I can see the sun coming up || Dewpaw

Thawpaw knipperde kort met zijn ogen tegen het felle licht dat plotseling hun den in kwam geschenen. Zijn groene ogen staken fel af tegen de zonsopgang en het kostte Thawpaw heel even tijd eer dat hij kon bepalen wat er zich in zijn omgeving bevond. Hij wist nog dat hij de avond ervoor vroeg was gaan slapen omdat hij een zware training had gehad met zijn mentor, maar voor de rest was hij knock-out gegaan omdat hij moe was en had hij niet meer veel meegekregen van zijn denmates die nog volop aan het kibbelen waren. Hij kon dan ook niet met zekerheid zeggen hoe lang het gekibbel nog geduurd had, maar nu leek iedereen rustig te slapen. Thawpaw wist dat hij vandaag geen training had, iets waar hij wel blij om was. Hij vond het leuk om met zijn mentor te trainen, kennis op te doen en bereid te zijn om WindClan in de toekomst misschien van een volgende oorlog te behoeden, maar hij vond het ook wel eens aangenaam om het gewoon rustig aan te doen. Hij rolde zich op zijn zij en begon met lange halen van zijn tong zijn vacht te wassen. Aangezien hij dicht in de buurt van de ingang lag, werd zijn pels aangenaam verwarmd door de eerste zonnestralen die naar binnen schenen en de apprentices in zijn buurt waarschijnlijk ook wel wakker zouden maken. Zijn blik bleef kort op Dewpaw hangen, wie dicht in zijn buurt lag. Hij wilde net zijn blik weer van haar afwenden toen haar ogen plotseling opengingen en haar ogen wel goud op leken te lichten door de zon. Een kleine glimlach speelde om zijn lippen bij het zien van haar slaperige, verwarde uitdrukking. “Goedemorgen, slaapkop,” snorde hij plagerig tegen haar, wachtend op wat haar reactie ging zijn.

Ze was eindelijk in slaap gevallen nadat ze als een gek weggerend was van de bloodclan kattin die ze tegengekomen was toen ze over de grens gestapt was. Ze had haar nagels in haar wang gezet en was daarna al snel naar een plas water gerend om zoveel mogelijk van het bloed dat uit haar wond kwam weg te wassen en had daar dan ook gezeten totdat het eindelijk gestopt was. Haar vacht was zo vaal gewassen dat ze het knap vond dat ze überhaupt nog vacht op haar wang had zitten, maar ze klaagde verder niet. Ze was dom bezig geweest en dit waren de consequenties, wist zij veel dat ze een paar dagen later daar weer naartoe zou gaan. Met een zachte kreun opende ze haar ogen terwijl haar snuit verstopt zat in haar lange, pluizige staart. Verward keek ze Thawpaw aan toen hij naar haar keek. ”Goedemorgen, slaapkop” snorde hij plagerig en ze rolde even grappend met haar ogen. ”Kijk je al lang of ben je niet zo eng als ik nu denk dat je bent?” Vroeg ze en trok haar wenkbrauw vragend naar de kater op.