[open] Birds of a feather..

_{...flock together

Bramblingkit haar staart was dik van enthousiasme terwijl ze naar de overvliegende vogels keek. Wat zou ze een moord doen om te kunnen vliegen zeg. Ze wilde ook zo graag opstijgen en over de territoria vliegen. Vooral nu het kamp ook nog zo klein begon te worden. 4 manen oud was ze nu, 4 manen en hunkerend naar actie en avontuur. Ze wilde maar wat graag het kamp uit en dit gaan zoeken, leren jagen en vechten, maar net zoals de andere kittens in het kamp moest ze eerst wachten. Gelukkig schonk de Starclan haar een kans om zich af te leiden. "Een geschenk uit de hemel!" bracht ze verrukt uit, verbaasd met haar ogen knipperend terwijl ze naar de zwarte veer keek. Haar staartje begon te zweiepen en ze drukte haar pootjes erop. Bij deze was dit haar veer!}

Met samengeknepen oogjes keek ze naar Bramblingkit die wat uitriep. Een geschenk.. Van de hemel? Dat wilde Lotus ook wel is zien. Ze kwam overeind en sloop langzaam naar de gevlekte kitten toe. Grr... Grr... Hier kwam de grote jager Lotus-- Lotusnose! Net zoals haar mama. Ze besloop de ander van achteren, zodat die haar echt niet zien kon. En toen ze eenmaal dichtbij genoeg was.. "Waaah!" slaakte ze een strijdkreet en sprong bovenop Brambling, om vervolgens met haar klauwtje uit te slaan naar hetgeen wat de ander tussen haar pootjes had. Hopelijk kreeg ze het te pakken.

_{Met een tevreden gespin legde Bramblingkit beide pootjes over haar veer heen, nu al besluitend dat deze bewaakt zou worden met haar leven. Wat ze níet wist, was dat haar besluit al zo snel op de proef gesteld zou worden. Het ene moment zat ze nog bovenop haar veer, het volgende moment klonk een luide strijdkreet en werd ze belaagd. Meteen sloeg Bramblingkit zelf ook een kreet uit en trapte ze met haar achterpootjes naar de kitten, die ze al snel herkende als Lotuskit. "Nee! Lotuskiiit! Die is van mij!" miauwde de kitten fanatiek, de veer tussen haar tanden en voorpootjes klemmend.}

Lo's oortjes stonden speels naar voren. Ze had het mysterieuze ding dat Brambling had niet te pakken gekregen, maar Brambling zelf wel. Dus dat gold al als een hele overwinning! Hard lachte de kitten toen de ander verontwaardigd begon te praten over dat het ding, dat ze nu herkende als een veer, van haar was. "Ik ga hem afpakken!" kierde Lotus vol plezier waarna ze zich in een snelle beweging omrolde en toen naar voren sprong en richting de veer hapte. Oeh, schijnbeweging. Gotta keep 'em on their toes! Hierna zakte ze speels door haar voorpootjes heen en zwiepte ze hard met haar staart. "Grrr, grrr," gromde ze gevaarlijk, ze was namelijk en ehh.. Leeuw! Daar had mama verhalen over verteld, de LionClan.

_{Het ging niet zo soepel als ze verwacht had, het wegkomen van Lotuskit. De kitten hapte naar haar veer waarop Bramblingkit deze met een uitermate geschokte uitdrukking terugtrok. Straks maakte Lotuskit hem nog stuk. Bramblingkit trok echter een wenkbrauw op toen de kitten vreemd begon te grommen en trok haar kopje wat naar achteren, deze scheef houdende. "Wat doe jij nou gek?" miauwde Bramblingkit, oprecht in de war. Hier ging ze het echter niet bij laten, Bramblingkit deed niet aan fancy schijnbewegingen, Bramblingkit was meer van de recht door zee communicatie. Ze sprong dan ook op Lotuskit af in de hoop deze opzij te beuken.}

