Hunting

De wond op zijn borst begon er elke dag steeds beter en beter uit te zien, met dank aan Routpaw en Lizardpath. Hij had hun raad behoorlijk in de wind geslagen en daar had hij het nodige commentaar op gekregen, maar aan het einde van de rit had hij wel voldoende rust gepakt voor zijn wond om te genezen. Hij had verklaard dat hij zich klaar voelde om binnenkort weer een nieuwe apprentice te krijgen en was benieuwd of er naar zijn verzoek geluisterd zou worden, zeker na zijn mening die hij gedeeld had op heel het geval van Dinspots en Oceanstar. Hij nam aan dat hij momenteel niet echt in een goed boekje bij haar stond, maar hij was nog steeds van mening dat je een Clanmate, hoe vervelend diegene ook was, niet zomaar aan mocht vallen. En zeker niet als leader zijnde. Maar goed. Hij zou het voor nu even van zijn gedachten zetten zodat hij zich op andere taken kon concentreren. Hij wilde klaar zijn als hij binnenkort misschien een apprentice zou krijgen. Het zou waarschijnlijk ook niet meer lang duren totdat Leopardpaw apprentice zou worden. Hij kreeg al een domme grijns op zijn gezicht bij dat idee. Hij had zijn dochter zien opgroeien in de Clan en hoewel iedereen nu wist van haar RiverClanbloed dat door haar aderen stroomde, had hij niet het idee dat ze echt op een andere manier behandeld werd. Crowcall was hem ook niet op een andere manier gaan bekijken en had zelfs zijn liefde beantwoord, iets waar hij ontzettend blij mee was. Het leven was goed, op enkele mankementen na. Wel, grote mankementen, maar daar wilde hij nu niet mee bezig zijn. Hij was op weg naar the Heatherfields zodat hij nog eens wat kon gaan jagen voor zijn Clan. Hij wilde minstens drie prooien vangen voordat hij weer naar het kamp zou terugkeren en dus had hij wel een heuse opdracht voor de boeg. Zijn plan werd echter gestaakt toen hij de vacht van Panthersoul herkende. Hij wist dat de tom een boel had meegemaakt de afgelopen periode en besloot om even te gaan polsen hoe het met hem ging. Ze hadden niet veel contact, maar ze waren Clanmates en Crowfur wilde er voor zijn Clanmates zijn als dat nodig was. “Panthersoul,” begroette hij de tom dan ook, gevolgd door een knikje. “Hoe gaat het met je?” Zijn blauwe ogen keken Panthersoul afwachtend – en ook lichtelijk zorgelijk – aan.