Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

Twee blauwe ogen stonden helder in de ranke kop van de jonge Leader. Het was nog niet zo lang geleden dat het gevecht met de vos en honden de Clan had overvallen en de opbouw van de Clan verliep langzaam maar gestaag. Als Leader was ze ervan bewust dat de Clan ernstig verzwakt was en zijzelf mentaal er ook niet al te best voor stond. Al kon ze niet achterhouden dat ook lichamelijk alles niet lekker had gelopen. De laatste paar dagen had ze pas weer mogen jagen, nadat haar wonden waren ontstoken. Iets dat haar door de zorgen van Mistgaze net geen leven had gekost. Iets dat haar wakker had geschud. Als ze nu niets deed, dan zou haar Clan er niet zo makkelijk meer bovenop komen. Zelfs al zouden ze er vandaag nieuwe Warriors en Apprentices bij krijgen. Haar linker oor trok ze even terwijl ze haar blik een laatste keer over het nog steeds verwoeste kamp heen liet glijden. Ze hadden simpelweg de tijd niet gehad om alles op te knappen. Haar passen waren kalm, kordaat terwijl ze naar de Tallrock liep en er zonder moeite op sprong. Het was Sundown, de zon was vroeg gaan liggen. Alsof deze rode gloeiende bol zou gaan slapen. Dit betekende dat de meeste katten het kamp in zouden komen en een zware, koude dag erop zat. Sneeuw bezaaide nog steeds de lange velden, wat betekende dat vooral de Tunnelers veel meer kans hadden om het hoog nodige prooi binnen te halen.

"Alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen, verzamelen!" Riep ze luid over het drukke kamp heen, waarschijnlijk hadden de andere katten haar al in de richting van de steen zien stappen; en zouden ze zich al klaar maken om zich bij de voet hiervan te voegen. "De tijd vliegt voorbij. Vandaag zal er weer een Ceremonie worden gehouden. Vele katten zijn klaar om Apprentice of Warrior te worden. Waardoor onze rangen hopelijk langzaam aan zich weer op zullen vullen. Al zullen wij de overleden, dappere Windclanners nooit vergeten." Met de laatste woorden dacht ze onder andere natuurlijk aan Bronzemask, de zus van haar mentor die zich moedig voor de vos had geworpen waardoor ze haar leven was verloren. Stallionheart, de nieuwe Deputy leek het goed te doen maar het bleef lastig. De Clan rouwde om verloren leden, terwijl de Leafbare nog in volle gang was. Als ze geen hoop toonde, geen weerkracht dan zouden ze te zwak zijn een aanval af te weren. Ze kon niet zeker zijn dat er geen enkele groep katten hen zou proberen aan te valleb. Wat betekende dat ze de Clan zo sterk mogelijk moest krijgen, in een korte tijd. Dit betekende ook dat ze andere jonge katten op moesten leiden en Warriors mocht benoemen.