Kort giechelde ze om de uitdrukking op Brambling's snuitje. Ooh, dat zag er schattig uit. Ze keek zo verontwaardigd! Speels gromde ze naar de ander, als een echte leeuw, maar helaas had dit niet de reactie waarop ze hoopte. Zoals ondenkbare angst, of ultieme aanbidding door zo'n cool geluid. Nee, blijkbaar was Bramblingkit onbeschaafd en wist ze niet wat LionClan was. Nu was het Lo's beurt om geschokt te zijn. "Weet je niet wat de LionClan is?" vroeg ze, maar hierdoor was ze heel erg afgeleid en werd ze opeens zó van haar poten af geslagen door de ander. "Ooooh!" miauwde ze ontzet. Nu was ze verslagen omdat ze was afgeleid. "Dat is gemeen,"

Met grote ogen keek Whitekit naar de twee katten die een wel heel interessant spelletje aan het spelen waren. Ze waren aan het stoeien voor een voorwerp dat een zogenaamde geschenk uit de hemel was. Hemel.. Was dat Starclan? Waar mama wel eens een verhaaltje over verteld had? De spierwitte kitten klom uit de uitgang van de nursury waar hij de tijd doorgebracht had en wiebelde opgewekt met zijn staart toen hij dicht bij in de buurt van de andere twee kwam. De een deed een raar geluidje maken, een soort gegrom waarop White zijn wenkbrauw raar optrok. Wat deed ze? "Weet je niet wat de LionClan is?" Werd er ook gemauwd toen de ander het ook niet leek te begrijpen. Lionclan! Dat klonk leuk! Whitekit sprong tussen de twee in en ging daar op zijn gat zitten. “Ik wil ook meedoen met Lionclan” Mauwde hij. Het was geen vraag maar een mededeling. De witte tom zette zijn vacht dik op, leek hij nu op een leeuw?

_{Lotuskit leek totaal niet meer op te letten door haar opmerking over dat ze geen idee had wat Lionclan was. Ze wist het ook echt niet! Ze had meestal niet de concentratie om te blijven luisteren naar verhaaltjes. Het gaf haar in ieder geval de kans om Lotuskit ietwat te overmeesteren. Ze zette haar pootjes op Lotuskit. "Het is mijn veer!" bracht Bramblingkit uit, het veertje nog steeds tussen haar kaken geklemd. En opdat Lotuskit dit nu niet meer ging vergeten. Maar een andere, jongere kitten onderbrak hun 'gevecht'. "Oh hey Whitekit," miauwde Bramblingkit wat verbaasd, Lotuskit nog niet loslatend.}

Het leek Brambling helemaal niets uit te maken dat ze oneerlijk gespeeld had, want het enige wat ze herhaalde was dat dit haar veer was. Lotus stak haar tong uit. Ze wilde alleen maar spelen. Een andere kit kwam toen bij hen, en Lo herkende hem met moeite als Whitekit. Eigenlijk ging ze liever niet om met die kleinere kittens, dat vond ze een beetje stom. Echter bewees White dat hij wél wist wat LionClan was en dat maakte hem uiteraard meteen beter gezelschap dan Bramblingkit. Ze duwde de ander van haar af met haar witte pootjes, waarna ze overeind kwam en met een grijns naar de kleine kitten keek. "Oké, is goed, en dan mag Bramblingkit niet mee doen want die weet toch niet wat het is."

Met opgezette vacht keek Whitekit naar de twee she-cat die boven op elkaar lagen om het veertje te overwinnen. Enkel toen hij mauwde dat hij mee wou doen met de zogenaamde Lionclan kroop uhh.. Lopuskit? Nee Lotuskit* zich onder de ander vandaan. Ze lichtte in dat de gevlekte kitten niet meer mee mocht doen. Met een grijns keek Whitekit naar Lotus en zwiepte speels met zijn staartje. “Ik ben toch veel leuker om mee te spelen” Vertelde hij vol van zich zelf en keek met een brede grimlach naar ander voor hij in een speelse houding dook en ‘brulde’. Let’s play!

Onderwerp: Re: [open] Birds of a feather..