Het warme nest waar ze nu in lag, was heel anders dan de koude, stenen grond naast de rivier waarop ze geboren was. Ze was blij dat haar moeder een warmer plekje had gevonden, want hier kon de kitten wel degelijk aan wennen. Het lag comfortabel. Het was perfect. De kleine she-cat draaide zich om, haar pootjes uitrekkend, reikend naar wat dan ook. Maar in plaats van dat ze de bekende vacht van haar moeder voelde, reikte ze uit naar de lucht. Was niemand dan daar? De kitten piepte, in een poging tot miauwen. Het leek alsof niemand reageerde. Ze rolde zich nogmaals om. En plots, schoten haar oogjes open en naast het hoop licht dat in haar zicht viel, leek er ook een schaduw vlak voor haar te staan. De kitten knipperde enkele malen met haar ogen, totdat het beeld zich omvormde tot een.. wat was het?
"M..ama?" Mama zag er wel heel klein uit, tho.
Spark first