Starclan calls (med cat apprentice benoeming)

I'll know my name
as it's called again

-voor WC event-

Chivy was teruggekomen. Met een nieuwe naam en een zekere nieuwe kracht in haar. Het had lang geduurt voor ze de rust had kunnen nemen om de clan even alleen te laten en Starclan op te zoeken. In die tussentijd had Butter nieuws ontvangen in de vorm van een droom. Het waren slechts enkele woorden geweest maar die hadden haar aan het denken gezet en rond laten kijken. Eerst had ze gedacht vuur te zien, vuur waar ze zoveel verlies had geleden. Maar het was iets anders geweest. En zodra ze haar ogen op de kat had gezet was het ook duidelijk geweeest in haar hoofd. Hoewel.. Ze wist niet of ze dit goed naar de clan zou kunnen brengen.

Maar hoe langer ze zou nadenken. Hoe minder goed ze zou overkomen. Niet dat ze dacht dat haar clan ooit aan haar beslissing zou twijfelen. Maar het was nieteens haar beslissing. Het was die van Starclan. En het was.. Een heerlijk ironische at that.

"Katten van Riverclan. Verzamel jullie voor een clanmeeting!" Haar stem was krachtig en het duurde niet lang voordat katten zich om haar heen verzamelde. Met een rustige knik richting Chivy. Deze had ze enkele uren hiervoor ingelicht over haar prophecy en diens betekenis in haar ogen. De kattin had toegestemt en stond nu dus ook klaar voor het nieuws dat zou komen.

"Chivysniff heeft nog maar recentelijk haar naam kunnen ontvangen dankzij de omstandigheden die zich hebben plaatsgevonden. Maar starclan heeft haar wensen voor diens apprentice al laten horen. Dit zal vrees ik, mede temaken hebben met omstandigheden in onze nabije toekomst. Riverclan zal twee medicine cats nodig hebben die ons met ervaring en liefde kunnen begeleiden. Ze keek haar warriors aan met een warme blik in haar diep blauwe ogen.

"Starclan heeft gesproken over hoe sterk een hechte familie is. Of deze nou verenigd is met bloed of niet. Zoals ik jullie allen als mijn familie beschouw. Allereerst begreep ik hun woorden niet. Maar met de tijd die mij gegeven was ben ik deze gaan begrijpen. Coyotepaw. Mijn dochter." Ze Knikte naar haar dochter een zachte blik in haar ogen. "Hoe onstuimig en ondoordacht jouw acties kunnen zijn. Starclan heeft een toekomst voor jou apart gezet. Vanaf vandaag zal jouw straf opgeheven zijn en zal jij weer gaan trainen. Maar inplaats van Panthergrowl als jouw mentor zal dit zijn dochter Chivysniff zijn. Jouw training zal jou opleiden tot medicine cat. In Starclans gratie." Ze knikte haar dochter toe en maakte plaats voor de medicine cat. Die met een zachte blik aankijkend om haar ruimte te geven om haar apprentice te ontmoeten.

_{Coyotepaw was net terug van een jaagtraining met Panthergrowl. Haar trainingen vorderden gestaag, ze had eindelijk de smaak te pakken gekregen! Dus met een trotse blik wandelde ze weer het kamp in, en zag dat net haar mama de attentie vroeg. Dus ook zij liep naar de menigte, en ging ietsjes aan de voorkant zitten. Zo kon ze haar mama goed zien, die ze niet zo vaak spreken kon. Butter had het namelijk altijd zo druk, en dat was soms niet zo leuk. Maar, Coyo had Panther nog, en hij was een goeie oom en goeie mentor. En ze vertrouwde hem, hoe eng hij soms ook kon zijn. Zoals die ene keer toen hij haar straf had gegeven. Net zoals de anderen luisterde ze aandachtig, maar werd al snel weer een beetje afgeleid. Oooh een nieuwe apprentice voor Chivysnik. Ze dacht direct aan Possumpaw, of misschien wel Ice of Fire, haar neefjes?

