Colors in a colorbook [Smokebreath]

Een rookkleurige kitten had zich tegeb zijn moeder opgekruld om te slapen. Nadat hij gezoogd had; zoals elke kitten van zijn leeftijd zou doen. Zijn oogjes had hij nog gesloten, deze zou hij echter binnekort openen; aangezien ze ver genoeg ontwikkeld waren om te gebruiken. Om te kunnen zien; met het zien zou ook zijn ietwat avontuurlijke kant boven komen. Waardoor zijn ouders wellicht hun poten vol zouden hebben aan de rookkleurige kitten. Het evenbeeld van zijn grote vader en later wellicht ook voorbeeld. Welke kitten wou nu niet een gerespecteerd Warrior zijn? Met een zacht piepje tilde de kit zijn nog blinde kopje op toen hij de bekende pootstappen van de kater die hij zou leren kennen als vader hoorde. Zijn oogjes knipperden; één, twee, nee drie keer voordat hij zich kon focussen op de grote rookkleurige Warrior. Een verrast piepje klonk terwijl hij naar de kater staarde. Alsof hij de ander groette.

Een dikke eekhoorn tussen zijn kaken geklemd, was Smokebreath naar de nursery gelopen om Hailstorm een goede maaltijd te brengen. De kater was er elke dag meerdere malen. Gelukkig maar dat hij geen kleine blaag had om te trainen, hij kon zijn tijd dan ook wat vrijer indelen. Hij was graag bij Hailstorm, graag bij zijn kittens. Het was alleen lastig hoe hij Hailstorm nu moest behandelen. Ze hadden vast allebei andere visies over hoe en wat, en voor nu ging het goed, maar zou het goed blijven gaan? Smokebreath drukte zijn kop even begroetend tegen de hare, waarna hij de duif voor haar neerlegde en zijn blik op de kittens wierp. Tot zijn verbazing keek Smokekit terug, zijn ogen waren open, dat waren ze vanochtend nog niet toch? Spinnend drukte hij zijn neus tegen de neus van de kleine aan. "Hallo Smokekit," mompelde de kater.