Sean
2114
Actief
Je remue le ciel, le jour, la nuit. Je danse avec le vent, la pluie.
| |
|  Onderwerp: We are new  ma 28 jan 2019 - 12:13 | |
| Even lichtte de jonge warrior haar kopje op. Was het slim om alleen langs de grens van Riverclan te gaan lopen? Nee, dat was het zeker niet. Maar er was niemand die ze mee had willen vragen. Voor nu was haar doel tweezijdig en het mocht op twee manieren gaan. Als ze hier gedood werd, so be it, een oorlog zou uitbreken. En als ze hier informatie kon krijgen of haarzelf bewijzen dan kon ze Riverclan terugdringen naar de plek waar ze hoorden, achter de grens. Een zwaar gesnuif en ze lichtte haar wenkbrauw wat op, haar pluizige koppie kantelend. Voor nu was het kalm en met elke stap voelde ze zich ietwat minder gespannen. Maar de pijn tussen haar schouders was nog steeds aanwezig en ze zou er niet veel aan kunnen veranderen voor nu.
- Coyotepaw
  If I could begin to be half of what you think of me I could even learn how to love |
|
Nynke
1337
Actief
dancing in my underpants.
i'm gonna run for government.
did mr. winter wonderland say:
"come here, kid, we really need to talk"?
bear with me, man, i lost my train of thought
| CAT'S PROFILEAge: 44 moons young ✘Gender: She-cat ♀Rank: Pop star |
| | Onderwerp: Re: We are new za 23 maa 2019 - 20:17 | |
|
Coyotepaw had van Chivysniff de opdracht gekregen om op zoek te gaan naar venkel. Het kruid was namelijk bijna op, en dus moest de voorraad nodig aangevuld worden. Ze wist dat er een struik lag aan de grens van Windclan en Riverclan, dus ze moest ver lopen. Ze zou de wortel uitgraven om vervolgens de hele plant mee te nemen naar het kamp. Dat waren immers de instructies die haar gegeven waren. Ze hoopte dat ze geen Windclanner zou tegenkomen, aangezien Windclan en Riverclan nu niet bepaald vriendjes waren. Ze had geen zin in ruzie en ze zou eigenlijk neutraal moeten zijn, maar ze wist nooit wie ze tegen zou komen, bovendien vertrouwde ze Windclanners niet zo. Ze hadden haar de indruk gegeven dat zij totaal niet welkom was toen ze ze gingen helpen, en dat vond ze toen niet erg leuk. Ze versnelde haar pas even, want ze was er toch al bijna. Helaas voor Coyo, daar was al iemand. Aan de andere kant van de grens. Een Windclanner. Coyotepaw versmalde haar oogjes. Dat was Burnetbliss, als ze het goed had. "Hallo." miauwde ze kortaf, op haar hoedde. Ze wilde absoluut geen ruzie nu, want ze was hier voor kruiden en ze wilde geen boze Chivysniff.
 - Allemaal Kunst.:
|
|
Butter 
