Rise and shine

Met zelfverzekerde pasjes wandelde Servalkit door de Nursery. Op het moment sliepen de meeste van zijn broertjes en zusjes. Alleen hij was klaar wakker. Wat betekende dat hij zich natuurlijk enorm verveelde. Hij was niet het type dat zich in zijn eentje kon vermaken. Nee, daar was gezelschap voor nodig. Die gezelschap kon hij nu niet bij de andere bangaaltjes vinden dus was het tijd om een ander nest te plunderen. En met plunderen bedoelde hij er in klimmen en opzoek gaan naar iemand om mee te spelen. Binnen de kortste keren klauterde hij een van de nesten in. Zijn blauwe oogjes speurde het nest af op zoek naar een kitten. Dat was natuurlijk niet zo lastig zoeken in een nest in de Nursery. Vrolijk wandelde hij op het slapende bolletje af en duwde hij er een keer voorzichtig tegenaan om de kitten wakker te maken. Hopelijk wilde deze kitten met hem spelen, anders zou hij er nog meer wakker moeten gaan maken.

[Eerste post voor Hazelkit]

Het duurde even voor de kitten wakker begon te worden. Servalkit kende echter van geen opgeven en bleef doodleuk tegen het bolletje aan duwen tot er eindelijk een reactie kwam. “Hè?” bracht de jonge kattin verward uit. Dat betekende dat ze wakker was, mooizo! "Hoi, wil je spelen?" vroeg de bengal kitten terwijl hij vrolijk met zijn staartje zwaaide. Aan de kans dat de rosse kitten verder wilde slapen dacht hij niet. Alles wat er in zijn jonge kopje omging was spelen, spelen en nog eens spelen. Hij zat nog in de fase van zijn leven waarin anderen niet te begrijpen waren als ze niet het zelfde als hem dachten. Niet zo heel gek ook, zo oud was hij nog niet. Al was de kattin voor hem nog veel jonger en zou zij dus precies het zelfde zijn. Dit waren dingen die je leerde als je ouder werd.

De concentratie van de rosse kitten leek niet bij hem te liggen. In plaats daar van werd er eerst wat rond gekeken en met haar ogen geknipperd. Een brede glimlach verscheen over haar kopje voor de kitten overeind sprong. “Ja!” riep de kitten onverwachts hard uit. Servalkit knipperde een paar keer verbaast met zijn ogen terwijl de andere kitten zich richting de rand van het nest begaf. “Kom.” Meteen zette het grijze katertje een drafje in en klom met de andere kitten mee uit het nest. “Wie ben jij dan?” vroeg de rosse kattin hem. Ohja, dat had hij nog niet gezegd. "Ik ben Servalkit en jij?" vroeg hij vervolgens terug. Hij was geen ster in het onthouden van namen. Buiten zijn siblings en een paar anderen onthield hij er niet veel.