Far from home.

Een strakke blik was in zijn ogen te zien terwijl hij zijn tegenstander stevig tegen de grond drukte. Hij ontblootte zijn tanden en duwde de nagels van zijn achterpoten tegen de staart van de kat. Als hij te hard zou bewegen met zijn achterpoten zou hij zo het vel van haar poten kunnen halen als hij wilde. Ze moest niet denken omdat ze een she-cat was dat hij haar er ongeschonden uit zou laten komen. Hij zou net zo hard tegen haar vechten om zijn territorium te behouden als dat hij tegen een tom cat zou doen. Ze had wat flirterig naar hem geknipoogd in het begin en toen dat niet werkte, was ze overgegaan naar een andere tactiek. En die andere tactiek zou haar haar leven kosten als ze zich nu niet zou bedenken. En dat leek de she-cat onder hem zich ook te beseffen: met een vuile blik naar hem in haar ogen probeerde zij zich los van hem te maken. Hij liet haar uiteindelijk met een koude blik in zijn ogen los en keek toe hoe ze zich blazend van hem verwijderde. Hij trok kort met zijn oortje, maar besloot uiteindelijk dat het tijdsverspilling zou zijn als hij haar nu zou achtervolgen. De lange kras in haar flank zou dat duidelijk genoeg gemaakt moeten hebben. Shark likte het bloed van zijn poot af en besloot om zijn ronde naar Twolegplace te doen. Hij was er al een tijdje niet meer geweest omdat het vervelende herinneringen met zich terug bracht en omdat hij nog altijd verbannen was. Als een Elite cat hem daar zou vinden, zou hij of zij waarschijnlijk toestemming hebben gekregen van Cobra om hem aan te vallen. Shark was nu sterker dan toen hij uit werd gedaagd door Cobra, maar hij zou een hele bende boze Elite katten nu toch niet willen riskeren. Zelfs Claw zou zo’n beslissing niet gemaakt hebben, dacht hij ellendig. Hij onderdrukte zijn woede en probeerde in plaats daarvan een masker van kalmte op zijn gezicht te laten verschijnen, wat ook wel deels lukte. De bekende geuren van de nesten van de twolegs drongen zijn neusgaten binnen toen hij Twolegplace naderde. Maar een andere geur trok zijn aandacht het meeste. Hij trok afwachtend met zijn oortje toen hij een ShadowClangeur rook. De kat was hem onbekend. Vast één of andere dwaas die de regels nog niet kende. “Zo, zo,” bromde hij toen hij dacht dat de kat hem wel kon horen. “Zijn we niet een beetje ver van huis, Clankatje?"