Al uren lag ze rond te woelen in de warriors den. Al honderden keren hoorden ze andere warriors dat ze stil moest liggen, of een geïrriteerde “Sssht” haar kant op komen. Om één of andere reden kon ze totaal niet meer haar slaap vinden en was het enige waar ze aan dacht haar beste vriendin. Ze spraken elkaar niet vaak meer omdat Future alles wel een beetje zat was. Elke dag was hetzelfde riddeltje en nooit gebeurde er wat nieuws voor haar, daar kon ze de leader toch niet lastig mee gaan vallen?
Na nog enkele keren anders liggen stond ze uiteindelijk met een zucht op, en hoewel ze haar best deed niemand aan te stoten gebeurde dat natuurlijk wel. Eenmaal buiten had ze geen idee wat ze moest doen, en ging ze maar doelloos rondlopen.
Om één of andere reden kwam ze toch bij de leaders den uit, en twijfelachtig liep ze naar binnen. Zonder na te denken fluisterde ze: “Butter?” Later bedacht ze zich dat ze daar enorm van zou kunnen schrikken.