Not all that burns is destroyed [Tall♡]

Burninglove zette haar poten zachtjes, geruisloos neer. Haar lichte gestalte maakte het nog makkelijker om te sluipen over de naalden en takjes in de Pinewoods. De groene stekelige bladeren droegen de geur van hars en nog wat anders. Het was in ieder geval een geur die hier overheerste en het voor ongetrainde katten wellicht moeilijk kon maken om prooi op te sporen. Soepele bewegingen door de schaduwen van het woud heen; zorgden ervoor dat de zwart-witte Senior Warrior een eekhoorn kon besluipen. Haar vacht verdween gedeeltelijk in de schaduw zoals het talent van een Shadowclanner beaamde. Met een redelijk krachtige sprong zette ze zich af om de snelle eekhoorn af te snijden en meteen vast te grijpen voordat ze het roodbruine dier doodde. Haar gouden blik richtte ze op bij het binnenstromen van een andere geur. Één die ze kende als de geur van haar aparte oom alsmede beste vriend van haar vader. Burninglove bleef rustig staan terwijl ze haar nette vacht nog een snelle lik gaf en daarna naar voren stapte. Ze likte het bloed van de eekhoorn van haar lippen waarna de dochter van Runningvole en Acefray haar sierlijke kop even vragend schuin hield. "Oom," Klonk er helder terwijl ze de eekhoorn naar zich toe trok. Niet uit wantrouwen meer om hem te verstoppen zodat ze hem later naar de prooihoop kon brengen.

Burninglove had Tall nog bijna nooit zo rustig gezien. Vaak deed hij gekke dingen zoals yoga. Iets waar de kattin stiekem nog wel om kon lachen ook al was het absurpt. Wellicht zou yoga haar kunnen helpen een goede gezondheid te behouden al was ze niet zeker dat het een goed idee was. Het zag er wel uit als iets dat tof kon zijn. Echter had het nut voor de Clan; dat was de vraag. Ergens wist Burninglove dat haar zwakkere gestel vroeger of later van invloed kon zijn op haar taken als Warrior. Ze werd snel ziek; onder andere omdat ze zichzelf overwerkte en was nooit echt groot geworden al was haar lichaam verder goed ontwikkeld en glansde haar vacht. Dat laatste kwam misschien ook wel doordat ze veel aandacht aan haar uiterlijk besteedde. De zwart-witte kattin werd begroet met een vrolijke glimlach waarop ze met twinkelende gouden ogen haar oom in zich opnam. "Burning," Mauwde de kater terwijl hij goedkeurend naar de eekhoorn keek die ze vasthield en onder een struik schoof. "Goede jacht zie ik?" De kattin knikte simpelweg terwijl ze naast hem plaats nam. "Voldoende prooi en kansen. Jagen ligt mij sowieso beter dan vechten." Mauwde ze zacht. Het was een feit dat de kattin tegenover veel katten geen kans maakte. Gewoon doordat ze lichamelijk zoveel zwakker was al kon ze nog prima jagen. "Oom, mag... mag ik wat vragen?" Vervolgde ze ongemakkelijk. Ze was immers altijd bang niet goed genoeg te zijn voor de Clan.

Burninglove had nooit verwacht dat ze haar volgende vraag aan haar oom zou moeten stellen. Aangezien hij de Leader was, nu hij er ontspannen bij zat wist ze dat ze hem haar brandende vraag kon stellen. Het lachen zal hem vast snel vergaan. Ze wist dat haar oom zich waarschijnlijk nu wel af vroeg wat de jonge kattin hem wou vragen. Een vraag die op deze manier begon; was er een die hem waarschijnlijk op zijn hoede zette. Bij haar woorden keek de kater haar bezorgd aan waardoor ze hem met heldere orangjegouden ogen aan keek. Hij knikte in stilte, zijn ogen nog steeds bezorgd. "Ik wou vragen of ik Elder kan worden. Of definitief Queen. Mijn lichaam is zwakker dan die van een normale Warrior. Ik wordt snel ziek, ik.. ik wil niet het gevaar lopen dat ik moet vechtten of jagen totdat ik erbij neer val," Mauwde ze met tranen in haar ogen. Ze wou een Warrior zijn, maar niet als haar hele leven hierdoor van Medicine Cat Den naar Warrior naar Medicine Cat Den was.

Burninglove was even stil en dit leek haar oom niet te ontspannen. Dat was ook niet zo gek; want de kater was zelden op deze manier door Burninglove aangesproken. Toen ze se eerste vraag stelde leek hij al on edge; wellicht had hij zijn yoga weer nodig. Bij de laatste vraag keek de kater haar zeer verward aan. Waarschijnlijk dacht hij dat ze zoveel bij Acefray te vinden was omdat hij haar vader was niet omdat ze elke keer haar lichaam moest laten checken. Van verkoudheid tot koorts tot groenhoest. Ze had veel al wel gehad. "Ehm..." Mauwde de kater zeer verward waardooe Burninglove hem aan keek met haar gouden ogen. "Ik ga niet naar Acefray omdat hij zogezegd mijn vader is, ik ga naar hem omdat mijn lichaam niet werkt. Het grootste deel van mijn leven heb ik bijna in zijn den door moeten brengen." Mauwde de kattin kalm waarna ze haar kop boog. Ze was een Warrior van niks; kostte enkel kruiden en medicijnen. Wellicht was haar lichaam hiervoor niet gemaakt. Misschien had ze beter als Kittypet geboren kunnen worden in plaats van de kruidenvoorraad telkens verminderen.

Burninglove zag de verwarring in de ogen van haar oom. Zijn blik stond wellicht zelfs ongerust; iets dat ze niet snel bij de grote kater zag. Naast hem was ze dan ook klein; immers was ze door haar ziekte als Apprentice nooit echt groot geworden. Wat best verbazend was, uiteindelijk slikte hij voordat hij weer sprak. "Ik neem je verzoek mee," Mauwde hij met een oprechtheid in zijn ogen die haar gerust stelde. "Maar je begrijpt dat ik dit ook nog met Ace ga overleggen," Vervolgde hij op een vriendelijke maar duidelijke toon waardoor ze knikte en haar 'oude' oom een kort tikje met haar neus gaf. "Als ik het had gekund; was ik graag Warrior gebleven. Oom Tall, ik zal niet willen wegrotten in een den zolang ik kan lopen," Mauwde ze zacht en eerlijk.

Burninglove wist dat de kater verward was. Want aan de ene kant gaf ze aan Warrior te willen blijven en aan de andere kant vertelde ze hem dat ze dat niet kon. Immers was ze zo vaak ziek dat het werk van een Warrior lichamelijk te veel van haar vroeg. Wat had haar Clan aan haar als ze niets voor hen kon betekenen en alleen maar in de Medicine Cat's den lag? De kater knikte enkel, het was duidelijk dat hij verder niets te zeggen had. Wat kon hij zeggen? Burninglove drukte haar neus kort tegen haar oom aan waarna ze haar kop kort boog. Ze was blij dat ze hem gesproken had ondanks dat haar toekomst onzekerder was dan ooit.