Met een verwarde frons keek ze naar haar mama die de volgende woorden uitsprak: "Starclan heeft gesproken over hoe sterk een hechte familie is. Of deze nou verenigd is met bloed of niet. Zoals ik jullie allen als mijn familie beschouw. Allereerst begreep ik hun woorden niet. Maar met de tijd die mij gegeven was ben ik deze gaan begrijpen. Coyotepaw. Mijn dochter." Sorry, wat? Neeeee, ze had het vast verkeerd gehoord. Zij? Medicine Cat? Ho maar! Ze wilde helemaal niet Chivysnik als mentor! Panthergrowl was háár mentor! Verbijsterd zocht ze naar de bekende vacht van Panther. En daar zag ze hem, een paar katten van haar vandaan. Waarom mocht ze niet hem als mentor houden? Ze vond het prima om medicine cat te worden, maar dat Panther niet meer haar mentor mocht zijn? Waarom? Ze richtte haar kop naar Chivysnik, die vlakbij haar mama zat. Vervolgens keek ze naar haar moeder, die haar bemoedigend toeknikte. Er werd waarschijnlijk van haar verwacht dat ze braaf naar Chivysniff zou gaan, maar dat wilde ze niet! In plaats daarvan draaide ze zich om om naar de grote deputy te rennen. Ze duwde haar kop tegen zijn borstkas aan en huiverde even. Ze wilde hem niet kwijt! "Jij blijft altijd mijn mentor hoor ome Panthergrowl!" miauwde ze tegen hem, want ze wist echt wat ze anders moest zeggen. Vervolgens keek ze omhoog, naar het gezicht van de grijze kater. "Beloof je me dat je me nog zal trainen?" vroeg ze vervolgens. Daarna draaide ze zich langzaam om. Ze wist dat er geen keuze was, Starclan had haar pad voor haar uitgestippeld. En, Chivysniff kon heel aardig zijn! Ze had haar eigenlijk wel altijd een beetje beschouwd als een vriendin. "Uh..." miauwde ze, zonder er bij na te denken, hopende dat iemand anders voor haar het woord zou nemen.}

Het sneeuwde. De vlokken dwarrelde gewichtsloos naar beneden. De aantrekkingskracht van de aarde was te sterk. Chivysniff zat nog net in de beschutting. Soms woei de wind een vlokje richting haar neus. Die likte ze dan glimlachend op. Vandaag was het de grote dag. Butterstar was naar haar gekomen met de droom. Toen ze het haar vertelde was het alsof vuur haar vanbinnen uit verzwolg. Ze voelde veel kracht en het bleef nazinderen in haar gezicht. Samen met haar leider had ze nagedacht over de betekenis. Hun blik was gezamenlijk op Coyotepaw gevallen. Ze was vurig, familie en haar vanuit haar gezicht leken rosse vlammen te heersen. Ze leek erg veel op haar moeder. Het was duidelijk dat hun bloed sterk was. Net zoals dat van haar en haar vader. Hoe ironisch.

"Katten van Riverclan. Verzamel jullie voor een clanmeeting!"

Het was dan eindelijk zo ver. De kattin kwam vanonder haar hol. Ze zag dat de lucht niet alleen witte wolken bracht maar ook open stukjes, die het zwak zonnetje door liet. Meteen zag ze haar nieuwe leerling staan. Opwinding maakte haar buikje onrustig. De zilvergrijze kattin liet haar blik dwalen over de rest van de jongere katten. Allemaal keken ze vol bewondering en in spanning naar haar leider. Zelf wist ze ook niet wat de beste keuze was geweest. Het ging tussen Littlepaw en Coyotepaw. Ze had voor elk van hun een soort test afgelegd en het was toen Starclan duidelijk geworden. Haar nieuwe leerling ging niet makkelijk worden. Coyotepaw was al ouder en half getraind naar warrior zijnde. Ze was koppig, vurig en toonde geen interesse in het vak. Daarbij voelde Chivy een sterke vriendschapsband tussen hen. Ze wilde de uitdaging aangaan, want toen ze er even over mocht slapen had ze de kattin bestudeerd. In haar blauwe ogen lag wijsheid en het vlammengezicht zorgde voor een respectvolle uitdrukking, gepaard met zekerheid. Ja, als ze dit jonkie kon trainen ging het een sublieme Medicine cat worden.

