No glory

KOrt zwiepte hij even met zijn staart toen hij met een doffe klap op een rat was geland. Zijn eten voor de dag. Even had hij zijn adem moeten inhouden toen het eerste gedacht was om dit naar de zwakkere van bloodclan te brengen... Was dat iets dat werd gedaan? Het klonk vrij logisch... maar aan de andere kant leek het ook niet iets dat de bloodclan leek te doen. Iedereen leek zo voor zijn eigen te jagen. Niet dat Nevermind het zo erg vond, hij was best een goede jager. Het was niet zijn sterkste punt, maar hij kwam rond. Even liet hij een zware zucht los, waarbij hij kalm door zijn voorhand zakte en even zijn ogen sloot om zijn stille woorden naar Starclan te sturen. Het was een gewoonte die hij maar niet kon verleren... Iets dat hem altijd bij zou blijven tot op zijn sterfbed zo te zien. Nadat hij het ritueel had uitgevoerd pakte hij de prooi vast en wandelde hij even naar een struik toe. Hier had hij wat meer beschutting om zijn prooi te verorberen. Hij had immers graag rust als hij at. De forse kater liet zijn massieve lijf zakken op de grond, waarna hij even zijn klauw in het vlees liet zakken en vervolgens zijn tanden in de achterhand van de prooi zette. Kort sloot hij zijn bek en trok hij een stuk los, om deze al snel naar binnen te werken. Het kwam nu pas binnen hoeveel honger hij wel niet had.

- Zahida

De tengere she-cat had niet bedoeld om haar jacht te onderbreken om de nieuweling te achtervolgen, maar hier was ze toch, precies dat aan het doen. Eigenlijk was ze van plan geweest om wat voor Joan binnen te halen, omdat ze 't zo goed deed met haar trainingen, maar dit was ergens belangrijker voor haar en Joan kon net zo goed zelf jagen. Zahida trippelde stilletjes achter de zwarte kater aan, die duidelijk ook aan het jagen was, en ze zou zijn jacht niet willen verstoren. Dan kon ze hem niet observeren in zijn natuurlijke habitat. Toen hij zijn prooi eenmaal gevangen had, sprong ze geruisloos van de dichtstbijzijnde kliko op een schuurtje. Is kijken wat hij ermee zou doen. Het leek erop alsof hij er niks mee deed. Hm? Met gespitste oortjes volgde ze iedere beweging. Toen sloot hij zijn ogen en snapte ze wat hij deed. Aah, hij was aan het bidden. Clankatjes met hun geloof toch ook. Respect voor de kater -> gelijk weg. Eens een clankat, altijd een clankat, bleek maar weer. Al zou ze dat niet hardop zeggen want dan zou ze vermoord worden voor treason door hun geliefde Thora. Toen hij eindelijk begon met eten, sprong ze vanaf het schuurtje af waarna ze netjes op haar pootjes terecht kwam. Door haar lichte bouw was ze haast niet te horen, maar ze sprak al snel om aan te tonen dat ze er was. "Je kan je oude manier van leven niet laten gaan, hm?" miauwde ze Nevermind toe met samengeknepen ogen. Is zien wat hij daarop te zeggen had.

In zijn ogen was er niks mis mee met zijn acties. Ergens hoopte hij stilletjes zijn geliefden nog terug te zien na de dood. Er was immers geen hoop meer in de wereld dat zij hun eigen noemden. Kort zuchtte hij even zachtjes, maar al snel schrokte hij het eten verder naar binnen. Hij had zoveel honger gehad dat hij gewoon nu niet wilde stoppen... Hoe dan ook leek het erop dat iemand van plan was zijn eten te storen. Kort wiebelden zijn oortjes. Opdat de zwarte kater helemaal geen geur had en daarbij ook geen tot weinig smaak, waren de rest van zijn zintuigen uitzonderlijk goed. Kort kantelde hij zijn kop op... Een bloodclan poes does. "Je kan je oude manier van leven niet laten gaan, hm?" Even snoof hij zachtjes, waarna hij nog even een stuk vlees van zijn prooi afscheurde om deze naar binnen te werken. Hij haalde enkel kort zijn schouders op in zijn half liggende houding. "Er is niks mis met een geloof hebben," klonk er resoluut van de oudere kat af. Zolang men immers iets had om naar uit te kijken verloor je het leven niet uit het oog. Dat was immers het probleem met vele katten in deze clan; ze hadden niks om naartoe te leven en liepen maar ene beetje doelloos rond in hun eigen mentaliteit... Eentje die vaak niet de meest stabiele was. Het verzwolg hun, maar niet hem. Hij was sterker dan dat.