"Als eerste zal ik graag mijn eigen Apprentice Owlpaw naar voren willen roepen. Daarnaast ook de Apprentices Condorpaw en Russetpaw." Klonk er, haar stem warm en helder. Condorpaw was een van de dochters van Raptorecho die tijdens de reis was overleden en een goede vriend en vijand van Tigergaze was geweest. Ze snapte nog steeds niet hoe de band precies was geweest, al wist ze wel dat hij een zeer belangrijke rol voor haar vroegere partner had gehad. "Ik, Oceanstar vraag Starclan neer te kijken op deze drie Apprentices. De afgelopen Moons hebben ze hard getraind en de weg van Windclan leren bewandelen. De weg onder de stralende sterren en de normen en waarden van de Warrior Code. Vandaag zijn ze klaar om hun Warriornaam te ontvangen en als volleerde Warriors door het leven te gaan." Sprak ze haar stem klonk duidelijk, krachtig. Wellicht omdat ze kracht haalde uit het geloof in Starclan en de hulp die haar voorouders haar geboden hadden. Ondanks de fouten die ze had gemaakt en nog zou maken, leek het erop dat ze nog niet verlaten was. "Owlpaw, Condorpaw en Russetpaw, beloven jullie plechtig om deze normen en waarden en de Warrior Code hoog te houden? Te vechten voor Windclan wanneer nodig en het leven te geven voor onze familie, onze Clan?" Vroeg ze terwijl ze bij de namen van de Apprentices, hen een voor een een dringende blik gaf met haar heldere blauwe ogen. "Dan is het mijn eer om jullie te benoemen tot waardige Warriors van Windclan." Vervolgde ze haar toon rustig en trots. Ze was trots op de jonge katten die ze op had zien groeien. Zelfs al was ze niet eens zo oud te noemen. "Owlpaw vanaf dit moment zal je bekend staan als Owlbate, door je daadkrachtigheid en weerkracht." Haar stem zwol iets van trots, immers werd niet elke dag een Apprentice van haar Warrior. "Vanaf dit moment zul je een volleerde Tunneler zijn." Vervolgde ze, Windclan had namelijk twee rangen voor hun Warriors. Moor Runners en Tunnelers, al werd dit natuurlijk nooit gedeeld met de andere Clans. Het was een geheim dat al Moons bewaard was gebleven. "Russetpaw, vanaf vandaag zal je bekend staan als Russetrose, voor je krachtige hart en liefdevolle inzichten." Haar stem klonk vriendelijk en warm. De andere kattin had veel meegemaakt, maar bleef niet in het verleden hangen. Harespring had al eerder deze rang mogen krijgen en nu was het aan haar de beurt. "Jij zal onderdeel uitmaken van de volleerde Moor Runners. Vanaf dit moment zijn de velden jouw kracht en jaagterrein." Mauwde ze haar stem klonk zacht, ze wist dat het moeilijk was een ouder te missen op dit soort momenten. Elke dag miste ze haar moeder Icecloud nog; zelfs al had die haar Warrior zien worden. "Condorpaw, vanaf dit bijzondere moment zal ook jij je Warrior naam in ontvangst mogen nemen. Deze zal Condorflower zijn. Zelfs de krachtigste dieren hebben een hart, behoud deze gedurende je leven en je zult de Clan niet teleurstellen." Klonk er haar stem was vriendelijk terwijl ze de jonge Warrior toeknikte. "Ook jij zal een Moor Runner zijn." Mauwde ze, er waren vandaag aardig wat Moor Runners bij gekomen. Wat betekende dat ze meer volleerde katten in de velden zou hebben en een extra onder de grond.

"Dan zijn er nog enkele jonge katten die vandaag eindelijk Apprentice zullen worden ook al zijn ze de zes Moons gepasseerd." Sprak ze terwijl ze haar blik in de richting van de drie jonge katten bewoog. Ze hadden al bijna de leeftijd van een jonge Warrior terwijl de training nog moest beginnen. "Spiderkit, door ziekte en een groeiachterstand heb je nooit je Apprenticenaam mogen ontvangen. Lizardpath en Routnose hebben je sterk en gezond genoeg verklaard om met trainen te beginnen. Vanaf vandaag zal je dan ook door het leven gaan als Spiderpaw, Stallionheart en ik zullen je opleiden tot Tunneler." Sprak ze terwijl ze met een kleine glimlach haar Deputy aan keek. "Shrikakit, doordat je enkele regels hebt verbroken, moest je een tijd in de Nursery doorbrengen. Dit betekend dan ook dat je straf vanaf dit moment is opgeheven en je de naam Shrikapaw in ontvangst zal nemen. Burnetbliss zal je verder opleiden tot Moor Runner. Ik weet zeker dat ze jouw kan leren de regels en normen te volgen van de Clan." Haar stem klonk iets strenger bij deze woorden, maar nog steeds warm. Ze kon immers niet al te veel regelbrekers in haar Clan gebruiken. "Merlinkit, door een ernstige ziekte heb jij ook nooit een Apprentice kunnen worden. Echter ben je nu gezond verklaard, en is het tijd om je Apprenticenaam te vangen en het pad naar Warriorschap te beginnen. Vanaf dit moment zal je bekend staan als Merlinpaw en Rosequartz zal je mentor zijn. Je uiteindelijke pad is nog niet bekend, maar voor nu zal je opgeleid worden tot Moor Runner." Soms was het niet direct duidelijk wat er bij een jonge kat paste en werd er gewoon begonnen met een soort training. Mocht hij later toch Tunneler willen worden, zou hij er een andere mentor bij kunnen krijgen. De basis was toch gedeeltelijk hetzelfde.

