{Autumngaze} Dancing leaves

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Misschien was het een beetje kittenachtig van haar, maar Pepperpaw vond de vallende bladeren geweldig. Ze dansten allemaal naar beneden alsof het vlinders waren, om vervolgens altijd naar de grond terug te keren, perfect om opgejaagd te worden! En hey, Pep was nog jong, dus ze mocht ook af en toe een beetje kittenachtig zijn... Ze drukte zich laag tegen de grond en wiebelde met haar achterste, haar blauwe ogen gefixeerd op het blad wat naar beneden dwarrelde, waarna ze alle kracht in haar achterpoten verzamelde en deze met een machtige sprong uit de lucht ving. Hah! Dat blad ging de aankomende tijd niet meer dwarrelen.}

Autumngaze

De zwarte kater stapte wat vermoeid de warriors denk uit, met een geeuw keek hij omzich heen. Hij zag de jonge apprentice Pepperpaw spelen met de bladeren. Hij gniffelde, vroeger had hij dat zelf ook gedaan. Zonder dat de red-point het opmerkte stapte hij wat dichterbij en ging zitten. Zijn zwarte staart sloeg hij over zijn voorpoten. Hij keek toe hoe de jonge kattin een sprong maakte en een blad in de lucht ving. Autumngaze trok zijn wenkbrauwen op, dat was een beste sprong voor een apprentice, al zij hij het zelf. "Mooie sprong." miauwde hij met een kalme stem. En hij toverde een zeldzame glimlach te voorschijn.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Om haar taak nog eventjes af te maken, zette ze nog eventjes haar tanden in het blad wat ze gevangen had. Het was immers haar prooi en die moest je dan ook wel doodmaken! Helaas smaakte het blad een stuk minder goed dan een daadwerkelijke prooi en moest Pepperpaw eventjes een vies gezichtje trekken. Ze was echter snel afgeleid toen er een warrior haar kant op kwam. Pepper spitste haar oortjes en keek nieuwsgierig op naar de zwarte kater, wie ze herkende als Autumngaze. "Dank u Autumngaze! Ik ben aan het oefenen om beter te leren jagen!" vertelde Pepperpaw met een brede lach, vol enthousiasme en trots.}

De apprentice spitste haar oren en draaide zich om naar hem "Dank u Autumngaze! Ik ben aan het oefenen om beter te leren jagen!" Autumngaze glimlachte naar haar, normaal waren apprentice juist verlegen als ze gesnapt werden op het spelen met iets, in dit geval blaadjes. "Dat is de inzet die we willen zien, je wordt vast een geweldige jager. Je vader is vast trots op je." miauwde hij vrolijk. Hij was in een uitstekend humeur vandaag, normaal was hij altijd humeurig en chagrijnig. De meeste jonge katten wisten dat en liepen om hem heen met een grote boog. Misschien kon hij wel een beetje jagen met Pepperpaw, ze was immers aan het oefenen toch? En dat was een goeie sprong, hij wou haar wel eens in de praktijk zien. "Zullen we jagen?" vroeg hij haar tenslotte

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw stak haar borstkas fier naar voren toen de kater bevestigde dat ze dan vast een geweldige jager werd. Dat was ze op dit moment totaal niet, haar lange poten zaten haar ontzettend in de weg en ze vond het verschrikkelijk om te sluipen. Ze donderde altijd eerder om dan dat ze een prooi ving of trapte op een steentje of takje waardoor ze het dier alarmeerde. Nee, Pepperpaw rende altijd veel liever dan dat ze ging sluipen. Maar goed, dit was de Shadowclan manier en daar had ze maar mee om te gaan. Of ze het nou leuk vond of niet. Dat maakte complimentjes alleen maar leuker daarentegen. Liet ze maar eens zien dat ze echt ontzettend hard werkte en dat ze de beste jager van Shadowclan ging worden! Ze snorde dan ook van plezier. "Ik doe heel erg mijn best!" beloofde ze de Shadowclan warrior dan ook, "ik hoop uiteindelijk een hele goede Shadowclan warrior te worden!" Ze wilde immers haar papa trots maken. Misschien dat ze uiteindelijk wel deputy of leider kon worden net zoals hij dat was geworden! Dit waren echter dromen voor de verre toekomst. Ze wist niet eens of dat kon en mocht als Halfclanner. Dat zag ze vanzelf wel.. Een goede warrior worden was ook goed wat Pepperpaw betrof. Bij de volgende vraag van de warrior werd Pep echter een stukje verlegener. Gaan jagen met de Shadowclan warrior.. Oei.. Maar dan zag hij dat ze heel erg veel oefende maar niet heel erg goed was in jagen. Voor een moment aarzelde Pepperpaw. "Uhm.. Is goed.." miauw de kattin na lichte twijfel. Wat was ze voor warrior als ze niet eens met haar clangenoten ging jagen? Precies, een slechte.}