon scheen door de eindeloos vallende waterval heen en bevlekte de met mos begroeide wanden met kleine vlekjes licht. Voor de winter die ze nu meemaakten was het een aardig zachte dag en de prooistapel was wel eens lager geweest. Shroud rekte zich kort uit en voelde de zwakke zonnenstralen haar pels toch iets verwarmen, een heerlijk gevoel als je het aan haar vroeg. Ze pakte een konijn van de prooistapel en nieste eventjes toen de zachte haren van de pels van het dier haar neus zachtjes kietelden. Ze keek even naar de nursery, zich kort afvragend of haar kinderen al naar buiten waren, maar besloot toen zelf naar buiten te lopen. Indien ze al buiten de grot waren, wilde ze ze zo snel mogelijk in de gaten kunnen houden en anders liepen ze wel mee met een andere queen. Ze waren ondertussen al oud en wijs genoeg. Ze waren nota bene bijna to-be's! Het ging veel te snel. Ze plofte neer in het zand en liet de zachte winterzon op haar pels vallen. Ja. Beter.

TAG: Open</sub> 

Ze had wat prooi terug weten te brengen, maar het was vooral het zachte zonnetje dat haar aandacht had getrokken. Net was ze nog eventjes langs geweest bij haar vader, maar ze wist ook wel dat de kater het niet lang meer vol zou gaan houden. Skyteller had haar zelf gezegd dat hij geluk had nog te leven. Lynx keek naar de uitgang van de cavern en huiverde eventjes. Ze begon deze grot zo zat te worden, het voelde zo benauwd om hier voor een lange tijd te moeten blijven zitten. Misschien dat ze zodadelijk nog wat zou gaan jagen. Voor nu wilde ze gewoon de zon in. Lynx wandelde dan ook naar buiten toe en zag nog net op het moment Shroud voor haar staan. Met vier poten in de rem kwam ze op tijd tot stilstand en krabbelde achteruit. "Sorry, Shroud," miauwde ze op een zachte toon, waarna ze bij de kattin ging zitten. "Stoorde ik?" vroeg ze daarna vriendelijk, hopend dat ze niets misdaan had.

<sub>Shroud had zichzelf netjes geïnstalleerd in het zachte zand vlak voor de grot met het konijn tussen haar poten. Ze genoot van de zachte warmte van de zonnenstralen en was blij dat het weer weer wat leek op te klaren. Ze vond het maar niks, dat grauwe gedoe. Shroud legde één van haar poten op het konijn en keek om zich heen. Het was niks aan om in je eentje te eten. Gelukkig leek Lynx het hiermee eens te zijn, want ondanks dat de kattin leek te schrikken van haar aanwezigheid, was ze wel het perfecte slachtoffer. "Geeft niks!" gaf de kattin met een vriendelijke glimlach aan. "Delen?" Ze gaf haar konijn een zacht duwtje in de richting van Lynx. Ondertussen merkte ze vanuit haar ooghoek Mouse op. Voor nu leek de kitten niet in gevaar, maar totdat er een andere volwassen kat bij was, was het nog niet zo gek om haar wel even in de gaten te houden.

TAG: Lynx, indirect Mouse</sub>

Apple trippelde op de groep katten af met een zachte glimlach op haar snuitje. Dit was altijd een fijn moment van de dag. Haar kristalblauwe oogjes gleden over de katten tot ze een andere kitten alleen zag zitten. De kleine kattin liep meteen op Mouse af, waarna ze naast haar ging zitten. Beiden waren ze niet zo groot, al was Mouse nog een maan jonger dan haar. "Hee!", mauwde Apple vriendelijk. Ze stond algemeen bekend als een zeer sociale kat, iemand die graag babbelde en vooral - roddelde. "Nog nieuws?", vroeg ze, het andere poesje aankijkend met nieuwsgierige oogjes waarna ze haar mooie witte vacht begon te wassen.