"Dan zijn er ook nog twee Apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Homepaw en Ospreypaw stap naar voren toe." Mauwde ze warm terwijl haar blik het langste op haar witte dochter bleef rusten. Het verlies van Bronzemask was zwaar geweest waardoor ze hoopte dat de steun van Tigergaze voldoende zou zijn om haar er bovenop te helpen. Zelf rouwde ze ook nog steeds om haar goede vriendin, iets dat wellicht met de tijd minder zou worden. Het leven ging door, dat bewees deze Ceremonie dan ook. "Homepaw, Tigergaze heeft gevraagd of hij de rest van jouw training op zich mag nemen. Wat in mijn ogen een goed idee is. Hierbij zal hij je de rest van de Moons opleiden. Ik heb er alle vertrouwen in dat je onder zijn leiding een succesvolle Moor Runner zal worden." Haar stem was warm en zacht. Ze zag haar dochter niet als breekbaar, maar wist dat het pijn deed om een mentor en moeder te verliezen. "Ospreypaw, aangezien je vorige mentor niet in staat was om je op het juiste pad te houden, zal ik je een mentor geven die niet bang is een uitdaging aan te gaan. Dogscar zal je verder opleiden, hij is een gerespecteerd Warrior en ik weet zeker dat hij een goede Moor Runner van je kan maken." Haar stem was ferm waarna ze de oudere Warrior een warme blik gunde. Ze vertrouwde hem, wellicht omdat hij altijd klaar stond met advies.

"Dan nu nog enkele mededelingen." Mauwde ze nadat er een korte stilte was gevallen en ze haar Warriors en Apprentices aan keek. "Na de aanval van de vos en honden, is het kamp vernietigd. Tot nu toe hebben we geen kans gehad deze weer op te bouwen. Dit is wel de bedoeling. Hierdoor zal Dogscar de leiding krijgen over de heropbouw van de alle dens en de schade aan mij en Stallionheart doorgeven." Mauwde ze terwijl ze de Senior Warrior nogmaals aan keek. Ze had dit niet met hem overlegd maar wist dat hij zich hier vast wel in kon vinden. Immers was dit iets dat eigenlijk de afgelopen Half-Moon had moeten gebeuren. Echter was eten belangrijker geweest, en hadden ze enkel de meest belangrijke dens iets onder handen genomen zoals de Nursery en Medicine Cat's Den. "Het beveiligen van het tunnelsysteem is ook belangrijk. Zeker met de mogelijke dreigingen die onze Clan wellicht deze Leafbare af zal moeten weren. Horsescoff zal samen met enkele andere Tunnelers en Moor Runners deze opkrikken." Vervolgde ze, de kater mocht dan wel behoorlijk nors zijn maar hij wist wel waarover hij het had. Hij had meer ervaring dan menig andere Windclanner. "Als laatste zal Tigergaze de jaagtechnieken aanscherpen zodat er voldoende prooi beschikbaar is deze Leafbare en er geen katten om zullen komen door honger en zwakte. Hij zoekt een kleine Patrol om mee te scouten. Als het veilig genoeg is zal er gejaagd worden in de buurt van de Horseplace." Dit was een boerderij die paarden hield in de buurt van hun territorium. Waarschijnlijk waren er genoeg muizen te vinden in de velden en misschien zelfs vogels. Echter kon ze geen katten in gevaar brengen. "Hierbij is de Ceremonie afgelopen. Stallionheart, Dogscar, Tigergaze en Horsescoff mogen zich zo bij mijn den melden." Sprak ze waarna ze soepel van de Tall Rock sprong en zich naar Spiderpaw begaf. Eerst zou ze daar een afspraak mee moeten maken. Haar dochter wilde vast weten wanneer de training begon. Even gleed haar blauwe blik naar Russetrose en Owlbate, ze wenkte de twee jonge Warriors naar haar toe. "Owlbate, Russetrose gefeliciteerd. Jullie hebben het verdiend." Sprak ze zacht snorrend waarna ze zich tot Spiderpaw wende. "Zoek een nest uit in de nieuwe den, Stallionheart en ik zullen je later vandaag vertellen wanneer de training start." Mauwde ze warm terwijl ze haar kleine dochter een lik over haar wang gaf.

