I'll train you my little Graykit

Redeye opende haar langzaam haar ogen en vond zichzelf tussen haar kittens. Ze glimlachte zachtjes en likte over Flashcoat's oor. "Goede morgen lieveling." Fluisterde ze en keek daarna naar de kittens. Ze had wat dingetjes afgesproken met Flashcoat, hun kittens, het was tijd dat ze gingen trainen. Zowel Redeye als Flashcoat kwamen uit een clan, Flashcoat uit Skyclan, zij uit Shadowclan. En hun kittens alle geboren Rogue's. Gelukkiger als dit was Redeye niet vaak geweest. Even knipperde de inktzwarte kat met haar bloedrode ogen en keek naar een slaprnde Graykit. Voorzichtig pakte ze de kitten op bij Graykits nekvel en nam haar mee naar buiten. Eenmaal buiten zette Redeye Graykit op de grond en keek haar aan. "Ben je er klaar voor?" Vroeg ze lachend en rekte zich even uitgebreid uit.

-inspiloos-
-Graykit only-

Graykit werd naar buiten gebracht door Redeye die zei:¨Ben je er klaar voor?¨Graykit knikte met zijn kopje, want hij wist dat het tijd was om te leren hoe je moet overleven. Wat hij het liefst wil is leren jagen. Dus riep hij:¨Ik wil leren jagen het moet al mijn broeryjes en zusjes kunnen het maar ik niet.¨Hij keek bedroeft naar de grond en zag daar een torretje lopen. Hij probeerde op hem te springen maar hij vloog weg. Dus fluisterde hij:¨Zie je ik kan niet eens een klein torretje vangen.¨Maar nu was hij niet zo blij meer dat hij getraint werd. Straks kan ik gewoon niet jagen dacht Graykit. Graykit wou gewoon niet meer leren jagen. Dus nu riep hij:¨Nee leer me maar iets anders ik kan gewoon niet jagen je zal zien.¨ Nu wist hij zeker dat hij het niet kon. Zijn zelfvertrouwen was wegelopen door de grond.
( sorry had iets lang geschreven voor ander topic maar er was wat anders tussen gekomen. Dus had ik geen inspirantie meer sorry)

Graykit knikte met zijn kopje. ¨Ik wil leren jagen het moet al mijn broeryjes en zusjes kunnen het maar ik niet.¨Hij keek bedroeft naar de grond en zag daar een torretje lopen. Hij probeerde op hem te springen maar hij vloog weg. ¨Zie je ik kan niet eens een klein torretje vangen. Nee leer me maar iets anders ik kan gewoon niet jagen je zal zien.¨ Redeye zuchte even en keek op hem neer. "Graykit, natuurlijk kan je wel jagen, je bent pas 6 manen, weet je dat ik niet kon jagen tot ik 8 manen was, terwijl mijn kleine zusje dat nog een kitten was de ene muis na de andere ongevraagd het kamp in droeg." Sprak ze en glimlachte bij de herinerring van Whitekit die constand stantjes kreeg van haar moeder omdat ze zo vaak weg was. Even schudde Redeye haar kop en ging langzaam zitten. Ze legde haar dunne zwarte staart voor haar poten en keek Graykit streng aan. "Voor de praktijk wil ik wat dingetjes weten. Wat weet je over de wereld waarin we leven? Welke clans zijn hier, hoe ze ruiken en waar hun territoria lopen?" Het was exact hetzelfde als haar oude mentor haar ooit had gevraagd. Redpaw had het toen niet geweten. Maar nu, nu wist ze alles perfect. Graykit zou het wel leren. Dat was gewoon zo.

(Btw je zal je hele leven Graykit heten he, sinds wij Rogue's zijn, als je dit niet wil moet je ff vragen aan admin of die t kan veranderen in Gray.. wat je maar wil
kom ik laat mee I know xD )

De vraag die Redeye stelde vond Graykit maar gek. Maar hij had wel eens gehoord over clankatten. En er zelfs wel een keer een gezien. En die ruikte heel gek. Dus zei hij:"Ik heb er weleens wat van de wereld gezien. En cñankatten gezien en geroken. Maar over de groepen weet ik niks."Graykit was wel bang om te jagen maar dom was hij zeker niet. Hij hield meer van praten dan van doen. Dit vond hij wel leuk zo maar het doen dar was hij op tegen. Toen zei hij nog:"Maar die geuren van die katten roken super gek. Maar wat doen ze hier als ze een teritorium hebben? En waarom ruiken ze zo gek?De vragen die hij stelde vond hij gek klinken maar van zig zelf moest hij het weten. Zijn poten dachten daar anders over die wouden gaan bewegen en springen. Maar Graykit verbood het zich te doen. Dus ging hij liggen wachten opnantwoord.

