Another day, another patrol. Dat was het leven van een warrior. Littlebee had hier niet echt voor gekozen maar wat moest ze anders, rogue worden? Bij haar moeder intrekken? Nee dankjewel. Ze had vrienden en familie in Shadowclan, dat hield haar wel loyaal. Rustig liep ze langs de grens van het Windclan territorium. Haar oren schoten iets overeind toen ze een andere kat rook, een windclan kat. Het was een gevlekte kater met een lange vacht, en hij was wel heel dichtbij de grens. Te dichtbij. Langzaam sloop ze dichterbij. Shadowclanners stonden namelijk bekend om hun goede sluiptechnieken. Toen ze op goede hoorafstand was begon ze pas te spreken. "Hee daar, windclanner," ze sprak het woord windclanner op een niet al te vriendelijke manier uit. "Wat doe jij zo dicht bij Shadowclan territorium?" Haar stem was waarschuwend, maar niet echt vijandelijk of agressief, zoals sommige andere Shadowclanners misschien gereageerd hadden.
life is the flower, for which love is the honey