samenvatting:

THANKS

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising Oceano10

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising LcrIgCQ

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising JwNO92g

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising EjrsROF

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising UK1ajoI

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising 3qCkg2fp_o

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising 0V0T0ZLL_o

Een nerveuse zucht verliet haar lippen terwijl ze zich bij de rest van WindClan voegde zodra de ceremonie begonnen was. Russetpaw wist dat dit haar dag was, immers had ze haar trainingen dan eindelijk met succes afgerond en was ze klaar om zich een warrior te noemen. Daarvoor moest ze echter eerst nog even haar naam ontvangen. De apprentice luisterde naar Oceanstar en stapte naar voren toen ze haar naam hoorde. Ze was de enige van haar nest die vandaag haar naam mocht ontvangen. Immers had Harespring de hare al en Mistpaw moest nog iets langer doortrainen. Russetpaw sloot haar ogen toen Oceanstar begon met het benoemen van hun namen en ze kon niets anders dan lichtjes glimlachten. Toen het haar beurt was opende ze haar ogen weer en keek recht in die van hun leader. Haar naam zou Russetrose worden, naar haar krachtige hart en liefdevolle inzichten. Russetrose. Na de benoeming van haar naam keerde ze terug en zette ze zich neer naast Owlbate, een van de ander zojuist benoemde warriors. Hij was iets jonger dan haar, ongeveer de leeftijd van haar jongere halfsiblings. Russetrose knikte hem kort toe en keek vervolgens hoe haar zusje Homepaw hun vader toegewezen kreeg als mentor en haar andere zusje Spiderpaw eindelijk haar apprenticenaam ontving. Aan het einde van de ceremonie vond ze als eerst haar vader, die haar iets toefluisterde wat haar zacht liet glimlachen en kort duwde ze haar kop tegen de zijne. Haar ogen sloegen zich omhoog naar de lucht, hopende dat haar moeder inderdaad trots op haar zou zijn, daar vanuit StarClan. Ze knikte naar Oceanstar toen deze haar feliciteerde en ontving vervolgens nog een aantal felicitaties van haar clangenoten. Een nieuw hoofdstuk was zojuist voor haar opengeslagen.

I ᖇᕮᗰᕮᗰᗷᕮᖇ ᗯᕼᕮᑎ YOᑌᖇ ᕼᕮᗩᗪ ᑕᗩᑌGᕼT ᖴᒪᗩᗰᕮ
Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising 37BL3OZ

IT KISSᕮᗪ YOᑌᖇ Sᑕᗩᒪᑭ ᗩᑎᗪ ᑕᗩᖇᕮSSᕮᗪ YOᑌᖇ ᗷᖇᗩIᑎ

Een beetje leeg staarde ze voor zich uit. Alleen zittende in het kamp dat aan stukken was gescheurd door monsters die waren binnen gelopen. Haar blik was gericht op de plek waar ze Pepperkit bij zich had genomen en waar ze zachtjes tegen haar had zitten zingen. Even slikte ze. Haar keel voelde droog en nogal rasperig aan. Ze had met Lionbeat willen spreken eerder die dag maar... Ze... Even wilde ze zuchten, maar zelfs dat kwam er niet vanaf. Pepper deed haar ergens aan zichzelf denken. Hoe ze ooit nog zo klein was geweest en zo onschuldig. De journey had haar ziel geschaad op een manier die anderen niet konden beschrijven. Waarom wilde ze het kleintje terugzien? Ze wist het niet precies. Even keek ze op toen ze haar naam hoorde. Een beetje afwezig staarde ze naar haar adoptiemoeder voordat ze haar lichaam weer wegdraaide van de katten die zich hadden verzameld voor de cermonie. Haar ogen kalm gericht op dat plekje. Het interesseerde haar niet zoveel wat er gebeurde. Ze gingen toch allemaal dood. Elk van hun. Dus wat was het punt in verder gaan. Er was niks meer voor hun. Zagen ze dat dan niet?