"Ik heb er weleens wat van de wereld gezien. En clankatten gezien en geroken. Maar over de groepen weet ik niks. Maar die geuren van die katten roken super gek. Maar wat doen ze hier als ze een teritorium hebben? En waarom ruiken ze zo gek?" Redeye glimlachte bij de vragen. "Er zijn 5 clans in totaal met allen hun eigen geur, net zoals dat wij met ze zessen een iets andere geur hebben als de andere Rogue's. We hebben een soort van onze eigen geur gemaakt en daarmee bakenen we net zoals clankatten ons stukje terretorium af. Voor ons is eigenlijk ons terretorium onze slaapplek. We jagen er buiten in de delen wat niemand zich toegeeigend heeft. Maar Clankatten daarintegen blijven strikt en alleen op hun eigen grond. Ze volgen al eeuwen oude regels, de Warriorcode genoemd. Clankatten leven dus eigenlijk niet zo anders als wij, de belangrijkste manier om met hen om te gaan, voor ons Rogue's is simpel, respect tonen maar sterk blijven. Zelfs al zou je het in een gevecht niet kunnen winnen." Even stopte Redeye en haar staart maakte een klein beweginkje. "Van waar wij wonen kan je het snelst Thunderclankatten en Shadowclanlkatten tegenkomen. Ga je verder langs hun terretorium, en dan echt niet er door, kom je bij vier grote bomen waar de rest van de clan terretoria bijeen komen. Windclan daarnaast Skyclan, en dan heb je ook nog Riverclan. Onthoud die namen goed, ik neem je nog wel een keer mee naar een ontmoeting met een kat van elke clan. Vroegere vrienden van mij." Sprak Redeye en glimlachte even. "Nu, is er naast de clans nog een elitegroep, je hebt ongetwijveld wel een ontmoed, herrener je je die grote zwarte poes Blacksoul nog? Zij was een Bloodclan lid, ik zal haar of een van mijn andere vrienden in Bloodclan je ook nog wel eens wat laten vertellen. Als laatste hebben we nog tweebeners en hun nesten. Ga daar nooit alleen heen. Ze kunnen je vangen, en dan moet je het zwakke leven leven van een kittypet, gedwongen alleen de vrije natuur te ruiken als hen het toestaan. Pas voor ze op Graykit. Ze zijn gevaarlijk." Opniet stopte Redeye even en gaapte. "Nou, van alles wat ik je verteld heb, met wat voort kat zou je het eerst willen spreken en waar zou je het eerst heen willen gaan?"

Graykit hoorde de vraag. En zei:¨Het eerst zou ik eigenlijk een Bloodclan kat zien. Maar dat kan natuurlijk niet je kent er vast geen. Dan zou ik het liefst een eh.¨Hij wist het niet omdat hij zo graag een Bloodclanner wou zien. Nu schaamde hij zich eigenlij een beetje. Maar toch perste hij er een glimlach uit. Maar nu was hij al een stuk wijzer van de wereld. Hij was nu al 6 manen oud en 1 vraag had hij altijd al gehad en die hij graag wou zeggen. Maar durfde het nooit te vragen. Nu was het zijn kans dus zei hij:¨Jullie ouders zijn weg, moeten wij dat ook. Ik bedoel weg van jullie? En trouwens ik had een idee dat ik soms allen buiten ga slapen mag dat? Nu was het al best laat. Nu stond hij hier te wachten op antowoord. De wind ging door zijn haren koud had hij het niet. Maar op de vragen die hij stelde kon hij het antwoord wel raden. Waardoor hij bang werd en dichterbij Redey ging staan. Toen zag hij in de struiken wat ristelen. Daar zag hij een schim en niet klein ook. Hij schrok zo dat hij tussen de poten van Redye sprong en begon te grommen. Maar toch was Graykit van plan het aan te vallen. Nu sprong hij naar voren en hij zag een mega haas staan. Hij sprong op de haas en krapte hem. Maar op 1 of andere manier wist hij dat dit niet het dier was waarvan hij de schim had gezien. Nu hoorde hij een grom achter hem. En nu? dacht Graykit.
[sorry inspiloos]