"Starclan heeft gesproken over hoe sterk een hechte familie is. Of deze nou verenigd is met bloed of niet. Zoals ik jullie allen als mijn familie beschouw. Allereerst begreep ik hun woorden niet. Maar met de tijd die mij gegeven was ben ik deze gaan begrijpen. Coyotepaw. Mijn dochter."

Ze zag de verbazing staan op het rosse snoetje. Chivysniff stond aan de kant. Iedereen keek van haar naar de kersverse apprentice. Echter liet ze meteen zien hoe een harde weg dit ging worden. De zilvergrijze kattin liet haar ogen op haar vader vallen. Het was niet haar intentie geweest om hen te scheiden. De Medicine cat stond op en baande zich een weg naar het stel. Het was verterend om te zien, maar ze wilde graag wat meer respect zien. Nog een beetje onder indruk stonden ze te kijken naar elkaar. Coyotepaw was de eerste die sprak. "Uh..." Het was meer dan niets. Ze glimlachte warm en drukte haar neusje tegen die van haar vriendin en apprentice. "Je gaat dat geweldig doen Coyotepaw. Als ik je kan missen mag je nog steeds gaan trainen met Panthergrowl," mauwde ze zachtjes zodat alleen zij en haar vader het kon horen. Toen zette ze een stap achteruit. Haar blauwe blik ging van het koppel naar Butterstar en toen ging ze zitten, met een trotse houding. "Coyotepaw medicine cat apprentice van Riverclan!"

Hij wist dat deze training de laatste tussen hen zou zijn. Of de laatste officiële training in ieder geval. Butterstar had hem al wat eerder verteld wat er komen zou en ergens vond hij het.. Jammer. Hij zou Coyote missen als zijn apprentice, maar hij wist ook heel goed dat zijn dochter het hartstikke goed zou doen. Het voelde haast alsof hij zijn ene dochter overdroeg aan zijn andere dochter.
De kater glimlachte toen Butter hen bij elkaar liep en gaf een kort duwtje tegen Coyo, die nog bij hem was blijven staan. Vervolgens liep hij naar een stukje verderop, hij wilde dalijk niet in de weg staan als de apprentice zijn dochter zou begroeten volgens het ritueel. Een warme glimlach stond op zijn snuit getekend toen Butter de woorden uitsprak dat haar dochter medicine cat apprentice zou worden. Zijn blik gleed naar het kleine meisje, en zag tot zijn verbazing dat ze recht naar hem toe kwam rennen. Wat hulpeloos keek hij om zich heen toen ze haar snuit in zijn vacht duwde, hij voelde zich vereerd maar het was ook wat zielig voor Chivysniff zo. "Tuurlijk, maar Chivy nu toch ook," spoorde hij haar aan, hallo, begroet je nieuwe mentor is! Als een kitten apprentice werd ging hij toch ook niet eerst naar zijn moeder toe voordat hij zijn mentor begroette. Maar het deed de kater wel warm voelen in zijn buik. Ja, Coyote was voor hem net zijn eigen dochter geworden. Gelukkig kwam Chivy er al snel aan, en vertelde deze dat ze nog best samen mochten trainen als er tijd was, en de kater schudde met een grijnsje zijn kop. Ja, Chivs wist altijd wel hoe ze de regels kon verbuigen. Toen ze de naam van Coyotepaw uitriep deed Panthergrowl luid mee.