If I could begin to be

half of what you think of me

I could even learn how to love

Homepaw wist zichzelf geen houding te geven in de ruïne die het kamp was. Er hing ook zo'n rare stemming in het kamp, helemaal niet zo leuk en vrolijk als bij andere ceremonies. En zelf voelde ze zich ook nog niet al te best. Ze had begrepen dat ze een nieuwe mentor zou krijgen, maar ze wilde gewoon mama terug. Ze probeerde goed op te letten wat er allemaal gebeurde, en juichte zo goed mogelijk mee voor Owl, Condor en Russet, en daarna voor de drie nieuwe apprentices, waarvan een haar zusje Spider was, maar ze voelde het enthousiasme dat ze uitdroeg niet echt. Er brak echter daadwerkelijk iets van licht door in haar blik toen ze hoorde dat papa haar nieuwe mentor zou zijn. Ze begroette hem, maar daarna werd hij naar Oceanbreeze geroepen voor een belangrijke bespreking. Even keek ze wat verloren om zich heen. Ze wilde naar haar zusje om haar te helpen een nest te maken, maar ze wilde ook met de nieuwe warriors praten, haar oudere zus en natuurlijk stoere Owlbate. Maar toen bleef haar blik hangen op weer een andere zus, die in haar eentje zat en niet zo blij keek. Was zij ook verdrietig van het gevecht? Homepaw trippelde naar haar oudere adoptiezus toe en bleef bij haar staan, niet wetend hoe een gesprek te starten. "Je mag huilen", miauwde ze uiteindelijk, want ze wist dat zij daar over getwijfeld had toen ze verdrietig was en toen had papa dat ook gezegd.

Tag: Oceanstar, Tigergaze, Burnetbliss

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising Homeos12

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: - «

Het was weer tijd voor een Ceremonie. Hij zag hoe Oceanstar de steen opsprong en daar alle katten riep om te verzamelen. De kater wiebelde met zijn oortjes en liep naar de plek onder de steen waar hij een goed overzicht kon houden van alle katten die zich bezig waren te verzamelen. Achterin zat Burnetbliss die wat leeg voor haarzelf uitstaarde. Het was in zijn ogen niet een zaak die nu aandacht behoefte, er werden nu namelijk nieuwe Warrior's benoemd. Owlpaw, Condorpaw en Russetpaw werden naar voren geroepen door Oceanstar waarna ze StarClan vroeg op de drie neer te kijken. Toen Oceanstar de namen gaf scandeerde hij met de rest van de Clan mee: "Owlbate Russetrose Condorflower!" ergens was de kater blij dat er weer een Tunneler bij was gekomen in de Clan, die katten waren werkelijkwaar onmisbaar voor hen om te overleven. Na de Apprentices die Warrior werden ging de Ceremonie door naar de Kittens die Apprentices werden. De kater keek naar de katten die nu naar voren werden geroepen en spitste zijn oren. "Spiderkit, door ziekte en een groeiachterstand heb je nooit je Apprenticenaam mogen ontvangen. Lizardpath en Routnose hebben je sterk en gezond genoeg verklaard om met trainen te beginnen. Vanaf vandaag zal je dan ook door het leven gaan als Spiderpaw, Stallionheart en ik zullen je opleiden tot Tunneler." miauwde zijn Leader en de kater knikte naar Spiderpaw. Hierna riep ze de andere Kittens bij haar waarbij de mentoren werden toegewezen. Na deze woorden dacht hij dat het klaar was maar blijkbaar had Oceanstar nog een paar mededelingen. De kater keek omhoog terwijl Oceanstar sprak over de aanval van de vos en over de heropbouw van het Camp. Dogscar werd aangewezen om dit op de rit te trekken waarop hij de kater opzocht met zijn groene ogen en hem een dankbaar knikje gaf. Hijzelf was al begonnen met repareren maar alle hulp die er nu bij kwam was zeer fijn. Daarna volgde nog een mededeling over de beveiliging van het Tunnelsysteem en dat Tigergaze jaagtechnieken ging aanscherpen bij de Horseplace. "Hierbij is de Ceremonie afgelopen. Stallionheart, Dogscar, Tigergaze en Horsescoff mogen zich zo bij mijn den melden." miauwde ze waarna ze van de Tall rock sprong. De gevlekte kater stond nu zelf ook op en liep naar Spiderpaw toe samen met Oceanstar. Hij raakte voorzichtig het neusje aan van Spiderpaw. "Zoek maar een mooie plek uit in de Apprentice Den, ga maar snel voor alle goede plekken weg zijn. De training begint morgen" miauwde hij en hij gaf een knikje naar Oceanstar. "Ik zie je zo bij je Den" miauwde hij waarna hij verdween.

