Fanwriting Warrior cats.

Amberkleruige ogen staarde het lichaam na dat nu langzaam werd weggetrokken, terug naar het kamp. Een glinstering, en een valse grijns was voldoende om te zeggen dat deze kat het had voorzien op de clan.
Een van de katten die het levenloze lichaam wegsleepte was yellowtail. De deputy, en de toekomstige leider. Erg treurde de clan niet om de leider, ze wilde hem liever eerder weg hebben dan dat hem nog een leven werd geschonken. Fallenstar, en daarvoor Fallentail was een brute leider, die zijn clan met zijn plannen alleen maar de dood had ingestuurd. In stilte bedankte de katten van de Thunderclan de Starclan toch wel dat hij was gestorven.
Terwijl het lichaam het kamp had bereikt was het nieuws al in een lopend vuurtje in het kamp verspreid. In een stilte keken de katten met kille ogen hoe het lichaam werd binnengesleept. Een van deze ogen waren niet kil, maar vertroebelt van verdriet. Sandclaw, zij was de voormalige partner van Fallenstar, iemand net zoals de kater zelf, absolute macht en kilte speelde er rond in het hoofd. Ze sloot zich achter Yellowtail aan fluisterde hem zachtjes in het oor: 'ik wil de clan zometeen even toespreken..' Yellowtail knikte alleen maar, en Sandclaw begaf zich naar de grootrots. Met een aantal soepele passen en sprongen belandde ze erop. De katten vergaten het levenloze lichaam direct en keken toen naar Sandclaw. Yellowtail sloot zich ook bij de andere katten aan, en hij knikte haar zachtjes en vriendelijk toe. 'katten van de Thunderclan,' begon ze, met een harde en vaste stem, 'na het verlies van onze grote leider Fallenstar, wil ik nu even iets zeggen wat hij me heeft verteld.' Ze glimlachtte even, het leek bijna een vals lachje, maar niemand leek het op te vallen. Sandclaw was altijd een gewardeert krijger geweest, zels na haar relatie met Fallenstar. Iedere kat geloofde haar, en was haar trouw, ookal klonk het soms vreselijk vals. 'voor hij stierf zei Fallenstar tegen mij een belangrijk punt. Hij vertrouwde een kat niet, en door deze kat is hij waarschijnlijk vermoord. We weten allemaal dat hij niet de beste leider was die we hebben gehad, maar ik vertrouwde hem.' Er klonk duidelijk hoorbaar geroezemoes door de groep, en Sandclaw liet ze even, tot ze zelf stil werden. Ze vervolgde: 'De kat die hem vermoord zou hebben zit hier in ons midden. Jullie mogen zelf beslissen wat jullie geloven, maar Fallenstar zei duidelijk tegen mij dat...' Sandclaw liet ze even in spanning wachten en zei toen met een harde stem: 'Yellowtail de dader was!' kreten van protest en bijval kwamen naar boven. Kille harde ogen die spraken dat ze gelijk had, bange ontzette ogen die spraken dat dit een misverstand zou zijn. 'vanaf nu, neem ik het leidersschap op mij, ik ben vanaf nu: Sandstar! Spottedclaw zal nu het deputyschap op haar nemen, en Yellowtail zal naar de Impures One den worden gebracht.' Geen protest meer, stilte, en toen stapte een bruine kat naar voren, met witt poten, Fernfur. 'U moet weten, dat sommige katten niet achter u zullen staan, maar u moet weten dat ik voor u altijd door het vuur zal gaan, Sandstar!' En bij deze woorden boog Fernfur, en Sandstar begon te gloeien van trots toen ze haar nieuwe naam hoorde. Veel katten schaarde zich bij de bruine kater, maar sommige, vooral de moederkatten bewogen amper, en keken alleen maar toe. Toen gebeurde er iets waar iedereen van op keek, het kleinste kittentje, dat bijna de hele tijd zweeg trippelde naar voren, en piepte zou luid dat ze kon: 'Nu ik weet dat mijn vader een verrader is, zal ik u nu als een nieuwe moeder beschouwen. Ik sluit me bij u aan' Sandstar sprong naar beneden, en keek naar de kleine zandkleurige kitten. 'wat is je naam?' vroeg sandstar. 'Sunkit' piepte het beestje en keek Sandstar gebiedend aan. 'Jou naam zal vanaf nu Lightningkit zijn! En ik zal voor je zorgen, voor altijd, ga naar de Leaders Den!' beval Sandstar toen, en richtte zich op de andere katten. 'Spottedclaw! Jij maakt patrouilles en de rest, daarna wil ik ook jou spreken in mijn hol! Fernfur en Bluestream, neem Yellowtail naar de Impures one Den, daar moest hij maar eens nadenken!' De katen knikte gehoorzaam, en Yellowtail richtte zijn blik op Sandstar, die hem vragend aankeek. Zijn blik verraade niks meer dan verdriet, verdriet dat iedereen Sandstar geloofde.