We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met toestemming van zijn mentor was Warpaw het kamp uit gegaan eerder die ochtend. Zijn jachttechnieken waren onderhand goed genoeg om zonder begeleiding van Petalstorm te gaan jagen. Hij zou binnenkort zijn skills moeten tentoonstellen, wilde hij ooit een keer tot warrior benoemd worden. En er was niks wat hij momenteel liever zou willen. Op misschien een beetje warmte na dan. Het was zo koud dat zelfs hij met zijn dikke winterpels af en toe moest rillen. Toen hij terug kwam, niet met lege poten maar uiteindelijk was zijn vangst ook niet spectaculair, zag hij tot zijn verbazing een kitten bij de ingang van de nursery zitten. Hij hield een zucht in en wandelde naar haar toe. Zijn prooi legde hij kort voor zich neer. ”Krijg je ’t zo niet koud?” Vroeg hij neutraal, meer als hint van ‘ga eens even naar binnen ja’.
&Nightmarekit
What is left but war?
Nightmareslayer
Member
[img][/img] dodo 68 Actief some bodies may be temples,
but all are ruins at your feet.
call me by a mans name instead of a womans and suddenly everything horrific Ive done makes me a hero.
Brommend was ze over wat kittens heen gestapt welke in de weg lagen zonder door te hebben dat ze bijna identiek op haar oudere broer leek, iemand die ze nooit zou kunnen ontmoeten. Het enige wat ze over de kater te horen zou krijgen was dat het goed was dat hij de clan verlaten had, en misschien, als ze te horen zou krijgen wat hij allemaal gedaan had, was ze het daar wel mee eens, maar nu was de kitten nog te jong om goed over de situatie na te denken. Met een zucht tikte ze verveeld tegen een klein hoopje sneeuw voor haar poten. ”Krijg je ’t zo niet koud?” Haar kop schoot omhoog en haar gifgroene ogen knepen zich een beetje samen naar de apprentice die zojuist gesproken had. "Misschien," antwoorde ze met een zacht gesnuif terwijl ze haar best deed om niet te rillen van de kou en klemde haar kaken op elkaar. "Maar ik wil niet naar binnen," mompelde ze naar hem, niet naar waar de kittens over elkaar heen kropen en de queens alleen maar om hun heen hingen.
Het leek hem vrij onlogisch dat een kitten met dit weer gewoon voor de ingang van de nursery zat. Op zijn minst leken de andere kittens die hij wel eens buiten had gezien, buiten te zijn om te spelen. Dan bleven ze warm door de inspanning. Hij voelde een rilling over zijn rug kruipen door gewoon al naar haar te kijken. Bij de jacht daarnet had hij ook af en toe heel stil moeten zitten, waarbij de kille koude via zijn poten omhoog was gekropen. War trok kort met zijn oor toen ze nogal humeurig op zijn vraag reageerde. Fair enough. Hij verwachtte ook geen super vrolijk antwoord, eigenlijk. Voor even staarde hij haar aan, waarna hij toch lichtjes zuchtte. Hij snapte het wel. De nursery was voor hem vroeger soms ook teveel geweest.
Dus nam hij een beslissing die hem misschien in de problemen kon brengen. Maar goed. Dat zag hij dan wel weer. ”Volg mij”, Zei hij, waarna hij zich omdraaide en richting de apprentice’s den begon te lopen. Het was er nu vast niet zo heel druk, dus dan kon ze daar even in alle rust opwarmen. Iets wat hij ook wel kon gebruiken, to be honest.
What is left but war?
Nightmareslayer
Member
[img][/img] dodo 68 Actief some bodies may be temples,
but all are ruins at your feet.
call me by a mans name instead of a womans and suddenly everything horrific Ive done makes me a hero.
De enige kittens die met haar wilde spelen waren haar eigen familie en na een halve minuut was ze die eigenlijk ook al weer zat. Haar vaders had ze al eventjes niet gezien en Heathercloud daar haalde ze soms haar neus naar op. Met haar nagels uitgeklapt probeerde ze deze in de grond te slaan, maar deze was te koud en eigenlijk had ze daar ook helemaal geen zin in. Bijna sinds de kattin geboren was had ze al en kille, bijna gevoelloze blik in haar ogen en deed dan ook haar best om op haar jonge leeftijd zich hier al naar te gedragen terwijl ze om eerlijk te zijn gewoon tegen iemand aan wou kruipen voor de warmte en gezelligheid.
"Volg mij," zei de kat die ze net tegen gekomen was en hij liep weg waardoor Nightmarekit haar wenkbrauw optrok. Na een seconde te "denken" stond ze op, schudde wat sneeuw van haar vacht voor zover dat kon zonder meteen om te vallen en volgde Warpaw naar de apprentice den. "En nu" haar stem was zacht maar bijna commanderend en ze stopte toen ze naast zijn schouder stond, haar kopje draaiend om hem aan te kijken.
Waar was hij mee bezig? Kittens mochten helemaal niet in de apprentice’s den komen. Maar wat had hij anders moeten doen? Haar gewoon laten zitten? Hoe vreemd het ook was, iets in hem weerhield hem er van om precies dat te doen. Normaal zou hij er niet echt mee zitten, of ze koud had of niet. Ze zat daar uit eigen vrije wil, waarom zou hij zich er dan mee moeten moeien? Het was niet zijn verantwoordelijkheid. En toch was er iets aan de manier waarop ze zei dat ze niet naar binnen wou dat er voor zorgde dat hij haar nu mee nam naar zijn eigen nest.