Tag: Mouse

Zijn patrouille had een goede jacht gehad, en geen problemen. Terwijl de Prey Hunters hun prooi naar de stapel brachten, besloot Day vast een plekje uit te zoeken in de zon. Zijn blik viel even op de twee kittens die dichtbij de ingang van de grond een plaatsje hadden uitgezocht, en zijn blik ging daarna automatisch door naar de lucht boven hen, maar die was leeg, op enkele kleine wolkjes na. Toen hij zijn blik weer liet zakken, merkte hij op dat ook Shroud de kleintjes al in de gaten leek te houden en hij glimlachte, gerustgesteld door het feit dat er goed op de kittens werd gelet. Zelf zou hij ook nog wel een oogje in het zeil houden, maar hij besloot de jongelingen niet te storen.
Day zette zich neer op de rotsige grond en liet de zon zijn vacht verwarmen, wachtend tot iemand zich bij hem zou voegen.

Tag: (indirect Mouse, Apple & Shroud) - verder nog niemand

<sub>De sneeuwwitte kattin had haar lichte pels een aantal vlugge likken gegeven voordat ze een vogel van de stapel gepakt had. Het was tijd om weer tot rust te komen met de rest van de Tribe. De kattin had hierbij haar blik even rustig over de katten die zich al gevestigd hadden laten glijden, voordat ze besloten had om naar Day te lopen, welke nog alleen zat. Mouse en Apple zou ze lekker laten spelen en Lynx en Shroud leken immers al in gesprek. "Day, hoe maak je het op je oude dag?" miauwde de kattin goedgehumeurd met een plagerige glimlach op haar lippen, waarna ze naast de kater neerplofte met haar vogel.

TAG: Day</sub>

Een kleinere kat plofte naast hem neer, haar witte vacht fel in het helle zonlicht, als de eeuwige sneeuw op de toppen, het wit waar je kleine zwarte stipjes in gaat zien als je er te lang naar kijkt. Haar groet was vrolijk en Day glimlachte. Het was een goede dag, een goede zonnetijd. Hij zag al meer vrolijke gezichten en het weer was goed en hij waardeerde Wisps aanwezigheid. Hij miauwde terug: "Je weet wat ze zeggen, Wisp of Fading Light: de oude dag is een goede dag." Hij keek even uit over de groep en daarna weer naar Wisp. "Wat uiteraard niet hoeft te betekenen dat de jonge dag niet goed is, wel?" Ofwel: hoe is jouw dag?

Tag: Wisp

<sub>Wisp glimlachte rustig naar de kater toen deze aangaf dat hij een goede dag had gehad, of tenminste, ze nam aan dat hij dat bedoelde. De kattin snorde zachtjes en begon veren uit de vogel te plukken zodat er wat vlees vrij kwam. Daarna duwde ze met haar poot de vogel in de richting van Day, hem uitnodigend om de eerste hap te nemen. Hij was immers ouder en een gerespecteerd warrior van de clan. "Opdat er nog veel goede dagen mogen volgen dan," miauwde de kattin rustig, waarna ze haar schouders wat ophaalde. "Mijn dag was prima, bedankt voor het vragen. Al had ik liever wat meer prooi binnen gebracht dan dat ik gedaan had. Maar ja, daar is het het seizoen voor."

TAG: Day</sub>

Wren stapte op een hoog tempo uit de grot. Iedereen die voor haar liep leek wel veel te langzaam te lopen en ze moest en zou er voorbij. Toen ze eenmaal vrij baan had, scheurde zo snel haar kleine poten haar konden naar voren. Toen ze eenmaal het warme zonnetje op haar rug voelde, stopte ze abrupt en haar ogen schitterden toen ze de richels van de bergen op de horizon zag. Niet lang meer en ook zij zou daar mogen zijn. Toch was ze al snel afgeleid en de calico vond haar moeder die in gesprek was met andere poes. Wren liet zich door haar voorpoten zakken en wiebelde een paar keer met haar kont, voordat ze weer naar voren scheurde en bovenop het konijn landde die de twee poezen wilde delen. ‘Hoooi, mama.’ Een brede glimlach sierde haar gezicht.

Tag: Shroud & Lynx

De blauwgrijze kattin baande zich een weg buiten de grond en zette zich met een zachte plof neer. Haar blik wierp ze even richting Shroud, haar zus, waarna ze zich focuste op het stuk prooi dat ze voor zichzelf had meegenomen. Ze had vandaag nog niet gegeten, was regelrecht op jacht gegaan zodra ze ontwaken was. Met een zachte zucht begroef ze de botjes weer zodra ze klaar was. Het was een magere troost voor haar hongerige buik. Iedereen leek zich bij elkaar te zetten, pratende met elkaar. Blue twijfelde eventjes of ze ook zou opstaan en zich bij de rest zou voegen. Uiteindelijk deed ze dit dan toch, zich bij Shroud en Lynx zettende. "Dag zus, Lynx." begroette ze beiden met een kleine maar gemeende glimlach.

