Fathers in crime

De grijze kater was druk bezig met het verzorgen van zijn nieuwe kinderen. De vogel variant dan, de andere moesten nog wat langer doorgroeien bij hun moeder. Zijn drie vogeljongen moesten namelijk ook eten hebben en ze waren nog te jong voor dingen van de prooistapel. Ace had al zaadjes geprobeerd maar deze wilde ze niet, dus zijn volgende optie was wormen. Toch was in je eentje wormen zoeken eenzaam... Vandaar dat de medicine cat aan het denken was wie er quality time nodig had om samen met hem deze belangrijke geheime missie uit te voeren. Lang hoefde te kater, tot zijn eigen geluk, niet na te denken. Want zijn blik viel meteen op Lionroar. De flamepoint kat beschouwde hij als een goede vriend, zelfs al had hij hem bijna geslagen bij hun eerste ontmoeting. Toch hielt hij van de man. Met een opgewekte grijns sloop hij dichterbij, zichzelf lichtelijk verborgen houdende in de schaduwen. Hij mocht zijn technieken dan wel niet vaak gebruiken, dit betekende niet dat ze verminderd waren over de jaren geen. Wanneer dichterbij zette hij zich af en wierp zich tegen de ander aan met een opgewekte en warme lach. "Hey Lion~" spon hij plagend, om met zijn typische blije kop te kijken naar de ander. "Zin om mee te helpen in een geheime missie? Je mag het tegen niemand zeggen though"

Het was hem gelukt! Hij had Lion succesvol beslopen en laten schrikken. Meteen werd zijn blik hier vele malen opgewekter door en kreeg hij een twinkel in zijn groene ogen. Stiekem vond hij het enorm leuk zijn oude skills naar boven te halen en deze te gebruiken, vooral als het kon op een manier die zijn vrienden pestten. Hij grinnikte opgewonden en klom van de ander af, zodat Lionroar ook weer adem kon halen. “Nee joh, hartaanvallen zijn voor oude katten. Trouwens, misschien dat je dan toch in gevaar bent” Plaagde hij terug. Hoewel hij zich meer serieus gedroeg in het kamp en bij de andere was hij nog even kittenachtig rond zijn vrienden als altijd. Het was eerder dat hij enkel hun vertrouwde met zijn ware zelf. Want vrienden zouden nooit boos op je worden voor jezelf te zijn. Hoe dan ook, Lion leek in te gaan op zijn geheime missie. “Ja natuurlijk, vooral omdat ik jouw skillset nodig heb om deze missie uit te voeren” Hij kwam wat geheimzinnig dichterbij, “We gaan….” Hij hielt een momentje stil om het spannend te houden. “Wormen opgraven” misschien was een beetje context belangrijk. Iets wat hij ook realiseerde na een paar minuutjes van bedenktijd. “Nou ik heb dus baby vogels geadopteerd want ik had per ongelijk hun moeder opgegeten, en kon ze moeilijk dood laten vriezen of verhongeren… Ze wonen in de medicine cat den. Maar ze lusten geen zaadjes, dus nu wil ik wormen proberen”