Nath 198 Actief
| |
| Onderwerp: Re: {Cobra} Whisper to the yard and turn the trees all into toys za 15 dec 2018 - 22:11 | |
| Buiten het kamp trilde Finchpaw op zijn poten. Zijn zich was wazig en de wereld draaide om hem heen. Hij moest letten op zijn ademhaling en zich zien te herpakken. Tot tien tellen, alle adviezen en lessen die Smokebreath hem had gegeven volgen. Dit deed hij en zo hervond hij zijn kracht en vastheid. Finchpaw begon te lopen en de frisse leafbare wind zorgde er voor dat hij zich kalm begon te voelen. Toen merkte hij de geur van Sunvoice op. Finchpaw had haar inderdaad nauwelijks in het kamp gezien en misschien kon hij met haar gaan jagen. Het was tenslotte beter om met iemand anders buiten het kamp te zijn dan alleen. Hij volgde haar spoor die tot zijn verbazing naar de grenzen leidde. Dit riep nieuwsgierig bij de jonge kater op. Finchpaw vouwde zijn oren naar achteren en sloop er op af. Opnieuw werd hij overvallen door zenuwen, dit keer wist hij ze onder controle te houden terwijl hij dichterbij kwam en tot zijn grote schok drong de geur van Bloodclan zijn neusgaten binnen. Dit meende je niet. Finchpaw hield zich schuil in de struiken, wilde bij springen, maar werd vastgegrepen door angst. Oh nee, wat laf, wat verkeerd. Hij zag hoe Cobra Sunvoice tegen haar kop sloeg en toen lag de lichte poes er slap bij. Dood. Sunvoice is dood. Finchpaw wilde dichter bij komen, aanvallen, het lichaam van Sunvoice redden, maar het lukte niet. De wereld draaide voor zijn ogen en zijn lichaam voelde als een slap blaadje. Hij wilde nog roepen, de zwarte kater bedreigen, maar hij greep Sunvoice bij haar nekvel en sleepte het lichaam van de Young Warrior mee. "Nee," kwam er hees uit zijn bek terwijl hij zag hoe ze verdween samen met de Elite kater. Finchpaw stapte uit het gewas en snoof aan het bloed van Sunvoice. De jonge kater werd overvallen door een vlaag van misselijkheid en angst en tranen welde in zijn blauwe ogen op. "Ik heb d'r laten stikken..." fluisterde hij tegen zichzelf met schorre stem. "Oh Starclan... vergeef me..." Hij moest terug naar het kamp, het nieuws brengen en hij moest zeggen dat het zijn schuld was.
|
|