{Lizardpath} Guiding Lights

Het was een drama geweest in het Windclan kamp. Wantrouwen had de overhand in de clan op het moment en het deed Inkmask pijn om de clan zo ineen te zien storten. Ze hadden het allen gezien vanuit Starclan. Vandaar dat Inkmask besloten had om neer te dalen in de dromen van de kundige medicine cat van Windclan. Ze moesten praten. De kater liet sterren om hem heen dalen terwijl hij uit de struiken stapte om Lizardpath's droom te onderbreken. "Lizardpath," miauwde de kater met een buiging van zijn kop.

Deze dag was, ja ze kon het zeggen, hels geweest. Haar emmer was overgelopen en daarmee had ze haar frustraties duidelijk aan haar clangenoten laten zien. Het mocht wel, want al de drama begon zijn tol te eisen. De apprentices en kittens wisten binnenkort niet meer wat wel en niet mocht en dat doordat de warriors en andere volwassen katten het uithingen. De nacht was dan ook niet echt rustig. LIzardpath had een tijdje liggen draaien, geraakte niet in slaap. Nadat ze uiteindelijk toch in slaap was geraakt en diep sliep, waren de dromen ook niet om over naar huis te schrijven. Het was één grote chaos, wat een weerspiegeling was van het dagelijks leven in Windclan. De chaos bleef aanhouden en verdween dan ook plots. Rust, Starclan, nam haar droom over. Ze opende haar heldere blauwe oogjes bij het horen van haar naam. Haar ogen brachten haar bij een grote kater, beter gekend als Inkmask. Ze had hem nooit in levende lijven gekend, maar de verhalen deden de ronde. Starclan gaf haar ook de kennis die ze moest weten en gaf haar onbewust de naam mee van de kater voor haar. "Inkmask," mauwde ze, om te laten weten dat ze hem gehoord had en verder luisterde. Was hij hier door het dramatoneel in Windclan? Dat moest wel.

Inkmask liet zichzelf rustig zakken op zijn achterwerk en sloeg zijn donkere staart om zijn poten heen, het zich duidelijk gemakkelijk makende om dit gesprek te voeren met Lizardpath. Zorgen stonden in zijn lichte ogen die schitterden van gezondheid en leven. Hij was ook nog in de piek van zijn jeugd geweest toen hij de tweebenen hadden getroffen die zelf op konijnen aan het jagen waren. Een harde knal en het was over geweest voor de Windclan deputy. "Het is een zware dag geweest, of niet?" miauwde de kater met een zwakke glimlach naar de kattin, aangevend dat ze alles wisten, alles gezien hadden. En het baarde hen allemaal zorgen wat ze gezien hadden.