moto moto

Onderwerp: moto moto zo 3 maa 2019 - 21:30

Oh! Oh genade! Wat was het leven toch verschrikkelijk saai. Jackdaw lag dramatisch te zuchtten terwijl hij op een laag hekje lag. In het kamp had hij niets meer te zoeken op het moment, gezien zijn devil half-broer zijn soort-van-stiefpa eruit had geknikkerd en zijn lieve broertje ergens in het rogue gebied aan het mokken was. Ja, het was een beetje verwarrend, maar goed, punt was dat hij al zijn verdomde 'clangenoten' wel zat was, dus moest hij ergens anders vermaak gaan zoeken. Helaas, helaas, de meeste rogues waren verwilderde ratten en de kittypets een stelletje pluisjes die lekker in hun nest bleven wanneer het koud was. Heel zwak. Of... Of was dit zijn geluksdag? Jackdaw hief zijn kop op en kwam ietwat overeind van zijn luie positie toen hij een grijze kater zag van behoorlijk gewicht. Een absolute unit, de chonkmeister, het was hem. Misschien was hij voor normale katten niet eens zo heel... Stevig, maar Jackdaw was altijd al dun geweest en hij had geen lekker bakje waar de mensen eten in pleurden. Hoe dan ook, Jackdaw vond zijn nieuwe gezelschap nu al hilarisch. "Yoooooo man," sprak hij met een grijns en keek de ander met glimmende oogjes aan.

&Locked
(ik las op zij profiel dat hij vrij zwaar en dik was, als ik dat toch verkeerd heb gelezen moet je het even zeggen en pas ik mn post aan <3)

Onderwerp: Re: moto moto ma 4 maa 2019 - 20:31

L O C K E D

notes x - tag Jackdaw - words 225 -

merci

◄

Locked moest nog wennen aan zijn naam. En zijn lichaam. En eigenlijk zijn hele leven. Sinds hij per ongeluk in die vrachtwagen gekomen was, was zijn leven letterlijk op de kop gegooid. De poging om terug naar zijn twolegs te komen had Locked al dagen geleden opgegeven en nu struinde hij over de straten, opzoek naar voedsel en warmte. Dat eerste was vrij makkelijk te vinden, als je genoegen nam met het voedsel van minder hoge kwaliteit. Dat laatste was echter een heel stuk lastiger. Hoewel Locked een dikke vetlaag had en daarover nog eens een dikke bontjas, was hij het nooit gewend geweest ook maar enige kou te voelen. En nu voelde de kater dat voor het eerst dus wel.
De zwarte kater was Locked heus wel opgevallen, maar zo naïef als hij was, had hij niet verwacht dat het enige reactie zou geven op zijn aanwezigheid. Want zeg nou eerlijk, welke kat zou wél een gesprek gaan voeren met een naar twolegs-ruikende kat? Precies. Dus sleurde Locked zijn lichaam verder over de straat, de starende ogen volkomen negerend. Totdat de kat die bij die ogen hoorde begon te spreken. Locked verstijfde. Hij wist niet wat te doen. Moest hij nu reageren, of gewoon doen alsof hij het niet gehoord had? Verstijfd bleef hij staan en draaide zich om. "Pardon?" Vroeg de kater daarna voorzichtig.

(O, yep. Hij is momenteel nog een beetje moto moto inderdaad XD)