Jackrabbit

De poes balanceerde voorzichtig op de houten schutting van de twoleg tuintjes. Ze had maar geluk dat ze zo licht was, want dan lazerde ze niet over de rand. De hele tijd keek ze van links naar rechts. Aan de ene kant zag ze de starten die ze kende, de goten, de lantaarnpalen, steegjes en schuren. Aan de andere kant zag ze aangehaakte tuintjes, schreeuwerige bloem struiken, gekke two-leg dingen en zo nu en dan een hond of een kat. Ze hield van dit overzicht, net zoals ze hield van in bomen zitten. Zo wandelde ze rustig alle huisjes  af, tot ze iets interessants zag. In een tuintje stond een houten hok, waar een heerlijke geur uitdreef. Ze snoof nog een keer. Konijn!
Yu rekte haar nek uit, en boog wat omlaag om het beter te kunnen zien. Ja hoor, daar zag ze de beesten. Dik en loom, ze hopten niet alleen in het hok, maar ook door het gras. De kattin likte haar lippen. Dit was bijna te makkelijk. Maar... Ze wierp een wantrouwige blik naar het huis. Ze wist niet of de twolegs thuis waren, en ze wist ook niet of ze in staat was om zo'n konijn terug de schutting over te slepen.

Ze draaide zich om. Ze was absoluut niet bereid zo'n makkelijke prooi te laten gaan, maar ze had hulp nodig. Snel scande ze de andere kant, bloodclan gebied, tot ze Chawl zag. Een grote glimlach sierde haar snoet. Soepel sprong ze van de schutting af, en trippelde op hem af. Ze sloeg haar zwart-witte staart om hem heen. "Hey, Copycat!" Plaagde ze. De bijnaam voor haar kleine broertje was ze nooit vergeten. "Zin in een konijn?"

Haar broertje leek bezwaard, maar glimlachte alsnog naar haar. “Hé zus, heb je konijn gevonden?” Haar blik gleed over zijn vacht, die niet bepaald netjes was. "Zeker heb ik een konijn gevonden. Daar," Ze gebaarde naar de tuin achter de schutting, "Lekkere dikke. Een stuk of drie." Opnieuw keek ze hem bedenkelijk aan. Hij zag er... Slecht uit, en niet alleen zijn uiterlijk. Iets in zijn ogen. "Maar eerst moet je hier iets aan doen," Ze prikte in zijn warrige vacht. "Dat kan echt niet." Ze likte aan haar poot, om een stuk van zijn vacht glad te strijken. Wat zouden pa en Howl zeggen als ze je zo zagen? Ze zei de woorden niet, maar ze hingen in de lucht. Ze durfde het niet hardop te zeggen, bang voor wat het met de sfeer zou doen. "Kom, fatsoeneer je, dan kunnen we de buit binnen slepen."

Chawl leek in te stemmen met haar plan. Yes, een partner in crime. Yu rolde haar ogen toen ze het excuus van haar broer hoorde. “Niemand die er last van heeft toch? Ik in ieder geval niet.” Hij begon ondanks zijn woorden zich toch schoon te maken. "Ik heb er last van. Ik zie mijn kleine broertje graag in zijn volle glorie." Ze plaagde hem een beetje, maar meende het ook. Hij moest zichzelf niet verwaarlozen.“Jim is een goede young one, allemaal eigenlijk. Letum weet ik alleen nog niet zo.” Ze glimlachte. Zo serieus. "Van Jim verwachten we ook niet anders, dat is ons bloed." Ze was trots op haar familie. "En je zult ze beide tot volwaardig member trainen, je werkt ontzettend hard!" De poes gaf hem een speelse duw. Ze had lang niet meer met hem gesproken, en die konijnen gingen toch nergens heen. "Werk je niet te hard? Misschien moet je een voorbeeld nemen aan Jck, hij lijkt het altijd naar zijn zin te hebben." Grapte ze.

