Be my fantasy.

Inmiddels was ze ruim oud genoeg om haar eigen, vaste voer te eten. Daarom was ze braafjes een musje gaan halen voor haar moeder, maar die stuurde haar snorrend weg omdat ze al eerder gegeten had. Erg vond Faintkit dat niet, dat betekende dat ze die mus met iemand anders kon delen, een van haar vriendjes. De laatste tijd speelde ze steeds minder met hun mee, omdat ze net allemaal iets te groot en sterk waren voor haar. Hoe ze allemaal zo snel konden reageren, het was voor haar een raadsel. Hoe dan ook, door gezellig een prooi te delen hoefde ze niet te spelen en kon ze op haar eigen tempo met de ander communiceren. Even legde ze de mus dan ook neer en snuffelde zachtjes, waarna ze de geur van Whitekit kon herkennen. Vrolijk pakte ze haar musje op en stapte op zijn geur af. Haar snorharen waren vooruit gericht en toen deze langs zijn vacht streken, zette ze een stapje naar achteren en ging zitten. Met een plofje viel de mus op de grond. "Hey! Heb je zin om samen te eten vanavond?"


&Whitekit!

Hongerig knaagde Whitekit op een paar oude botjes van een vogel. Zijn ouders waren weg en hadden niks voor hem overgelaten dan wat restjes. Het werd met de dag duidelijker dat zijn pa en ma niet al te gelukkig met hem waren. Zijn broeder en zuster waren meer geliefder dan hem. Natuurlijk verborg hij het verdriet en eenzaamheid die hij hierdoor wel eens kon voelen maar toch was het soms lastig. Veel vrienden had die ook niet omdat vrijwel iedereen zijn denkwerk maar te raar vond. Het maakte hem een beetje een loner maar dat maakte hem niet veel uit. Ooit zouden ze wel spijt krijgen dat ze niet met hem opschoten. Hij zou de beste warrior worden die Riverclan gehad zou hebben en dan zou elke kat in de rij staan om zijn beste vriend te worden. Gelukkig was hij toch niet enorm eenzaam en alleen in de wereld want er was één kitten waarmee hij erg goed mee kon opschieten en dat was Faintkit. De grijze she-cat liep toevallig zijn kant op met een heerlijk uitziende mus tussen haar kaken geklemd. Whitekit kwam overeind toen de ander haar snorharen over zijn lichaam liet glijden. Zijn oren drukte zich een beetje verlegen in zijn nek. "Hey! Heb je zin om samen te eten vanavond?" Met een plof liet ze de prooi vallen en ging ze zelf op der bips zitten. Whitekit knikte uitgebreid. “Natuurlijk wil ik dat.” Mauwde de tom met een glimlach op zijn lippen gekruld. Het liefst wou hij zeggen dat hij altijd met haar wou zijn en dingen doen zoals samen eten maar hij wou de she-cat niet afschrikken. De kitten ging liggen en besnuffelde de mus. Het was nog lekker vers hmmm. “Jij mag het eerste hapje” Mauwde hij. De mus met zijn neus meer haar kant op schuivend. Zij het tenslotte hun maaltijd helemaal hierheen gedragen.