...

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising JXidV8r

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising Little_Gorse_trans

Ava & Sig by El4a

Een norse uitdrukking droop bijna van haar gezicht af toen ze hoorde dat er een nieuwe ceremonie zou komen. Shikrakit voelde zich niet bepaald vrolijk, zeker niet omdat ze een tijdje geleden terug kitten was gemaakt en twee van haar siblings vandaag hun warrior naam zouden ontvangen. In stilte keek ze toe hoe Owlpaw en Condorpaw hun namen Owlbate en Condorflower kregen. Gelukkig werd Merlinkit deze ceremonie ook pas apprentice en kreeg Ospreypaw een nieuwe mentor. Hopelijk zouden ze allemaal warrior zijn binnen een paar moons. Shikrakit stapte naar voren, samen met haar broertje en een andere kat van hun leeftijd. Ze waren allemaal verlaat, maar Shikra was al eens eerder apprentice geweest. Ze snoof kort en luisterde naar Oceanstar. Burnetbliss zou haar trainen. De mentor in kwestie was nergens te vinden en Shikrapaw voegde zich bij haar siblings. Na de ceremonie feliciteerde ze Owlbate en Condorflower kort, waarna ze haar mentor ging zoeken. "Kunnen we vandaag beginnen met de trainingen?" vroeg ze toen ze de flame point eindelijk had gevonden.

I ᕼᗩᐯᕮ ᑭᑌᒪᒪᕮᗪ Tᕼᕮ TᖇIGGᕮᖇ Oᑎ TᕼIS ᗩᗯᖴᑌᒪ TᖇᑌTᕼ
Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising Hi8T4WH

Oᕼ, ᕼOᒪᗪ ᗰᕮ ᑎOᗯ ᗷᕮᑕᗩᑌSᕮ I'ᗰ ᗷᑌᖇᑎIᑎG ᑌᑭ

Er was een ceremonie bij elkaar geroepen, precies op het moment dat hij een hap wilde nemen van een muis, nadat hij de avond van te voren laat terug was gekomen van een patrouille. De grijzige kater geeuwde eventjes en rekte zich uit en besloot om zijn muis gewoon mee te nemen naar de ceremonie. Immers kon niemand hem tegen houden om nu nog wat te eten, hij had al genoeg gedaan.
Zijn amberkleurige ogen gleden naar zijn leader toe, die er inmiddels al weer iets beter uit zag dan de laatste keer dat hij haar had gezien. De aanval van de twolegs en de honden had een slag gebracht op de jonge leader en hij vroeg zich af hoe ze om ging met alle stress die erbij was gekomen. Rustig luisterde hij naar wat er gezegd werd, en riep de nieuwe Warriors toe tussen het eten door. Op het moment dat de apprentices naar voren werden geroepen en hij zijn naam te horen kreeg, liet Dogscar de muis vallen en keek op. Ospreypaw, een al wat oudere apprentice, zou onder zijn vleugel gezet worden. De grijzige kater glimlachte eventjes en liet zijn ogen over de katten glijden, totdat hij zijn apprentice had gevonden. Daar zou hij zo meteen maar eens mee spreken, want zo te zien had Oceanstar hem voor nog meer nodig. De leader wilde dat hij de leiding nam om het kamp weer op orde te brengen, dat was iets wat hij wel kon.
De ceremonie was al snel weer afgelopen en hij liep naar de apprentice toe. "Ospreypaw, ik wil je vanavond spreken om door te nemen wat je allemaal al weet. Ik zal je roepen zodra ik alles met Oceanstar heb besproken," miauwde hij rustig, terwijl hij diens snuitje aanraakte. Daarna kwam hij overeind en liep in de richting van de leader. "Oceanstar," miauwde hij met respect, voordat hij ging zitten. Dus, wat nu?