“Zus ik ben alleen maar vies, niet gebroken ofzo.” Onmiddellijk trok ze zich wat terug. Mousedung, dat had ze niet zo bedoeld. Ondanks dat deed Chawl wat ze vroeg. “Ik werk helemaal niet hard, het doet me juist goed om met ze te trainen. Dan hoef ik nergens anders aan te denken.” Begon hij zich te verdedigen. Yu deed haar best om niet haar pijn door te laten schemeren. Nergens anders aan te denken... Het leek wel alsof haar broertje zich liever zou doodwerken dan te rouwen. “En je meent het toch niet echt dat ik een voorbeeld moet nemen aan Jack? Dat lijkt me alles behalve slim, dan wordt onze familie in één klap wel heel groot.” Yu grinnikte, maar stopte toen ze de boosheid in zijn ogen zag. Wacht, wat? "Nou ja, hij is enkel een grote flirt..." Begon ze voorzichtig. Een schaduw gleed over haar snuit. "Heeft... Heeft hij iets gedaan?" Ze was niet dom, er was iets aan de hand.

Chawl leek even een moment te hebben, iets schoot door hem heen, maar ze wist niet wat. "Je wordt tante Yu, Jack heeft Shallow zwanger gemaakt.” Haar bek zakte open. Met al het schokkende nieuws de laatste tijd leek het wel alsof de kosmos er op uit was om haar een hartaanval te geven. "Die idoot!" Riep ze uit, "Die absolute hoop stront! Klojo, malloot, stomkop!" Intense woede golfde over haar heen. Hij was toch te ver gegaan! Het was dus niet all fun and games, want nu had hij leven op deze aardbol gezet. "Oh, Jack..." Kreunde ze, en legde haar kop tegen de schouder van haar broer. Ze zuchtte gefrustreerd. "Chawl, waarom kan onze familie niet normaal doen?" Was Chawl niet goed bevriend met Shallow? Het gevoel van verraad, de dolkstoot in zijn rug... Het moest verschrikkelijk zijn. "Oh, het zal hem bezuren." Snoof ze. Ze ging hem enkel uitkafferen, maar hij zou het niet snel vergeten. Daar kon je vergif op innemen.

“Ja, dat was wel ongeveer een goede korte samenvatting van hoe ik er over dacht toen ik het hoorde.” Sprak haar broertje geamuseerd. Ja, dat kon ze zich voorstellen. Ze zou Jackdaw eens snel een.... bezoekje brengen. “Maar wat is normaal Yu? Binnen de lijntjes blijven lopen? Soms zijn die niet zo duidelijk. Natuurlijk ik ga dit niet goedpraten. Hij is inderdaad een stomkop.” Een beetje verbluft keek ze op. Waar begon hij over? “De Elite zit vol maffe katten, worden we daar niet door aangestoken?” Een beetje ongemakkelijk kneedde ze de grond. Werden zijn aangestoken, of waren zij de lucifers? "Ik heb de elite altijd een rare groep gevonden," Begon ze eerlijk. "Niks bind ons, de meesten mogen elkaar niet eens. Je hebt niks aan je loyaliteit, integriteit, Ze zuchtte. "Vriendschappen en relaties zijn mogelijk, maar echt veilig voel je je nooit. Het enige wat ons bind is die.. Honger naar macht." Wat had je aan loyaliteit aan een leider als hij overtroffen werd? Vlug als water moest je je loyaliteit verleggen, je kanten kiezen, en goed kiezen. Ze keek haar broertje aan, haar half broertje. "Ik ben hier vanwege jullie. " Sprak ze serieus. "De enige reden. Ik voel geen loyaliteit aan een leider, ik ben loyaal aan mijn familie." De andere elite katten wisten dat macht in aantallen kwam, daarom waren ze samen. "We zijn geen clan, Chawl, we zijn een uit de hand gelopen rogue groep." Ze liep al jaren rond met deze gedachten, maar had ze nooit echt durfen te uiten. Zeker niet toen haar vader nog leefde. "Overleven is aanpassen, en andersom. Anders trek je het niet."