ThunderClan Ceremonie [01-2019]

Een laag witte sneeuw bedekte de bodem van het ThunderClankamp. Leafbare was weer aangebroken en bracht de gebruikelijke problemen weer met zich mee, met name de kou en het gebrek aan prooi. Het scheelde een hoop dat de gebruikelijke spanningen tussen de Clans niet erg aanwezig waren, maar je wist nooit wat de toekomst kon brengen. Al bij al kon de Clan wel een paar extra poten gebruiken. Thornface hees zich dan ook op de High Rock, die wat gladder was dan normaal, en verhief zijn stem. "Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!"

Hij wachtte even tot de Clan bijeen was gekomen, waarbij hij de witte vacht van Snowkit in de menigte zag. Het had het kleine katertje niet meegezeten in de laatste manen en Thornface kon zich nog goed herinneren dat Crowcall haar bezorgdheid over hem had uitgedrukt, maar gelukkig was Snowkit genoeg aangesterkt om eindelijk Apprentice te mogen worden. "Snowkit," begon hij, waarna hij even wachtte tot het witte katertje naar voren was gekomen. "Je bent nu acht manen oud, en het is tijd voor jou om Apprentice te worden. Vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Snowpaw. Jouw mentor zal Silvervine zijn," vervolgde hij. "Silvervine, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Snowpaw en ik verwacht dat je hem alles zal leren wat je kent."

Nadat de kersverse Apprentice en zijn mentor elkaar hadden begroet, sprak Thornface de Clan weer aan. "We mogen daarbij twee nieuwe Warriors verwelkomen. Lionpaw en Avidpaw, jullie hebben bewezen dat jullie klaar zijn om Warrior te worden. Kom maar naar voren," sprak hij, waarna hij afwachtte tot de twee voor hem stonden. "Lionpaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?" Hij wachtte even tot de jonge kater had geantwoord. "Dan zul je vanaf nu bekend staan als Lionstorm." De Clan riep in koor de naam van de kersverse Warrior en Thornface wachtte tot het geluid weer was weggestorven. "En Avidpaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?" Ook dit keer wachtte hij tot de tabby haar antwoord had gegeven. "Dan zul je vanaf nu bekend staan als Avidclaw."

De nieuwe naam werd door de Clan geroepen, en toen het meeste gejuich was weggestorven sprak Thornface de Clan nog een keer toe. "Dan heb ik nog een mededeling. Zoals jullie weten is één van onze Elders, Pipheart, verdwenen. We zijn zijn spoor kwijtgeraakt bij de Tallpines, maar hou jullie ogen en neuzen open." Het was niet erg leuk om hiermee te moeten eindigen, maar ondanks dat een zoektocht op niks had uitgewezen wilde Thornface de hoop nog niet verliezen. "Hierbij is de ceremonie beëindigd," sprak hij, waarna hij zich weer van de High Rock af liet glijden.

Lijst en tags:

Met behulp van Minnowspots had Avid alles geleerd wat ze maar kon leren. Ze was haar mentor heel erg dankbaar om haar door deze laatste - vervelende - manen van extra bijleren te slepen. Nu was het toch echt tijd, ze had haar final assessment afgerond en was er helemaal klaar voor om warrior te worden. Ze schoot een zenuwachtig grijnsje richting haar moeder en broer, waarna ze wat vooraan ging zitten in de menigte katten die zich verzamelde toen Thornface de ceremonie aankondigde. Met wiebelende oortjes luisterde ze hoe Snowkit apprentice. Ze was blij voor de kit, die moest er vast zin in hebben. Hierna werd haar naam genoemd, samen met die van Lionpaw, ja hoor het was echt zo ver! Ze stapte naar voren met een trotse houding in haar tred. Haar staart stond fier de lucht in. Het was haar gelukt. Ook al had ze tegenslagen gehad en was ze haar hele leven onder weg geweest, was het nu tijd om te settlen en het verleden achter zich te laten en te genieten van wat de toekomst haar ging brengen. Ze wierp een blik achterover richting Minnowspots en gaf haar een knikje van dankbaarhied. Ze riep mee met Lionpaw's nieuwe naam, Lionstorm, en grijnsde toen enthousiast naar de deputy toen hij haar naar opnoemde. Ze stapte naar hem toe en luisterde naar zijn formele woorden. "Natuurlijk, dat zweer ik," miauwde ze. Ze zou niet zoals haar vader zijn, een verrader naar de clan, zo was ze niet. Ze zou deze belofte voor altijd houden. En toen hoorde ze haar warriornaam. Avidclaw. Ze keek glimmend om zich heen toen de clan deze uitriep. Niks kon haar dag nog stuk maken! Nadat de ceremonie was afgelopen liep ze naar haar moeder toe. "Ontmoet je nieuwe dochter Avidclaw," miauwde ze opgetogen en duwde haar kop tegen de rode van haar moeder aan.
- Tag; Redpetal (Minnowspots en Cedartree indirect)

