In the darkness there was you

Even schudde ze haar kopje, ze wist niet meer goed wat te doen en toch was ze hier. In hoeverre ze moest gaan geloven dat dit een goed idee was... Starclan mocht het weten. Even keek ze op naar de grijze stenen die een pad vormden naar hogere gebieden. Daar was Rout geweest om haar naam te halen. Was ze daar ook haar geest verloren? Haar hersenen? Misschien als ze hard genoeg zocht kon ze haar hart terugvinden. Misschien kon ze haar hoop terugvinden. Even voelde ze tranen in haar ogen prikken, niet goed wetende wat te doen met haar eigen emoties. Kort snikte ze even, maar ze liet de tranen niet toe om te komen. Nee, ze streek ze zo uit haar ogen weg en schudde haar kopje hevig. In haar leven was er maar een doel en nu... Nu werd het doel bedreigd. Wat moest haar clan wel niet denken van haar...? Voor nu moest ze maar vooruit kijken, liegen tegen haarzelf en tegen haar vrienden, familie... Haar geloof.

-Chickenpaw