Nieuwsgierig keek Littlepaw op toen Butterstar een ceremonie samenriep. Ze wist dat het nog lang geen tijd was voor haar om warrior te worden - maar ze vond het altijd wel interessant om te zien welke kittens apprentice en welke apprentices warrior werden. De volgende woorden van de leider waren er echter die ze nog nooit gehoord had. Over Starclan, en een medicine cat apprentice. Oh, superspannend! Ze liet haar turquoise blik glijden over de menigte, nieuwsgierig wie de eer toebedeeld zou krijgen. Ze hoopte in ieder geval dat zij het niet zou zijn; maar die kans was wel héél klein. Littlepaw was nu immers niet echt medicine cat materiaal. De kleine kattin was verbaasd toen de naam gezegd werd - Coyotepaw. Ze keek naar haar vriendin. Het eerste gevoel dat door haar kleine lijfje gleed was verdriet; nu zouden ze nooit samen warrior worden.. Maar daarna barstte ze van een bepaalde trots. Enthousiast liep de apprentice op de poes af. Chivysniff riep luid Coyotepaws naam en Littlepaw deed net zo enthousiast mee. "Gefeliciteerd!", zei ze enthousiast tegen de jonge poes toen ze dichtbij genoeg was, duidelijk blij voor haar.

Hij keek op toen zijn oudtante een meeting aankondigde. Meteen krabbelde hij overeind en ging bij de rest van RiverClan zitten. Butterstar begon over Chivysniff en een nieuwe medicine cat benoeming. Nieuwsgierig spitste hij zijn oren, wie zou het worden? Toen de naam van Coyotepaw viel brak er een brede grijns om zijn bek door. Hij mocht zijn avontuurlijke nichtje heel graag en keek zelfs een beetje tegen haar op. Hij wist zeker dat ze het heel goed ging doen, dat kon bijna niet anders. Dus riep hij haar naam vrolijk mee terwijl hij daarna weer opstond. “Gefeliciteerd Coyote, je gaat het super doen dat weet ik zeker!” Feliciteerde hij haar. Hij gaf haar even een vriendschappelijk stootje, toen gleed zijn blik naar Butterstar. Hij glimlachte naar zijn tante, voordat hij naar Littlepaw trippelde.

Toen Butterstar een aankondiging wilde maken begonnen alle katten die aanwezig waren al gauw bij elkaar te drommen voor het nieuws. Honeyspots liet haar maaltijd even voor wat het was en trippelde ook nader, nieuwsgierig wat er aan de hand kon zijn. De gevlekte poes keek verrast op toen Coyotepaw naar voren werd geroepen en de rang van medicijn kat apprentice toegewezen kreeg. Het was wel erg snel na dat Chivysniff haar naam had gekregen, desalniettemin was ze blij dat ze zo snel al een leerling kon krijgen. Riverclan kom alle hulp gebruiken die ze maar krijgen konden. Toen Chivysniff luidkeels haar naam riep deed zij ook mee met de rest. Nadat de speech gegeven was zocht ook zij een moment op om de jonge leerling te feliciteren. “Gefeliciteerd Coyotepaw.” Miauwde ze met een warmte in haar stem en ze boog haar hoofd naar haar. “Ik wens je alle geluk toe met je nieuwe lot. Met Chivysniff als lerares zul je het vast goed doen.” snorde ze voordat ze zich weer uit de voeten maakte om door te gaan met haar maaltijd. Grote groepen waren op dit moment niet bepaald haar ding..

_{Chivysniff duwde haar neusje tegen die van Coyo, en ze voelde de warmte van de ander door haar heen. Dusss, nu had ze twee mentoren! No way dat ze Panthergrowl zomaar zou dumpen, maar dit alternatief klonk niet verkeerd in de oren. Toen Chivy het nog eens officieel zei, glom Coyo bijna. Ja, ze was zenuwachtig, ze was in de war, maar het was toch een hele eer! Littlepaw en Icepaw kwamen enthousiast naar haar toe, en een senior warrior die Coyo herkende als Honeyspots. "B-bedankt!" miauwde ze blij, met een tril in haar stem. Wow, al die verantwoordelijkheid die ze nu zou moeten dragen. Maar nu voelde zich vooral blij. Ze richtte zich weer naar Chivy. "Wanneer beginnen we?" miauwde ze vrolijk. Dit zou gaaf worden!}