[Tag: @Ospreypaw, @Oceanstar]

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising 66yUzhd

I NEVER LOSE. EITHER I WIN OR LEARN!

"Alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen, verzamelen!"

Owlpaw was druk bezig met het schoonmaken van zijn lange vacht. Maar toen hij Oceanstar's stem door het kamp hoorde trok hij gelijk zijn kop omhoog en draafde snel richting de Tallrock, waar de leader zich op bevond. Hij keek om zich heen, waar hij al gauw zijn eigen nestgenoten kon herkennen. Dit zou geen kleine ceremonie worden. "De tijd vliegt voorbij. Vandaag zal er weer een Ceremonie worden gehouden. Vele katten zijn klaar om Apprentice of Warrior te worden. Waardoor onze rangen hopelijk langzaam aan zich weer op zullen vullen. Al zullen wij de overleden, dappere Windclanners nooit vergeten." Hij duwde trots zijn borst naar voren. Zo, nu mocht heel WindClan zien dat hij zijn titel verdiend had. Of niet. Maar hij was wel Oceanstar's apprentice geweest en ze kon hem haast niet over het hoofd zien. "Als eerste zal ik graag mijn eigen Apprentice Owlpaw naar voren willen roepen. Daarnaast ook de Apprentices Condorpaw en Russetpaw." Zie je wel? Langzaam deed de bruine kater een paar stappen naar voren terwijl hij op keek naar de blauwige ogen van Oceanstar. "Owlpaw, Condorpaw en Russetpaw, beloven jullie plechtig om deze normen en waarden en de Warrior Code hoog te houden? Te vechten voor Windclan wanneer nodig en het leven te geven voor onze familie, onze Clan?" Het duurde even, hier moest hij 'ja' op zeggen, toch? Hij zou zeker loyaal aan de code houden, ondanks de geschiedenis van zijn vader. De grijze kattin had een betere ouderrol op hem genomen dan Raptorecho ooit had. Dus keek hij de poes aan met een vastberaden grijns voor hij naar haar knikte. "Ik beloof het." Miauwde hij, zonder te stotteren, zonder te struiken. De poes moest het wel begrijpen, dat hij zijn eigen mentor niet in de steek zou laten. Niet Undersea, niet WindClan. "Owlpaw vanaf dit moment zal je bekend staan als Owlbate, door je daadkrachtigheid en weerkracht. Vanaf dit moment zul je een volleerde Tunneler zijn." Tunneler. Hij had altijd een Tunneler willen zijn. Omdat hij de stilte en duisternis altijd welkom had gevonden. En bovendien leken Tunnels smal genoeg te zijn dat het geen groepwerk hoefde te zijn. En wat was beter dan alleen jagen?

Verder kwamen er vele rangen bij. Zo werd Russetpaw Russetrose. Zijn zusje werd nu bekend als Condorflower. Zijn andere zus, Shikrapaw. Kreeg een nieuwe mentor. Net zoals Merlinpaw, Spiderpaw, Homepaw en Ospreypaw. Wauw. Wat was hij blij dat hij uit de apprentice den was gevlucht. Als Owlbate nu. Hij gaf zijn leader nog een knik voor hij zich omdraaide om het geroep van zijn Clangenoten te verwelkomen. Hij keek naar Russetrose voor hij zijn dikke, pluizige staart tegen haar rug bewoog. "Zin om met mij de avond door te brengen?" Idioot. Dat klonk te aardig om goede bedoelingen te hebben. Het klonk meer alsof hij haar zijn kinderen aanbood. Hij keek weer voor zich uit. Pure spijt. De vigil zal zeker ongemakkelijk worden. Soms moest hij gewoon stil blijven.

Tag: @Russetpaw

Windclan Ceremonie Februari 2019 || Downfall and Uprising FKz3Blu