”Opwarmen, I guess”, Reageerde hij op haar woorden, waarna hij in het nest kroop en wat ruimte overliet voor haar. Echt spraakzaam was ze niet, maar dat was hij ook niet, dus op zich moest dat wel goed komen. ”Dit blijft wel tussen ons, ja?” Zei hij toen, om er toch maar zeker van te zijn dat er hem geen straf boven het hoofd zou hangen. Tallstar kon namelijk heel creatief worden met straffen. Straks moest hij nog verplicht aan yoga doen.
What is left but war?
Nightmareslayer
Member
[img][/img] dodo 68 Actief some bodies may be temples,
but all are ruins at your feet.
call me by a mans name instead of a womans and suddenly everything horrific Ive done makes me a hero.
Nightmarekit volgde hem de apprentice den in en er gleed een opgeluchte zucht van haar lippen toen er niet overal kittens lagen. ”Opwarmen, I guess” Reageerde hij toen ze "vroeg" wat ze nu moesten doen en hij kroop in een nest. Even trok ze met een oortje terwijl ze een stap dichterbij zetten. Het was vast niet zo erg om in hetzelfde nest te gaan liggen en misschien warmde ze zo ook wel sneller op dan zo ver mogelijk bij iedereen vandaan te blijven. Al snel had de kleine kitten zich in het nest neergelegd en kroop naar hem toe. Ze lag zo dicht mogelijk tegen hem aan en knikte toen hij zei dat dit tussen hun twee moest blijven. Haar staart had ze om de kant van haar lichaam waar de kater niet lag en al snel begon ze een stuk minder te rillen. "Nightmarekit." Murmelde ze na een korte stilte. Ze hoefde zijn naam niet eens echt te weten, maar dat zou wel handig zijn.
Normaal haatte hij het om de nursery in te moeten om op de kittens te passen. Het was gewoon altijd zo druk, en het bracht niet al te fijne herinneringen met zich mee. Maar eentje, dat kon hij wel nog hebben. Vooral omdat ze minder hyperactief en irritant was dan haar leeftijdsgenoten. Dat kon hij wel appreciëren. Verder was het plan gewoon om haar terug buiten te vegen eenmaal ze weer voldoende warm was. Want hier kon ze ook niet blijven, dat waren gewoon de feiten. Voor nu zat ze hier veilig. De apprentice plooide zijn staart wat meer om haar heen, zodat ook haar andere kant voldoende warm zou hebben. Het trillen werd al een beetje minder.
Gelukkig zou ze hem niet gaan verlinken. Vervolgens stelde ze zichzelf voor als Nightmarekit. ”Warpaw”, Reageerde hij met zijn eigen naam. Binnenkort zou hij zijn warrior naam krijgen. Hij hoopte maar dat StarClan met iets beters kwam dan de ‘Warweed’ die hij ooit zelf verzonnen had, toen Tallstar hem overstelpt had met ingewikkelde vragen over zijn naam. Hij vroeg zich af of Nightmarekit er ooit al over had nagedacht. ”Als je je eigen warrior name mocht kiezen, hoe zou je dan willen heten?” Vroeg hij daarom, zijn kopje nieuwsgierig naar haar toe draaiend om haar reactie te peilen.
What is left but war?
Nightmareslayer
Member
[img][/img] dodo 68 Actief some bodies may be temples,
but all are ruins at your feet.
call me by a mans name instead of a womans and suddenly everything horrific Ive done makes me a hero.
”Warpaw” de kitten knikte toen ze zijn naam hoorde en verstopte haar koude neus in zijn staart die hij om haar heen geslagen had. ”Als je je eigen warrior name mocht kiezen, hoe zou je dan willen heten?” Even kneep ze haar wenkbrauwen samen terwijl ze nadacht over wat hij vroeg. Tuurlijk had ze hier wel eens overna gedacht in de vier moons dat ze werkelijkwaar kón denken, maar als iemand het vroeg dan was het toch een ander verhaal. "Nightmarehunter" zei ze na een moment van stilte. Hunt van haar vader Amberhunt en de Er van haar vader Demonslayer zijn suffix. "Jij?" Vroeg ze en draaide haar kop weg van zijn staart om haar hem te kijken met nog steeds dezelfde kille blik in haar ogen, maar haar stem begon al wat warmer naar hem te klinken.
Over de moons heen had hij vaak nagedacht over zijn warrior naam. Een naam vinden die echt bij hem paste, en niet een die hij impulsief had verzonnen omdat de clan leader hem ondervraagd had als kleine kitten. Warweed was een verschrikkelijke naam. Daarnaast, in de afgelopen periode was hij hoe langer hoe minder overtuigd dat hij nog wel iets met zijn vader te maken wilde hebben. De verwijzing naar de medicine cat mocht er voor hem dus ook wel uit blijven. Het antwoord van Nightmare kwam sneller dan hij het verwacht had. Hij knikte kort maar goedkeurend vanwege haar keuze. Het klonk niet slecht.
”Warfang. Of Warbite”, Reageerde hij toen ze de vraag terug kaatste. Hij gluurde eventjes naar de prooi die hij zonet nog had meegebracht. Het was een moeilijke periode om prooi te vinden, laat staan te vangen. Maar hij slaagde er vaker wel dan niet in. ”Ik denk dat ik best een goeie jager ben”, Verklaarde hij zijn keuze met een klein grijnsje. Petalstorm liet hem al alleen jagen, dus dat betekende wel iets, of niet dan?
Onderwerp: Frigid 
di 22 jan 2019 - 23:06