Oh loverboy...

Hij sliep slecht, was rusteloos en voelde zich de hele tijd on edge. Er zat iets niet lekker, het prikkelde onder zijn diep zwarte vacht. Een huivering gleed over zijn rug heen, terwijl hij zich verder opkrulde in 't achterste deel van zijn lege leadersbarn. Hij had de rol van leader nu al een tijdje op zijn naam staan, maar het voelde alsof er nu een heel groot target op zijn hoofd stond. Er was een constante dreiging van de clans, zodra die aangesterkt waren kwamen ze voor zijn clan en dat moest hij zien af te wenden. Het zorgde voor nachtmerries, het zorgde voor zorgen. De zwarte kater gromde zachtjes, terwijl hij een poot over zijn kop heen legde. Hij had gezelschap nodig, iemand anders dan Thora, iemand die geen familie was. Iemand zoals haar. Een stem sneed door zijn barn heen en zijn oortjes gingen overeind staan. Moeizaam kwam hij overeind en een donkere kleur lag over zijn normaliter gifgroene ogen. "Achter," miauwde hij met een diepe toon, die verrassend veel op die van Claw leek.

"Achter," was het enige wat ze opving. Het klonk ver weg en gedempt, dus hij zou zich wel achter wat oude spullen weggelegd hebben. Met lenige sprongen kwam ze omhoog op de vliering van de schuur om daar te kijken. De geur werd sterker en duidelijker, hij was hier recent geweest. Ze duwde haar slanke lijf door wat oude spullen heen en zag de kater daar zitten. Hij zag er moe uit, een sight die ze niet gewend was. Snel dacht ze na over wat het beste plan van aanpak was hier. Ze stapte dichter naar hem toe en ging naast hem zitten, drukte haar lijf tegen die van hem aan. Haar kop liet ze langs die van hem gaan en haar tong flikte kort over zijn oor heen. "Hallo lieverd.." klonk haar stem toen honingzacht. "Wat scheelt er aan vandaag? Ik ben brenger van goed nieuws.. hopelijk vrolijkt dat je iets op." ze nam weer iets afstand van hem en liet haar blauwe kijkers recht in zijn groene kijken. Wat ging er om in dat hoofd? Ze wou
alles van hem weten.

Het duurde niet lang voordat hij de zwarte kattin in z'n blikveld kreeg. Er was nooit veel licht geweest in zijn barn, dus was hij goed gewend geraakt aan het herkennen van vormen en shades. Zijn ging tegen hem aan zitten en hij voelde een lik over een oor heen gaan. Het was een vreemd gevoel, iets wat hij niet meer had gehad sinds hij bij Moonwhite weg was gegaan om Claw te vinden. Haar stem van honingzacht en het liet een shivering over zijn rug glijden. "Goed nieuws kan ik gebruiken," bromde hij, terwijl de gespierde kater zichzelf overeind duwde en half tegen de kattin aan leunde. "De constante dreiging van binnen en buitenaf put je best snel uit," gaf hij daarna toe, een geeuw onderdrukkend. "Nog steeds heb ik 't idee dat de Elite me niet serieus neemt, dat ze kwaad op me zijn voor wat ik Shark heb aangedaan." Tegen Shade kon hij praten, bij haar wist hij zeker dat zijn woorden veilig waren. Misschien vertrouwde hij haar zelfs meer dan Thora, zijn commander. En dat terwijl ze nog niet eens zo heel lang in zijn leven was.

Cobra, as oblivious as the leader is, kwam overeind en snorde tevreden toen hij merkte dat ze blij was om met hem mee te gaan. Hij vond 't heerlijk om tijd met d'r te spenderen, al was hij nog niet helemaal erover uit waardoor dat kwam. Daar in tegen was hij ook wel zeer geïnteresseerd in de roddels die ze mee terug had genomen. Als het waar was en de clan inderdaad in disarray lag, konden ze daar wel een beetje gaan rotzooien. Hij kwam overeind en wandelde achter de zwarte kattin aan. Hij moest duidelijk het kamp weer eens uit, hij had te veel zorgen aan zijn hoofd momenteel. Dit zou hem goed doen. "Zeker," miauwde hij rustig, zachtjes happend naar de staart die over zijn wang heen ging. "Lead the way, my dear." Waarna ze samen de barn uit wandelde en al kletsend in de richting van de grenzen liepen.