Not my home

Onderwerp: Not my home di 15 jan 2019 - 12:12

Stilletjes keek de jonge poes neer op de stenen. Nu de clans weer weg waren getrokken was het leven weer verder gegaan. Ergens goed voor de tribe, want al de drama en ook ziekte leken nu rust te hebben gevonden. In de bergen was er niet veel te vinden van dit algemene temperament. Het liet haar twijfelen aan de overleefbaarheid van de clans. Ze hadden een intressante levensstijl, die erg op dat van hun leek, maar het was niet optimaal. Ergens was het wel uniek; hoe een healer... Nee, sorry leader, voor hun gewoon terug kon opstaan ui de dood? Starclan gaf die gave aan hun. Het liet haar lichtjes twijfelen aan de geloven van de tribe. Ze had haar grote poten willen verplaatsen om achter de clans aan te gaan. Ze was immers nooit uitgeknipt om een cave guard te zijn... En nog steeds haatte ze het. Maar toch. Haar brede en grote lichaam was ideaal voor de taak, dus het was enkel natuurlijk geweest dat ze deze taak had gekregen. Was ze maar een warrior, dan kon ze doen wat ze wilde, dan hoefde ze niet een of ander eng beest te zijn die de wacht moest houden om de tribe veilig te houden... Daarbij was ze niet eens zo goed in het bevechten van de roofdieren in dit gebied.

-Open

Onderwerp: Re: Not my home di 15 jan 2019 - 13:30

De kleine kitten keek even om zich heen terwijl hij de nursery uit huppelde. Hij had de neiging om op een springende manier te lopen, iets wat hem een veer in zijn stappen gaf. Het hielp dat hij vrijwel niks woog en dit ook ging zonder zijn lichaam te belasten. Zijn warm amberen ogen gleden verder over de grotten die hij nog nooit had verlaten. Het was vreemd voor hem om voor te stellen dat de wereld hierbuiten zo enorm groot kon zijn. Buiten leek oneindig, en binnen hier was al een heel avontuur om te beleven. Met een klein grijnsje zag hij een calico poes die hij kende met de naam River, haar volledige wist hij nog niet. Misschien kon hij daar nu achter komen. Met een kriebel in zijn hart liep hij dichterbij, al zag hij net op tijd dat ze een beetje sip keek… Oh? Misschien een beetje voorzichtig doen nu… Hij neeg zijn kopje en kwam bij de ander zitten. “Waarom bent u sip mevrouw? Kan ik misschien helpen?”

Onderwerp: Re: Not my home di 15 jan 2019 - 13:40

Ondanks alles kon ze niks doen. Ze kon toch moeilijk haar vader en broers achterlaten in de bergen? Haar vrienden, haar... Ugh... Ze zuchtte even zachtjes bij de gedachte. Het was ook het enige. Buiten enkele katten had ze niet echt iets en daarbij bedacht ze zich ook dat ze perfect een familie kon opstichten buiten de bergen met een kat van de clans of zelfs een kat dat gewoon buiten de tribe en clans leefde. Het hoefde niet zo heel complex te zijn, echt niet. Daarbij konden vrienden overal gemaakt worden, de connecties en banden bleven vaak stabiel... Dus wat had ze te verliezen buiten haar thuis...? Die al lang niet maar als thuis aanvoelde. “Waarom bent u sip mevrouw? Kan ik misschien helpen?” Klonk er plots waardoor ze even geschrokken opkeek. Een klein, lichtkleurige bolletje was verschenen voor haar poten. "Oh uhm..." sprak ze even onzeker waarna ze slikte en een tweede zucht niet kon onderdrukken. "Ik dacht na over wat dingen... Dingen die ik liever niet in mijn gedachten heb..." verklaarde ze aan de jonge kater.... Waarna ze haar hoofd schudde en even naar hem keek, een zachte en tedere glimlacht op haar lippen. "Jij bent Spark, niet?" vroeg ze even rustig aan de kleine.

Onderwerp: Re: Not my home di 15 jan 2019 - 14:15

De bengal keek afwachtend naar de grote poes, afvragend of hij haar weer vrolijk zou kunnen krijgen. Het kleine beestje was zelfs op jonge leeftijd al enorm sensitief voor de gevoelens van andere, hij leefde mee. Vandaar dat zijn grote oogjes omhoog bleven en wachtte op een reactie. Een die hij al vrij snel kreeg. Blijkbaar was ze aan het nadenken over nare dingen. Hij duwde zijn kopje steungevend tegen de hare, waardoor het grote verschil duidelijk werd. “Misschien helpt het om erover te praten mevrouw? Ik voel me ook weleens sip en dan zeg ik het tegen eh… tegen iemand” Hij had niet echt iemand om over zijn emoties mee te praten, maar dat maakte niet uit. Want hij zou wel dat persoon voor River kunnen zijn. Hierna ging hij voor haar kopje zitten en trok even met zijn oor, om enthousiast te knikken. “Ja ik ben Spark that starts wildfires” Hij kreeg een spontaan idee. “Maar we kunnen ook wat leuks doen als je dat liever hebt”

Onderwerp: Re: Not my home do 17 jan 2019 - 21:48

De kleine, bleke kitten duwde even zijn kopje tegen de hare aan en bijna ademloos keek ze naar hem... Niet goed wetende wat ze aanmoest met dit kleine joch. “Misschien helpt het om erover te praten mevrouw? Ik voel me ook weleens sip en dan zeg ik het tegen eh… tegen iemand” Ja, dat snapte ze wel... Kort glimlachte ze naar het jong. "Misschien wel, maar ik denk niet dat het zoveel zou helpen," het was namelijk taboe. Hoezo wilde ze haar familie en vrienden achterlaten om een leven te gaan leiden tussen de clans. “Ja ik ben Spark that starts wildfires” Even knikte de calico poes naar hem. "Ik ben River that runs Downhill," sprak ze kalm tegen het jong, wetende dat sommige jongen de volledige naam vaak niet vast konden houden. niet dat dat veel uitmaakte. “Maar we kunnen ook wat leuks doen als je dat liever hebt” Even kantelde ze haar breed gebouwen koppie en keek ze hem vragend aan. Ze was momenteel op wacht, maar er gebeurde toch vaak niks dus ergens kon het wel. "Oh? Wat had je zo in gedachten?" sprak ze even zacht lachend.

Onderwerp: Re: Not my home