Softly

Onderwerp: Softly zo 16 jun 2019 - 12:48

Al een moon geleden was haar nieuwe kroost in Windclan gekomen en was ze weer teruggetrokken in de nursury. Ze was er pas kort uit geweest maar nu al weer snel terug ingeslokt in de warme den dat naar melk rook. Haar zachte vacht droeg de geur van moedermelk ondanks dat zelf geen melk geven kon, immers waren Gorsekit, Heatherkit, Rubykit en Burningkit niet haar bloedeigen kinderen maar onder geheim geadopteerd van een Thunderclanner genaamd Jewelgleam. Ze beschouwde het nestje wel als haar eigen kittens en ze hield van elk ondanks hun gemengde bloedlijn. Haar partner en zij waren nog altijd opzoek naar de biologische vader maar nog geen teken van wie deze kinderen echt konden zijn. Tenslotte, ze wou het niet eens weten. Het waren nu haar kinderen en zo zou ze hun behandelen ook. Ze voelde de moedergevoelens die elke Queen had bij haar eigen kits en dat zou nooit veranderen ook. Shatteredice kon niet gelukkiger zijn met haar vier nieuwe engeltjes. Een glimlach sierde haar lippen ook toen ze zachtjes snorrend naar de vier kittens keek en hen alle een liefkozend, moederlijke lik gaf over hun bolletjes.

@Dewpaw

Onderwerp: Re: Softly zo 16 jun 2019 - 13:59

De apprentice was alweer even onder de begeleiding van Stallionheart en begon zich daadwerkelijk open op te stellen naar de kater. Ze begon grapjes te maken en ze vond het echt gezellig wanneer ze samen gingen jagen, het enige nadeel was het vechten. Al dat vechten hoefde van de kleine kattin nog niet zozeer. Het was wel prima als ze alleen hoefde te leren om goed te jagen, maar blijkbaar dacht haar mentor daar anders over en met een zucht deed ze het soms dan ook wel, maar niet voordat ze geprobeerd had zijn aandacht ergens anders op te focussen. Dewpaw trippelde over de heide waar ze met een muisje in haar bek naar alle sprietjes keek, opzoek naar kleine diertjes die ze kon bekijken, maar ze vond er geen. Ze had een muisje en een paar bloemetjes maar dat was het voor nu. Met een rustig tempo liep ze terug naar het kamp waar ze de muis op de prooistapel neerlegde en de bloemetjes in haar nest had gelegd. Daar zou ze later wel weer wat mee verzinnen. Nog steeds trippelde de apprentice door het kamp en toen ze de nursery binnenkwam speelde er een kleine glimlach op haar lippen. ”Hoi, Shatteredice” zei ze zachtjes om de kittens die bij haar lagen niet wakker te maken. ”Kan ik ergens mee helpen? Heb je iets nodig?” Vroeg ze daarna en hield haar kopje een beetje scheef terwijl ze naar de pluisjes keek die bij haar lagen.

Onderwerp: Re: Softly zo 16 jun 2019 - 16:18

Shatteredice had net al haar vier engeltjes een liefkozende lik gegeven voor ze haar pootje ophief en deze begon te wassen. Met ritmische likken haalde ze haar roze tong over haar rossige pootje om deze daarna over haar kopje heen te laten glijden. Kort was ze bezig met het wassen van haar gezicht tot ze pootstappen hoorde naderen. De flame-point legde haar poot weer neer, trok deze onder haar borst, en keek met haar ijsblauwe ogen richtte de uitgang van de nursury. De geur van bloemetjes liet haar als eerste instantie denken aan Routnose of Lizardpath maar hoe sterker de geur hoe meer de she-cat besefte dat het iemand anders was. Toen ze haar bekje opende om de geur beter te proeven herkende ze de persoonlijke lucht van Dewpaw. Al gauw werden de pootstappen duidelijker en zag Shatteredice het wit grijze kopje naar binnen steken. Begroetend snorde de she-cat voor ze de ogen volgde van Dew die duidelijk naar de vier kittens bij haar buik keek. ”Kan ik ergens mee helpen? Heb je iets nodig?” Shatteredice schudde lichtjes haar kop. “Nee bedankt, ik heb alles al wat ik nodig heb,.” Mauwde ze warm tegen de apprentice voor ze haar een vriendelijke glimlach schonk. “Je mag best naar voren komen en de kittens bekijken hoor,” Gniffelde ze zachtjes bij het zien van Dewpaw’s scheve kopje. Het was echt een schatje, zo lief. De she-cat herinnerde zich nog prima hoe ze s'nachts gewekt werd doordat de apprentice bij haar en haar partner in de nest gekropen was.

Onderwerp: Re: Softly vr 21 jun 2019 - 10:27

Ze vond het nog steeds een beetje jammer dat ze tijdens het jagen geen spinnetjes of andere beestjes was tegengekomen, maar ze wist ook dat als ze deze eenmaal gevonden zou hebben dat ze deze mee zou willen nemen naar huis, dus misschien was het maar beter voor de insecten dat de apprentice ze niet gevonden had. De mate van haar mentor snorde als begroeting en Dewpaw glimlachte vriendelijk naar haar waarna ze vroeg of ze wat nodig had. “Nee bedankt, ik heb alles al wat ik nodig heb,” miauwde ze en schonk haar een glimlach terwijl Dewpaw nog steeds nieuwsgierig naar de kittens die bij haar lagen keek. “Je mag best naar voren komen en de kittens bekijken hoor,” als het zou kunnen was ze net zo rood geworden als een tomaatje, maar heel langzaam liep ze naar haar toe en ging voor haar nest zitten. ”Ze zijn prachtig” mompelde ze en bracht haar neusje wat dichter naar de kittens voordat ze weer rechtop ging zitten. Ze wilde ze niet laten schrikken als ze eenmaal hun oogjes open zouden doen. ”Ze zijn nog zo… klein?” Zachtjes grinnikte ze om hoe ze de kittens beschreef. Natuurlijk waren ze klein. ”Weet je zeker dat je niks nodig hebt? Ik wil wel lopen hoor” haar heldere goudgele ogen gleden omhoog en zochten de ogen van de ander op terwijl de glimlach nog steeds op haar snuit zat.

Onderwerp: Re: Softly