Tag: Shroud & Lynx

Nog veel goede dagen, ja, dat klonk niet verkeerd. Hij glimlachte dankbaar toen Wisp de vogel naar hem toe schoof, nu plots weer merkend hoe veel honger hij had. Hij vergat nogal eens te eten. De Prey Hunter was zelfs zo vriendelijk geweest om vast wat veren weg te plukken, zodat zijne eerste hap niet meteen vol met dons zat. Genietend van de smaak schoof hij de vogel terug naar de poes zodat zij er ook van kon eten. "Bevroren water komt met schaarste", beaamde hij. "Maar vandaag is voor veel van de jagers geen slechte dag geweest." De prooistapel was wel lager geweest de afgelopen tijd.
Een Cave Guard kon zijn aandacht voor de omgeving nooit te veel laten verslappen, en Day ving al gauw het geluid van niet al te subtiele pootstapjes achter hem op. Zijn mondhoeken krulden wat omhoog terwijl hij zijn opties overwoog. Toen de kitten uiteindelijk tegen hem opbotste en luid snorred aan zijn vacht begon te trekken, bleef hij doodstil zitten. Pas na een paar tellen zei hij tegen Wisp: "Zeg, kun jij eens kijken? Ik geloof dat er een muisje over mijn rug trippelt."

Tag: Wisp, Mouse (& Apple?)

Hoewel het seizoen nog de bergen in zijn koude greep had, leek ook de zon weer voorzichtig zijn verschijning te doen. Dit had vele katten van zijn tribe naar buiten getrokken, waar ze in het zwakke maar meer dan welkome zonlicht van de namiddag met elkaar aan het socialiseren waren. Coyote, die in een vrij goed humeur was, besloot zich bij hen te voegen. Normaal gezien trok hij zich liever terug, immers was small-talk niet hetgeen wat hem erg bezig houdt. Toch onderhield hij graag goede banden met de katten om hem heen. Of wel, de meeste dan. Zijn ogen gleden over de verzamelde katten buiten de grot, maar tot zijn geluk kon hij niet de gevlekte vacht van zijn plaaggeest vinden. Kort geeuwde de kater en schudde de kou en verdwaalde zandkorrel uit zijn vacht, waarna hij zijn ogen liet vallen op zijn nicht Wisp, met wie hij het altijd wel goed had kunnen vinden. Ook Day zat daar, tegenover wie hij ook vrij positief stond. De kittens die om hem heen dartelden stonden Coyote niet echt aan, maar die zou hij kunnen negeren. Zijn beslissing was gemaakt, met rustige tred bewoog hij zich naar het groepje katten, wiens gesprek hij maar vaag meekreeg. "Goedemiddag," klonk zijn stem rustig, waarna hij zich naast het stel neerzette en zijn lichaam liet baden in de zon. "Gaat alles voorspoedig aan jullie beiden?" vroeg hij in een vrij zwakke poging om een gesprek te startten, maar het feit dat hij die moeite nam was al heel wat. Zijn ogen gleden slechts kort af naar de kitten van Brindleleaf die aan de rug van Day kleefde, haar had hij niet veel te zeggen. De enige kitten waar hij het goed mee kon vinden, was zijn eigen zoontje, Spark.

Tag: Wisp, Fay, Mouse (&Apple?)

<sub>Zo was je op het ene moment rustig met Lynx aan het praten en op het volgende moment lag er ineens een verstekeling op je konijn. Shroud kon er echter wel om lachen. Meteen begon de kattin te snorren en gaf ze een lik over de kop van de kleine kattin heen. "Hey schat," miauwde Shroud met een warme stem, "hoe was je dag vandaag?" Het werd al snel nog gezelliger toen Blue ook nog verscheen. "Hey Blue," miauwde de kattin met een brede glimlach. "Goede dag gehad?" besloot ze ook aan Blue te vragen. Het was vast spannender dan haar dag in de nursery.

TAG: Blue, Lynx en Wren</sub>