Met beheerste passen bewoog een knappe, maar kleine poes zich over het gras. Haar pootstappen waren niet hoorbaar maar haar ogen zagen alles. Haar gele, en dodelijke ogen zochten naar een nieuw slachtoffer. Haar irritatie jegens haar leerling was alleen maar opgelopen, ze had er spijt van dat ze ooit had ingestemd om haar te trainen. Daar zag ze er een, een klein katje en dus een makkelijke prooi voor haar. Ze verlichte haar passen nog verder en liep snel richting haar slachtoffer. Zonder te twijfelen besprong ze het kleine katje en klauwde hem tegen de grond. 'Wie ben jij, en waar ben je mee bezig? Miauwde het kleine katertje en de poes grijnsde duivels ''Waar lijkt het op?' Snauwde ze kil en boorde haar gele ogen in die van het kleinere katertje. Ík heb toch niks misdan? Waarom doe je dit?'' Dit waren de laatste woorden van het katertje want de vlijmscherpe klauwen van de poes trokken moeiteloos zijn keel volledig open. Haar getrainde klauwen konden dit tegenwoordig in een keer doen dus het kostte haar veel minder moeite. ''Tja, ik had er gewoon zin in.'' Miauwde de poes nog duister in zichzelf en ze bekeek even haar bebloedde klauw. Meteen op dat moment drong er een bekende geur haar neusgaten binnen, vermengd met die van een ander. Ze draaide zich razendsnel om en verdween de bosjes in. Dit was de geur van Redeye geweest, een van de weinige die ze niet de grond in boorde. Al even stilletjes als voorheen trippelde ze door de bosjes en keek al gauw toe hoe de zwarte poes een klein katertje wat aan het vertellen was. ''Het eerst zou ik eigenlijk een Bloodclan kat zien. Maar dat kan natuurlijk niet je kent er vast geen. Dan zou ik het liefst een eh.'' Zei de stem van het katertje en de poes fronste even. Had redeye niemand over haar verteld? ''Jullie ouders zijn weg, moeten wij dat ook. Ik bedoel weg van jullie? En trouwens ik had een idee dat ik soms allen buiten ga slapen mag dat?'' Stilletjes was ze om hen heen gelopen en grinnikte nu duister vanuit de bosjes. ''Tja, als je graag katten zoals mij tegen komt moet je vooral buiten gaan slapen.'' Sprak ze met een duistere stem en stapte tevoorschijn. Aan haar poot zat nog steeds het vochtige bloed van het katertje wat ze gedood had. Zwijgend ging ze ziten en krulde haar staart om haar poten heen. ''En ze kent wel degelijk iemand van de BloodClan, namelijk mij.'' Haar stem was koeltjes en even duister als altijd. Ze hief haar poot en begon die langzaamaan te wassen. Met korte en kalme likken waste ze het bloed deels van haar poot af. '' Is het niet Redeye?'' Vroeg ze toen en keek de zwarte poes aan.

"Het eerst zou ik eigenlijk een Bloodclan kat zien. Maar dat kan natuurlijk niet je kent er vast geen. Dan zou ik het liefst een eh.'' Zei de Graykit en Redeye keek hem even aan. Ze kon wel een paar Bloodclan katten, alleen waren het nou niet echt schatjes die ze zo aan haar zoontje zou voorstellen. ''Jullie ouders zijn weg, moeten wij dat ook. Ik bedoel weg van jullie? En trouwens ik had een idee dat ik soms allen buiten ga slapen mag dat?'' Redeye zuchttr en wou antwoorden, maar voor ze dat kon hoorde ze iemand grinneken in de bosjes. Redeye wist al precies wie het was. "Als je het over de duivel hebt." Siste ze zachtjes tegen zichzelf. ''Tja, als je graag katten zoals mij tegen komt moet je vooral buiten gaan slapen.'' Sprak Escada met een duistere stem en stapte tevoorschijn. Zwijgend ging ze ziten en krulde haar staart om haar poten heen. ''En ze kent wel degelijk iemand van de BloodClan, namelijk mij.'' Haar stem was koeltjes en even duister als altijd. Ze hief haar poot en begon die langzaamaan te wassen. Met korte en kalme likken waste ze het bloed deels van haar poot af. '' Is het niet Redeye?'' Vroeg ze toen en keek de zwarte poes aan. Redeye knikte eventjes kort en keek daarna Graykit weer aan. Ze wou verder met haar les, waar Escada eigenlijk erg handig in kwam. "Wel Graykit, Zowel Flashcoat als ik zijn bijde weg van onze ouders. Al doet het ons ontzettend veel pijn om niet bij hen te zijn. Ik zag allebij mijn ouders sterven voor mijn ogen daarom ben ik hier nu. Anders was ik misschien nog in mijn clan.." Sprak ze langzaam en dacht terug aan hoe het vroeger voor haar was geweest. "Maar sinds je toch een Rogue bent, mag je, als je 7 manen bent, volwassen eigenlijk dus, zelf beslissen of je bij ons in de buurt wil blijven en je training met mij wil afmaken of de wijde wereld intrekken." Sprak ze langzaam en keek hem toen doordringend aan. "Maar goed, inderdaad terug naar je training, Escada dit is mijn zoon Graykit, Graykit dit is... mijn.. kennis.. Escada. Zij wil je vast wel het een en ander uitleggen over Bloodclan of niet?" Vroeg ze zachtjes maar dringend en keek Escada aan met half dichtgeknepen ogen. En anders zou Graykit toch een mooi gevecht zien. Schoot door haar hoofd en ze glimlachte even. Dan maar hopen dat ik win als dat zo is. Dacht ze nogmaals en schoot bijna in de lach terwijl ze voor zich zag hoe zij opnieuw met Escada zou vechten, alleen dit keer met haar zoon toekijkend. Ach, ze moest maar hopen dat het niet op vechten zou uitdraaien, misschien zou ze dan minder geluk hebben als vorige keer.