Redpetal deed heel hard haar best om vooral niet te laten merken hoe zwaar dit moment was voor haar. De laatste van haar kittens werd warrior - en het was alsof een tijdperk eindigde.. Ze waren groot nu, volwassen; en zoals nooit eerder had ze last van dat lege-nest gevoel. Elke dag zag ze in de nursery queens met hun jonge kittens, kittens die hun leven nog voor zich hadden, die alles nog moesten leren. Oh, hoe groot was het contrast toen ze nu keek naar haar twee grote kinderen, een echte man en een echte vrouw, geen kleine kittentjes meer.. Ze sniffelde even en glimlachte breed, al was er een deel van haar dat liever in huilen uit zou barsten. Avidpaw werd naar voren geroepen en benoemt tot warrior - tot Avidclaw. Redpetal riep haar nieuwe naam mee met de clan, misschien zelfs luider dan de anderen; zo klonk het toch voor haar. Avidclaw. De zandkleurige poes kwam terug naar haar toe. De queen voelde zich klein toen ze zo tegenover elkaar stonden. Ze herinnerde zich nog hoe klein het poesje was toen ze op journey gegaan waren - hoe klein haar zusjes was toen die.. Maar ze schudde haar kopje om de slechte gedachten weg te jagen. De kattin beantwoordde het kopje van Avidclaw snorrend. Haar tranen - van zowel geluk als verdriet - maakten hun beiden vachten nat. Ze was misschien iets minder emotioneel geweest bij Cedartree's ceremonie.. Maar dit voelde veel meer als een einde. Toen Cedar warrior werd, had ze Avid nog. Nu? Nu voelde het alsof de hele wereld verderging terwijl Redpetal bleef stilstaan.

Hij was nu nog maar eventjes warrior en het leven als een stond hem zeker aan. Het was aangenaam om zijn poten te kunnen strekken zonder de gevolgen te moeten dragen van zijn mentor. Hij vond het vrij irritant als hij tegen werd gehouden over het feit dat hij met andere clankatten zat te praten... maar goed, hij had de gedragingen van zijn moeder misschien iets te goed overgenomen. Hjj was erg gesteld op zijn vriendschappen buiten de clan en was niet van plan ze snel te laten vallen. Toen Thornface de oproep deed voor een nieuwe ceremonie te houden, keek de zilveren tabby even op en kwam er een glimlach op zijn gezicht. Al snel voegde hij zich bij de rest van zijn clanmates om te luisteren naar de woorden van hun deputy. Snowkit werd Snowpaw en tot zijn verbazing werd hij gekozen als mentor van de grijze apprentice. Even glimlachte de jongen naar de bruine kater die net de woorden had uitgesproken. Met korte passen liep hij naar voren om zijn neusje tegen dat van zijn apprentice te drukken. Het duurde echter even, maar al snel brak het koud zweet bij hem uit. Wacht es even, was hij er wel klaar voor. "Uhm uh... Morgen starten we met de trainingen, Snowpaw. Ik zal je eerst een rondleiding geven van het territorium dus zorg ervoor dat je vroeg uit de veren bent." sprak hij even, proberende zijn stem kalm te houden. Toch kon hij niet laten om een glimlach op zijn gezicht te toveren. "Oh en vertel me morgen dan maar wat je het liefst wilt leren, dan beginnen we er alvast aan na de rondleiding," zei hij even met een klein knikje naar de jonge kater voordat hij zich omdraaide en even rondkeek, zoekende naar zijn broer. Sorry hoor maar hij was HYPED en wilde tegen iemand gaan schreeuwen. Oh LOngear waar ben je~